Ούτε λυγμός, ούτε τίποτα. Ο κόσμος μας, διαφεύγει μέσα στην απώθηση, χωρίς παρηγοριά και λύτρωση, με τις αναμνήσεις των ωραίων παλιών ημερών να διαλύονται μέσα στη σύγχυση, τις εμμονές και τις ματαιώσεις. Κανένα σχέδιο δεν πήγε τελικά καλά. Η έφοδος της ελληνικής κοινωνίας προς το μέλλον, καλλιέργησε ελπίδες, έστρωσε χάρτες…