Είναι πρωτίστως ζήτημα παιδείας για τους Έλληνες, αλλά επίσης είναι και ζήτημα υποχρέωσης για το κράτος και τους φορείς του να ανταποκριθούν στις ανάγκες που πλέον υπάρχουν με τον μεγάλο αριθμό πολιτών που χρησιμοποιούν διάφορες πεζοπορικές διαδρομές για την ψυχαγωγία και την αναψυχή τους.

Τα συνεχή περιστατικά με τις διασώσεις πεζοπόρων που είτε αποπροσανατολίζονται είτε χάνουν τις δυνάμεις τους είτε δεν έχουν τον κατάλληλο εξοπλισμό και κινητοποιούν σημαντικές δυνάμεις από νευραλγικές υπηρεσίες του κράτους και εθελοντικές ομάδες, αποτελούν πλέον μία πραγματικότητα και στην Ήπειρο που τείνει να αποκτήσει διαστάσεις καθημερινότητας.

Το περασμένο Σάββατο ήταν οι τρεις πεζοπόροι που ξέμειναν από δυνάμεις και προμήθειες νερού σε ένα επικίνδυνο ορειβατικό μονοπάτι από τη Γλυκή προς τις πύλες του Άδη, μέσα από τη «σκάλα της Τζαβέλαινας», η περιπέτεια των οποίων κινητοποίησε περισσότερα από 20 άτομα του κρατικού μηχανισμού και εθελοντικών ομάδων και μόλις χθες στην ίδια περιοχή έτυχε άλλο ένα περιστατικό που επίσης κινητοποίησε τους κρατικούς φορείς. Αυτή τη φορά, ευτυχώς τα πράγματα δεν ήταν τόσο επικίνδυνα αλλά χρειάστηκε η παρέμβαση και η επιχείρηση διάσωσης – μεταφοράς ενός Έλληνα πεζοπόρου 32 ετών που υπέστη διάστρεμμά στο ένα του πόδι στο ίδιο ορειβατικό μονοπάτι. Ο περιπατητής βρισκόταν ωστόσο σε σχετικά μικρή απόσταση από τις πηγές Αχέροντα στη Γλυκή, και συγκεκριμένα στη γέφυρα Ντάλλα, σε απόσταση 20 περίπου λεπτών για την προσέγγισή του και την ασφαλή μεταφορά του. Στην επιχείρηση διάσωσης πήραν μέρος 6 πυροσβέστες από την Π.Υ Πάργας και το Πυροσβεστικό κλιμάκιο Παραμυθιάς, ενώ συμμετείχαν και δύο άτομα από την Ελληνική Ένωση Έρευνας και Διάσωσης Καναλλακίου.

Χρειάζονται αλλαγές

Ωστόσο, είναι πασιφανές, ότι πρέπει πολλά να αλλάξουν για να μην γινόμαστε συχνά μάρτυρες τέτοιων καταστάσεων, κάποιες εκ των οποίων μπορεί να αποβούν και μοιραίες για τους πρωταγωνιστές τους.

Αυτό επισήμανε, μιλώντας στο ITV, ο Αθαν. Κοτσαρίνης, Γεν. Γραμματέας της Λέσχης Ελλήνων Καταδρομέων Πρέβεζας, ενός φορέα που είναι επίσημα αναγνωρισμένος και πιστοποιημένος από την Πολιτική Προστασία που παρείχε συνδρομή στην επιχείρηση του περασμένου Σαββάτου. «Στο βουνό δεν πρέπει ποτέ να πηγαίνει κάποιος μόνος του ή να είναι με παρέα και να μην έχει τον κατάλληλο εξοπλισμό όπως ορειβατικά παπούτσια και κάποιες βασικές προμήθειες όπως νερό, ηλεκτρολύτες, ένα μπατόν που μπορεί να χρειαστεί και επίσης να έχουν καλή πληροφόρηση για το μονοπάτι και τη διαδρομή που θέλουν να διασχίζουν. Το συγκεκριμένο μονοπάτι προς τις πύλες του Άδη είναι εξαιρετικά δύσβατο, έχει χαλάσει λόγω καταπτώσεων σε πολλά σημεία και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ακόμη και από έμπειρους πεζοπόρους ή ορειβάτες. Το λιγότερο που θα πρέπει να γίνει είναι, να τοποθετηθεί ειδική σήμανση για την κατάσταση του μονοπατιού και μέχρι να γίνουν οι εργασίες αποκατάστασης, να απαγορευτεί η διάσχισή του», ανέφερε ο κ. Κοτσαρίνης.

Το παράδειγμα

της Σαμαριάς

Δεν είναι όμως μόνον τα μέτρα που πρέπει να παίρνουν οι περιπατητές – πεζοπόροι για να προστατευθούν από μία επικίνδυνη κατάσταση. Ο κόσμος που πηγαίνει πλέον για τέτοιου είδους εξορμήσεις στα βουνά της Ηπείρου είναι πολύς ενώ τα χαρακτηρισμένα μονοπάτια με ειδική σήμανση έχουν αυξηθεί σημαντικά και βοηθούν στην προσέλκυση και άλλων επισκεπτών. «Είναι ευλογία για όλους στην Ήπειρο να βλέπουμε να αυξάνει ο αριθμός των επισκεπτών που θέλουν να κάνουν πεζοπορίες στα βουνά της περιοχής και στα μονοπάτια τους. Όμως, θα πρέπει και ως Κράτος και ως τοπικοί φορείς να δούμε τι κάνουν σε άλλες περιοχές, όπως για παράδειγμα στο φαράγγι της Σαμαριάς όπου υπάρχει συνεχής φύλαξη και κανείς δε μπορεί να εισέλθει, αν δεν έχει τον κατάλληλο εξοπλισμό και δεν έχει και τις απαραίτητες προμήθειες. Κάτι αντίστοιχο θα πρέπει να κάνουμε και στην Ήπειρο, τουλάχιστον στα πιο βασικά μονοπάτια που συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό πεζοπόρων», ανέφερε ο κ. Κοτσαρίνης.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ