Στο μέσο του καλοκαιριού και εν μέσω ενός τρομερού καύσωνα, οι ματαιώσεις συσσωρεύονται με τη μορφή μιας κανονικότητας πλέον. Σαν να γίνονται όλα πλέον αποδεκτά ως τέτοια που είναι χωρίς πολλά πολλά. Κυρίως χωρίς αναζήτησης εναλλακτικών. Που είναι και ο ορισμός της ματαίωσης.

Οι Έλληνες δεν κάνουν διακοπές εδώ και πάνω από 15 χρόνια. Διακοπές σαν εκείνες που συμπύκνωναν το όνειρο της επιτυχίας στις χρυσές χρονιές από τα μέσα του ’90 και μία δεκαετία αργότερα. Πλέον δεν υπάρχουν χρήματα που να μπορούν να συντηρήσουν κανένα τέτοιο «όνειρο».

Και στα ταμεία του σούπερ μάρκετ απλώς περιμένεις να πληρώσεις πανάκριβα «τα αναγκαία», χωρίς γκρίνια αφού τίποτα δεν αλλάζει. Με απογοήτευση ίσως εσωτερική και χρόνια πια.

Και ο περίφημος μήνας που δεν βγαίνει με τον μισθό είναι πλέον μετρήσιμο μέγεθος. Κοιτάς να δεις τι νέο ρεκόρ θα κάνει.

Και πώς γίνεται που όταν χρειάζεσαι ρεύμα να μην πάθεις θερμοπληξία αυτό να ακριβαίνει στο μέγα χρηματιστήριο της ενέργειας.

Όλα αυτά και πολλά ακόμα είναι μικρά επεισόδια της καθημερινότητας των πολλών. Που έχουν πάψει και να τα πολυσυζητάνε αναζητώντας άλλες διεξόδους, κάπως να ξεσκάσουν, κάτι που να αλλάζει κάπως όλη αυτή τη θολούρα που έχει καθίσει από πάνω τους σαν την πρόσφατη σκόνη που είχε γεμίσει την ατμόσφαιρα.

Όσο για τα μεγάλα θέματα, την Κλιματική κρίση, τον πόλεμο, αυτά μοιάζει να είναι μακριά, όχι γιατί δεν είναι κρίσιμα αλλά γιατί αυξάνουν το βάρος και την αίσθηση της ασφυξίας. Το θέρος βαραίνει.

Κι αυτή είναι μία διαφορετική συνθήκη όντως σε σχέση με το παρελθόν. Το καλοκαίρι το είχαμε για να ξαλαφρώνουμε κάπως, να παίρνουμε μία ανάσα. Ενώ σήμερα αυτή η ανάσα είναι ζεστή, ακριβή και δυσοίωνη. Και θέλουμε να την αποφύγουμε. Για αυτό κρατάμε το στόμα μας κλειστό. Τούτο το καλοκαίρι δεν είναι για πολλές ανάσες.

Το θέμα όμως είναι ως πότε θα μένουμε σε αυτήν την θερμή ακινησία. Ως πότε θα αντέχουμε να μην αντιδρούμε. Επιλέγουμε πάντως, προς το παρόν τη μετάθεση. Από Σεπτέμβρη λέμε. Ας περάσουν οι ζεστές μέρες. Το θέρος της μετάθεσης. Η αναβολή ως τρόπος ζωής πια.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr