Ο ήλιος τραβούσε το δρόμο του και οι μέρες του ταξιδιού με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Λακκωμάτων σώθηκαν. Είχαμε συμμετάσχει στο φεστιβάλ στο Μοντεκαντίνι Τέρμε στην Τοσκάνη (Ιταλία). Ένα πάρα πολύ ωραίο φεστιβάλ. Οι χορευτικές συναντήσεις είναι από τα πιοτά που δροσίζουν την καρδιά μου. Βέβαια κάθε θνητός πρέπει να έχει ένα λιμάνι, εκείνο που πάει και αράζει κάθε βράδυ. Τι τα θες τα ταξίδια είναι ταξίδια μα το λιμάνι είναι λιμάνι! Δεν περίμενα ποτέ στο λιμάνι της Αγκόνας ένα όργανο της τάξης να βρίσει κάποιον δικό μας! Πίστευα και πιστεύω πως τα όργανα τάξης στα σημεία ελέγχου πρέπει είναι μορφωμένα, ευγενικά, υπομονετικά, άφθαρτα. Ανείπωτος ο ξεπεσμός που δυναστεύει κάποιους! Το περιστατικό μου χάλασε τη διάθεση και έχασα για λίγο το κέφι μου. Τζάμπα έψαχνα να βρω τρόπους να καθοδηγήσω τους μαθητές μου στα νάματα του πολιτισμού. Θα ξανοίξουμε τα μάτια μας για να γλυκοχαράξει μια αυγή αιώνια και άφθαρτη;

Γιώργος Μακρίδης