Δεν είναι απλή υπόθεση τα ανταποδοτικά τέλη. Είναι «πονοκέφαλος» για κάθε Δήμο γιατί αφορούν κρίσιμες υπηρεσίες τους όπως η καθαριότητα και ο φωτισμός, αλλά πληγώνουν και τα έσοδα των νοικοκυριών αφού αποτελούν μία τακτική εισφορά τους.

Και εξαρτώνται όπως είναι φυσικό από τη συγκυρία, από τις αυξήσεις των τιμών και την ακρίβεια, αλλά και από τα διαθέσιμα εισοδήματα των δημοτών.

Και ανταποδοτικά σημαίνει ότι πρέπει να εκτελούνται τα έργα και οι υπηρεσίες, όπως και οι κάτοικοι της πόλης πρέπει να πληρώνουν για να έχουν το όφελος από τις υπηρεσίες.

Το γεγονός ότι απαιτούνται αυξήσεις στον Δήμο Ιωαννιτών δεν είναι εύκολο να απορροφηθεί διά της σιωπηρής αποδοχής από την τοπική κοινωνία. Από παντού μόνο αυξήσεις ακούς. Και είναι αυξήσεις που έρχονται όταν από την αρχή της μεγάλης κρίσης βιώνει μείωση των εισοδημάτων του, ανεργία και φτώχεια.

Όμως δεν αρκεί να καταγράφεται το γεγονός της αύξησης. Ούτε από μόνη της αρκεί η δικαιολόγηση των αυξήσεων από την εκάστοτε δημοτική αρχή όπως και η πιθανή καταγγελία από την αντιπολίτευση.

Σημασία έχει τι μπορεί να γίνει ώστε και ποιοτικές υπηρεσίες να παρέχονται και χαμηλό να είναι το κόστος τους.

Κι εκεί κάπου βρίσκεται πια το νέο ζητούμενο. Ο Δήμος Ιωαννιτών βρίσκεται μπροστά, μεταξύ άλλων στην αύξηση του κόστους διαχείρισης των απορριμμάτων. Αυτό που πρέπει να κάνουν πια όλοι οι δήμοι που βλέπουν το μέλλον είναι να δουν προς τον ορίζοντα μιας άλλης πολιτικής στο συγκεκριμένο ζήτημα των απορριμμάτων και κάθε μεγάλου ζητήματος αστικής διαχείρισης.

Για αυτό και αυτή η συζήτηση περί των δημοτικών τελών δεν πρέπει να συνοδεύεται μόνο με λογιστικά στοιχεία, αλλά και με προγραμματικές δηλώσεις. Πώς σκέφτεται η δημοτική αρχή να διαχειρίζεται τα σκουπίδια σε πέντε χρόνια από τώρα; Θα συζητάμε ακόμα για το τέλος ταφής ή πώς θα αναλάβουν οι ιδιώτες την αποκομιδή; Ή μήπως πρέπει να δούμε ένα ολιστικό, στρατηγικό σχέδιο που να βάζει στο τραπέζι την ανακύκλωση και την ανάκτηση; Θα μπορέσουν ποτέ οι δήμοι να δουν μπροστά ή θα αρκούμαστε στο λίγο πάνω λίγο κάτω στην τιμολόγηση;

Με συνεργασία για τα ζώα

Οι προσπάθειες που κάνει ο Δήμος Ιωαννιτών για τα αδέσποτα ζώα είναι συνεχείς και έντονες. Χτες ο νέος αντιδήμαρχος παρουσίασε επίσης σειρά από νέες προτάσεις σε θετική κατεύθυνση.

Το πρόβλημα όμως είναι βαθύτερο και έχει να κάνει με τις νοοτροπίες που επιβιώνουν μέσα στην ελληνική κοινωνία, όπως και άλλες φορές έχουμε υπογραμμίσει.

Αυτό που άλλαξε προς το χειρότερο τα τελευταία χρόνια είναι ότι αυξήθηκε πολύ ο αριθμός των αδέσποτων ζώων. Όταν μιλάμε για ένα και δύο εκατομμύρια ζώα στην επικράτεια, καταλαβαίνουμε ότι είμαστε μπροστά σε ένα μη διαχειρίσιμο πρόβλημα.

Κι αυτό μας οδηγεί στην παραδοχή ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση χωρίς τη συνεργασία όλων με όλους.Κανείς δεν περισσεύει και κανένας δεν μπορεί να το κάνει από μόνο του.

Πώς όμως να το καταλάβουμε αυτό, στη χώρα του βαθέως ατομικισμού και της ελαφρότητας; Πώς να το καταλάβει αυτό το κράτος που δεν έχει μάθει να κινητοποιεί τον κόσμο και τους φορείς;

Συνεργασία είναι η λύση. Και η αρχή για την αλλαγή της νοοτροπίας.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr