Την απογοήτευση, τον προβληματισμό και την αγανάκτησή τους για την επιχειρούμενη για δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια από την Κυβέρνηση της Ν.Δ να προχωρήσει η συγχώνευση και ομογενοποίηση των φορέων που ασχολούνται συστηματικά μεν, αλλά με διαφορετικό τρόπο με την απεξάρτηση και κοινωνική επανένταξη εξαρτημένων ατόμων, μετέφεραν τα μέλη των Συλλόγων Εργαζόμενων και των Συλλόγων Οικογένειας αντίστοιχα του ΚΕΘΕΑ.

Νωρίς το πρωί, στην έναρξη του τακτικού συνεδρίου της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος στα Γιάννενα, δεκάδες μέλη των Συλλόγων πραγματοποίησαν μία συμβολική παράσταση διαμαρτυρίας ζητώντας από την ΕΝΠΕ να εκδώσει ψήφισμα στήριξης των αιτημάτων τους, εμμένοντας στην απόλυτη ανάγκη διατήρησης της δομής του ΚΕΘΕΑ που υποστηρίζει τους χρήστες και τις οικογένειές τους με συνέπεια και αποτελεσματικότητα για τέσσερις δεκαετίες.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η Κατερίνα Διαμάντη μέλος του ΚΕΘΕΑ Ήπειρος του Συλλόγου Οικογένειας αντίστοιχα, ανεξάρτητα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα, διάφοροι παράγοντες της Κυβέρνησης, οι ίδιοι γνωρίζουν ότι οποιαδήποτε μορφή λάβει η συγκεκριμένη παρέμβαση θα οδηγήσει στο κλείσιμο του ΚΕΘΕΑ.

Η ίδια, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις πρόσθεσε πως η πραγματική επιδίωξη είναι η ιατρικοποίηση της εξάρτησης «κάτι άδικο και επικίνδυνο καθώς επιστημονικά έχει αποδειχθεί ότι κάθε περίπτωση είναι μοναδική και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα και προς τον χρήστη και προς την οικογένειά του. Όποια μορφή κι αν δώσουν στο νέο εγχείρημα, για εμάς σημαίνει ότι το ΚΕΘΕΑ κλείνει και δεν ξέρουμε τι θα γίνουν τα μέλη που παρακολουθούν τα προγράμματα απεξάρτησης και επανένταξης, τι θα γίνουν οι εργαζόμενοι και οι οικογένειες. Είμαστε και απογοητευμένοι και εξοργισμένοι και φοβόμαστε ότι η εξάρτηση ιατρικοποιείται. Εδώ και 40 χρόνια το ΚΕΘΕΑ ξέρουμε τι έχει προσφέρει και σε εξαρτημένους και στις οικογένειές τους όμως κάποιοι θέλουν ο εξαρτημένος να αντιμετωπίζεται ως ασθενής. Δε λύνονται όμως τα προβλήματα της εξάρτησης με τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής. Πρόκειται ξεκάθαρα για έναν πόλεμο μεταξύ των στεγνών προγραμμάτων και της χορήγησης υποκατάστατων. Εμείς αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν περιπτώσεις που ενδείκνυται η χορήγηση υποκατάστατων, όμως δε μπορεί για όλες τις περιπτώσεις, να υπάρχει μία λύση και οι εξαρτημένοι να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο», ανέφερε η κα Κρικώνη.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ