Μέσα σε ένα μήνα αναπτύχθηκε μία νέα πολιτική για την μεσαία τάξη. Ήδη υπάρχουν πολύ μεγάλες αντιδράσεις για τη φορολόγηση με τεκμαρτά εισοδήματα, η οποία και περιγράφεται στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Επίσης έγινε μία κάποια αναφορά και σε αλλαγές σε όρια συνταξιοδότησης στο μέλλον. Αρκεί όμως η νέα πολιτική για τη φορολόγηση για να δείξει ότι κάτι έχει αλλάξει στην κυβερνητική πολιτική.

Το θέμα όμως δεν είναι απλώς ζήτημα αντιπαράθεσης κυβέρνησης – αντιπολίτευσης. Δεν αρκεί καν να συμφωνεί ή να διαφωνεί κάποιος με τα κυβερνητικά μέτρα. Γιατί το ζήτημα είναι πολύ βαθύτερο και έχει να κάνει και με το τι κράτος θέλουμε αλλά και το πώς θα προστατευτεί η κοινωνία και θα προχωρήσει στο μέλλον.

Η υπόθεση της μεσαίας τάξης αντιμετωπίζεται στη χώρα μας, ως εκλογική υπόθεση. Τι μπορεί να γίνει ώστε να μας ψηφίσουν; Έτσι σκέφτονται τα κόμματα εξουσίας. Παλιότερα ανάλογη συζήτηση γινόταν και για τους αγρότες, αλλά έχουν μειωθεί τόσο πολύ οι αγρότες πια και έχει αλλάξει τόσο το εμπόριο των αγροτικών προϊόντων με τις αθρόες εισαγωγές που μάλλον δεν επηρεάζουν το εκλογικό αποτέλεσμα στον ίδιο με παλιά, βαθμό.

Το κεντρικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή στη χώρα και ειδικά μετά την κρίση είναι το πώς θα ζήσει και θα ευημερήσει ο κοινωνικός χώρος που ορίζεται ως μεσαία τάξη, αλλά και ως εργατική τάξη. Μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν από μία δουλειά. Μπορούν να περιμένουν ότι θα πάρουν μία αξιοπρεπή σύνταξη. Μπορεί να είναι ασφαλείς ότι θα έχουν πρόσβαση σε θεραπείες αν ασθενήσουν. Ότι τα παιδιά τους θα σπουδάσουν ώστε να προοοδεύσουν.

Μπορεί να ακούγονται κοινότοπα αυτά τα ερωτήματα. Αλλά αυτά θέτει ο κόσμος. Και σε αυτά ζητά απαντήσεις. Και οι κυβερνήσεις οφείλουν να είναι καθαρές στις απαντήσεις τους.

Αναρτήσεις, αλγόριθμοι και προβληματισμοί

Είχαμε τις αποχωρήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ είχαμε και τις ανακοινώσεις αποχωρήσεων από γνωστό μέσο κοινωνικής δικτύωσης μόλις ανακοινώθηκε αλλαγή πολιτικής για τις προσωποποιημένες διαφημίσεις. Διαφημίσεις που υπήρχαν και πριν και με την νέα πολιτική να μην είναι θέμα βέβαια δημοσίων αναρτήσεων αλλά ατομικής συναίνεσης ή όχι με την ιδιωτική εταιρία που παρέχει την πλατφόρμα.

Γιατί είναι σαφές ότι όλα αυτά με τις αναρτήσεις, τις καρδούλες και τα like είναι υπόθεση πολύ μεγάλων εταιριών του πλανήτη που εδώ και πάνω από 15 χρόνια παρέχουν νέες υπηρεσίες επικοινωνίας και διάδρασης σε όλους μας. Πρέπει να ελέγχονται αυτές οι εταιρίες για το πώς χειρίζονται τα προσωπικά μας δεδομένα; Προφανώς. Αυτό προσπαθούν να κάνουν μεγάλοι οργανισμοί όπως η ΕΕ που επιβάλλει πολλές ρυθμίσεις και καλά κάνει.

Αλλά από ένα σημείο και πέρα, αυτό που κάνουμε όλοι μας είναι να αποδεχόμαστε τελικά τις υπηρεσίες αυτές ακριβώς επειδή μας είναι χρήσιμες. Είναι πρωτόγνωρες οι δυνατότητες επικοινωνίας που υπάρχουν πια. Το ότι υπάρχει κι ένας αλγόριθμος που τα ελέγχει πολλά πράγματα είναι η άλλη πλευρά της ιστορίας. Μπορούμε να είμαστε εκεί έξω, προστατεύοντας και την ιδιωτική μας ζωή; Να μία πρόκληση για όλους μας.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr