Η εμπειρία μιας οικογένειας που έφυγε από την Αθήνα για τα Γιάννενα και τα Πράμαντα και η διαχείριση σήμερα του Ορειβατικού Καταφυγίου των Πραμάντων

Είναι σπάνιο για την εποχή, να απευθύνεις ένα ερώτημα σε κάποιον που έχει επιλέξει να μετεγκατασταθεί από την Αθήνα στην επαρχία πριν από αρκετά χρόνια, για το μεγαλύτερο «κέρδος» που έχει αποκομίσει και να εισπράττεις την απάντηση, πως αυτό το κέρδος συμπυκνώνεται στην απόλαυση της οικογενειακής ζωής στο έπακρο.

Την απάντηση αυτή όμως, μάς έδωσε ο Μπάμπης Τριανταφύλλου, διαχειριστής του Ορειβατικού Καταφυγίου Πραμάντων που με τη σύζυγό του πήραν την απόφαση να μετακομίσουν από την Αθήνα στα Γιάννενα πριν ακόμη ξεσπάσει η οικονομική κρίση, για προσωπικούς λόγους, όπως μας ανέφερε.

Ασχολούμενος με τα λογιστικά ο ίδιος και με τη συντήρηση αρχαιοτήτων η σύζυγός του, αναζητούσαν μία διέξοδο που θα τους γέμιζε συναισθηματικά και ψυχικά.

Μετά από παραμονή τεσσάρων ετών στην πόλη των Ιωαννίνων, αναζητώντας μία επαγγελματική διέξοδο και για βιοποριστικούς λόγους πήραν την απόφαση να «πάρουν τα βουνά», αναλαμβάνοντάς το ρίσκο μίας πραγματικής περιπέτειας.

Το Ορειβατικό Καταφύγιο Πραμάντων κάτω από την κορυφή της Στρογγούλας που δεσπόζει επιβλητικά από πάνω είχε εγκαταλειφθεί και πήραν την απόφαση να δημιουργήσουν εκ νέου κάτι διαφορετικό. Δεν ήταν εύκολο, όμως τα κατάφεραν και σιγά – σιγά έβαλαν και αυτοί το δικό τους λιθαράκι στην τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.

«Όταν ήρθαμε και ξεκινήσαμε, η επισκεψιμότητα στο Καταφύγιο ήταν το πολύ ένα – δύο λεωφορεία το μήνα. Τώρα, έχουμε φτάσει σε ένα – δύο λεωφορεία κάθε Σαββατοκύριακο από όλη την Ελλάδα και από το εξωτερικό», αναφέρει ο Μπάμπης Τριανταφύλλου που μίλησε στην «Ε» για τη δύσκολη αυτή μετάβαση από την Αθήνα στα Ιωάννινα και από εκεί στο ησυχαστήριο του Καταφυγίου σε υψόμετρο 1.300 μέτρων.

«Η μετάβαση και η απόφαση που πήραμε δεν ήταν δύσκολη. Τα δύσκολα ήταν στο ενδιάμεσο, στην προσαρμογή πρώτα στα Γιάννενα και μετά στα Πράμαντα. Ξέραμε όμως και πιστεύαμε εξαρχής, ότι οι πιθανότητες να πετύχουμε, ήταν με το μέρος μας, ειδικά όταν η απόφασή μας να φύγουμε από την Αθήνα έγινε για προσωπικούς λόγους. Η μετάβαση έπειτα στα Τζουμέρκα έγινε για βιοποριστικούς λόγους, όμως τελικά αποδείχθηκε μία σοφή επιλογή. Ήρθαμε σε έναν τόπο άγονο αλλά εύκολο να καρποφορήσει και φαίνεται ότι το έχουμε καταφέρει», σημειώνει με ένα πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης να διαγράφεται στο πρόσωπό του.

Η οικογενειακή ζωή

Ο Μπάμπης και η σύζυγός του έχουν δύο παιδιά που πηγαίνουν στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο αντίστοιχα των Πραμάντων, απολαμβάνοντας και τα ίδια μία διαφορετική ζωή από αυτήν της καθημερινότητας της συντριπτικής πλειονότητας των παιδιών και εφήβων στη χώρα. Λίγο πριν φύγουμε από το Καταφύγιο, απολαμβάνοντας αυτές τις ξεχωριστές στιγμές της απόλυτης ησυχίας και της υπέροχης θέας ρωτήσαμε τον Μπάμπη ποιο είναι το μεγαλύτερο όφελος που έχει αποκομίσει από την καθημερινότητά του σε μία από τις κορυφές των Τζουμέρκων.

«Το πρώτο κέρδος είναι ότι απολαμβάνω την οικογενειακή ζωή στο έπακρο. To δεύτερο κέρδος είναι πως με τα χρόνια, έγινε περισσότερο μορφωμένος και ολοκληρωμένος εσωτερικά, μέσω της επαφής με τον κόσμο που έρχεται στο Καταφύγιο. Μου δίνεται η ευκαιρία καθημερινά, να γνωρίσω στοιχεία του πολιτισμού περιοχών τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Σήμερα, φιλοξενούμε στο Καταφύγιο ένα ζευγάρι Σικελών και από το πρωί μαθαίνω πράγματα για τη Σικελία, τον τρόπο ζωής των ανθρώπων εκεί, τις παραδόσεις τους, πράγματα που πιθανότατα δε θα μάθαινα ποτέ και δε θα είχα αυτή την ευκαιρία. Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα ενός μεγάλου κέρδους που έχω αποκομίσει», κατέληξε ο κ. Τριανταφύλλου.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ