Αποφεύγουμε να μπούμε στη διαδικασία να μάθουμε τι συζητούν και τι ενδεχομένως ζητούν οι παρατάξεις που έμειναν εκτός του β’ γύρου από τους Παπαγεωργίου και Μπέγκα…
Αν υποθέσουμε ότι ζητούν κάτι για να στηρίξουν τη μία ή την άλλη παράταξη…
Και αυτό γιατί οι συνθήκες του 2023 είναι κατά πολύ διαφορετικές από εκείνες του 2019, λόγω και της απλής αναλογικής τότε που «οδηγούσε» σχεδόν αναγκαστικά τις παρατάξεις να συνδιαλέγονται και να παζαρεύουν…
Πλέον δεν ισχύει ο ίδιος νόμος, πλέον η κατανομή των εδρών στο νικητή είναι τέτοια που δεν επιτρέπει τη διενέργεια παζαριών, αντίστοιχων με εκείνων που έγιναν το 2019…
Και ακριβώς εκεί βρίσκεται κατά τη γνώμη μας, ένα μυστικό για εμάς στην εξελισσόμενη διαδικασία…
Να πάει λοιπόν να παζαρέψει ο επικεφαλής μίας παράταξης σε ποιο επίπεδο και τι να ζητήσει;
Να ζητήσει για παράδειγμα την προεδρία της ΔΕΥΑΙ ή του ΟΚΠΑΠΑ για να παράσχει στήριξη στη μία ή στην άλλη παράταξη;
Και ο νικητής το βράδυ της Κυριακής που θα εκλέξει 23 δημοτικούς συμβούλους ποιες θέσεις και τι αρμοδιότητες θα δώσει στους δικούς του;
Αλλά βάλτε στο πίσω μέρος του μυαλού σας και μία άλλη παράμετρο. Είτε συμφωνήσει κάποιος είτε διαφωνήσει με τη λογική του παζαριού…
Πιστεύει αλήθεια κάποιος πως ένας εκ των τριών επικεφαλής των παρατάξεων που ανήκουν στον κεντροδεξιό χώρο είναι σε θέση να «δώσει γραμμή» στήριξης σε κανέναν εκ των δύο υποψηφίων και η «γραμμή» αυτή να ακολουθηθεί από τους ψηφοφόρους του;
Ούτε με σφαίρες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Να θυμίσουμε τη «γραμμή» υπέρ Μπέγκα που έδωσε η Τατ. Καλογιάννη το 2019, για τον β’ γύρο και το τι έγινε στην πράξη;
Που χωρίς να το καταλάβει η εκλογική της βάση πήγε με τη μία στον Ελισάφ, ενώ έχασε χωρίς καν να καταλάβει πως και δύο πρωτοκλασάτα στελέχη της, που είχαν εκλεγεί σύμβουλοι με την παράταξη και μετά από τις εκλογές έγιναν και αντιδήμαρχοι;
Για εμάς, όποιος καταδέχεται να συζητά στη βάση των ανταλλαγμάτων, με τάξιμο θέσεων και αρμοδιοτήτων σε παρατάξεις που είναι αμφίβολο αν μπορούν να επηρεάσουν και το 10% των ψηφοφόρων τους (και πολύ λέμε) μπαίνει σε μία διαδικασία που μπορεί να αποδειχθεί επώδυνη…
Η κοινωνία αποφασίζει και όχι οι παρατάξεις. Από τότε που τελείωσαν οι στηρίξεις και τα χρίσματα, τελείωσαν και οι «γραμμές»… Και μαζί με αυτές βλέπουμε σιγά – σιγά να τελειώνουν και κάποια «τζάκια| στην πόλη που κάποτε έδιναν «γραμμές» και αισθάνονταν δυνατά…
Αφήσαμε σήμερα για το τέλος την ανακοίνωση της Μαργ. Κιτσανού, υποψήφιας συμβούλου με την παράταξη του Στεφ. Ζούμπα, υποψήφια βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ σε πολύ δύσκολες εποχές και ένας άνθρωπος με ενεργό πολιτική παρουσία…
Δε θα σχολιάσουμε το περιεχόμενο της δήλωσής της, με το οποίο συμφωνούμε αν όχι στο σύνολό της, στο μεγαλύτερο σκέλος της…
Απλώς θα πούμε, ότι η Κιτσανού απέδειξε ότι και… φορά παντελόνια και τα τιμά, όπως είναι η παλιά λαϊκή έκφραση. Καλύτερα αντράκι παρά ανδρείκελο….
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Κατηγορίες
- Επικαιρότητα(19.623)
- Πολιτικό Ρεπορτάζ(504)
- Ελλάδα(127)
- Οικονομία(1)
- Πολιτισμός(4.197)
- Εκδηλώσεις(1.573)
- Ήπειρος(1.962)
- Αθλητικά(2.933)
Αρθρογραφία
Είσοδος