Το Καλοκαίρι ήταν ζοφερό.  Το ένα κακό μετά το άλλο.

Κάποιοι αδιαφορούν.

Οι ωραίοι άνθρωποι, διαμαρτύρονται και οι φωνές τους σώζουν την τιμή της ανθρωπιάς.

Μερικοί ακυρώνουν την ουσία του ανθρώπου, την αξία της ανθρώπινης ζωής. Δεν μπορούν να σταθούν δίπλα στις ανάγκες του ανθρώπου που βασανίζεται. Δεν φροντίζουν να είναι έτοιμοι, για τα όσα μπορεί να συμβούν: Φωτιές, πλημμύρες, θανατικά…

«Κάποιοι» προσπαθούν να σβήσουν το φως της έγνοιας για τον άλλο και την πίστη ότι η ζωή μπορεί να γίνει καλύτερη.

Το φως της ελπίδας θα σβήσει τα σκοτάδια που απλώνουν «κάποιοι»!

Το φως της ελπίδας θα κάνει τη ζωή μας όμορφη, ελεύθερη, μια υπέροχη περιπέτεια.

Γιώργος Μακρίδης