Είναι τεράστια η επιτυχία και η αναγνώριση για το Ζαγόρι και την Ήπειρο συνολικά, η ένταξή του στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco…

Μία υπόθεση που ξεκίνησε δειλά πριν μερικά χρόνια, αποδείχθηκε στην πορεία ότι ήταν εξαιρετικά απαιτητική και σύνθετη, όμως χρειάστηκε να ομονοήσουν και να συνεργαστούν αντίρροπες δυνάμεις για να φτάσουμε στην επίτευξη του τελικού στόχου…

Αναφέρονται από την υπουργό Πολιτισμού όλοι εκείνοι οι παράγοντες και οι εκπρόσωποι των υπηρεσιών που συνεργάστηκαν, έβαλαν το δικό τους λιθαράκι για να επιτευχθεί ο στόχος…

Αλλά εμείς θα μείνουμε ιδιαίτερα στους κατοίκους του Ζαγορίου, εκείνους που ανταποκρίθηκαν – δεν το έκαναν όλοι να λέμε την αλήθεια – και βοήθησαν τους υπηρεσιακούς παράγοντες να μελετήσουν πλήρως την περιοχή και να βρουν τα στοιχεία που χρειάζονταν…

Θα πει κάποιος βέβαια και τι έγινε που εντάχθηκε το Ζαγόρι στον Κατάλογο της Unesco, αλλά δε θα έχει δίκιο, χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να καταλογίσουμε καχυποψία σε κάθε έναν που έχει πιθανώς την ίδια άποψη…

Άλλωστε το ίδιο ερώτημα έθεταν και άλλοι ή και οι ίδιοι πριν μερικά χρόνια, όταν η περιοχή Βίκου – Αώου αναγνωρίστηκε πρώτα ως Γεωπάρκο σε εθνικό επίπεδο και στη συνέχεια απέκτησε τη διεθνή πιστοποίηση και εντάχθηκε στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων…

Η απάντηση λοιπόν σε εκείνη την πρώτη ερώτηση ήρθε όλα τα επόμενα χρόνια με την αναγνωρισιμότητα που απέκτησε η περιοχή και ό,τι αυτό συνεπάγεται σε εθνικό αλλά κυρίως σε διεθνές επίπεδο…

Κάτι ανάλογο αλλά σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα, είμαστε βέβαιοι πως θα γίνει και με την ένταξη του Ζαγορίου στον Κατάλογο της Unesco…

Αν δεν καθίσουμε τώρα σε αυτή τη συγκυρία να συζητήσουμε σοβαρά για την υπόθεση της αντιπλημμυρικής θωράκισης του λεκανοπεδίου, θα χάσουμε «χρυσή» ευκαιρία να λάβουμε προληπτικά μέτρα, με την ευχή και ελπίδα να μην μας προλάβουν τα γεγονότα…

Και έχουμε να ασχολούμαστε μετά με το τι έπρεπε να γίνει, ποιος έπρεπε να το κάνει, γιατί δεν το έκανε, ποιος ανέλαβε τις μελέτες και ούτω καθεξής…

Για το λεκανοπέδιο βέβαια να σημειώσουμε ότι η μελέτη για την αντιπλημμυρική θωράκιση έχει ανατεθεί από την Περιφέρεια Ηπείρου και κάποια στιγμή φανταζόμαστε ότι θα παραδοθεί…

Αν επισπευστούν οι διαδικασίες και τα χρονοδιαγράμματα ίσως την έχουμε στα χέρια μας εντός του 2024, ώστε στη συνέχεια να επιλεγούν τα προτεινόμενα έργα, να προκηρυχθούν, να αναδειχθούν οι ανάδοχοι, να συμβασιοποιηθούν και να ολοκληρωθούν… Κοινώς, υπολογίστε στην καλύτερη περίπτωση το 2030 και αν…

Αυτό τι σημαίνει σε πρακτικό επίπεδο; Ότι τόσα χρόνια πολύ απλά συζητούσαμε και ενίοτε παρεμβαίναμε για να αντιμετωπίσουμε πλημμυρικά και άλλα φαινόμενα μικρής ευτυχώς έκτασης…

Όμως, ούτε μελετούσαμε, ούτε σχεδιάζαμε… Απλώς μιλούσαμε.

Και επειδή μετά την καταστροφή στη Θεσσαλία υπήρξε και μία προσπάθεια από κάποιους να πουν ότι ο μόνος αρμόδιος φορέας για εκτέλεση ή ανάθεση έργων είναι το Κράτος ήτοι τα Υπουργεία, να ξεκαθαρίσουμε το εξής.

Βάσει του Νόμου 4258/2014 οι Περιφέρειες είναι ένας από τους 5 αρμόδιους φορείς που δύνανται να εκτελούν ή να αναθέτουν έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, μετά τις υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, του Υπουργείου Υποδομών, και Μεταφορών και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ