Τόσα χρόνια δε βρέθηκε ούτε ένας, να λύσει τα προβλήματα υδροδότησης στο λεκανοπέδιο…

Από το 2002 που μπήκαμε στη δουλειά, κάθε καλοκαίρι τα ίδια προβλήματα και πάνω – κάτω μιλάμε για τις ίδιες περιοχές…

Παλαιότερα ήταν ο δήμος Παμβώτιδας, αλλά μόλις ήρθε ο «Καλλικράτης» με την ενοποίηση των δήμων, μας απασχολεί ο δήμος Ιωαννιτών, λόγω ΔΕΥΑΙ. Και κάθε χρόνο, γίνονται και χειρότερα τα πράγματα…

Αυξήθηκε ο πληθυσμός θα πει κάποιος και αυτό ισχύει και είναι όντως ένας σημαντικός λόγος για τα προβλήματα υδροδότησης…

Αλλά δεν είναι ο μοναδικός, ούτε ο κυριότερος…

Άλλωστε, αυτή η σταδιακή μεταβολή στον πληθυσμό του λεκανοπεδίου δε συντελέστηκε από τον Ιούνιο στον Ιούλιο… Αλλά έγινε και εξελίσσεται μέσα σε μία πορεία ετών…

Σε αυτήν την πορεία όμως είναι ζήτημα να δούμε τι έκανε η ΔΕΥΑΙ και τι έκανε ο ΣΥΔΛΙ που επίσης έχει και αυτός προβλήματα, αλλά η αλήθεια είναι, ότι πλέον αυτά είναι λιγότερα…

Εμείς αυτό που μπορούμε να πούμε, με πάσα βεβαιότητα για τη ΔΕΥΑΙ είναι πως το πρώτο και κύριο που έκαναν όλες οι διοικήσεις ήταν να επιδείξουν καλή διάθεση…

Και μετά από αυτό; Λίγα πράγματα… Όχι τίποτε, αλλά λίγα για τις ανάγκες που υπάρχουν…

Σήμερα δεν έχει κανείς την απαίτηση ούτε και γίνεται τεχνικά, να μπει σε άμεση λειτουργία η νέα γεώτρηση στους Λογγάδες…

Που δεν έχουμε καταλάβει αν είναι εκείνη που παρουσίαζε η προηγούμενη διοίκηση της ΔΕΥΑΙ ως τη λύση στο πρόβλημα στην Παμβώτιδα ή αν πρόκειται για μία πιο νέα, που (δεν) θα μας δώσει κι αυτή τη λύση…

Αλλά τουλάχιστον έχουμε όλοι την απαίτηση για την παροχή φυσιολογικών υπηρεσιών και συντονισμού…

Να συμφωνήσουμε, ότι κι εμείς υπερκαταναλώνουμε νερό… Κι ακόμη περισσότερο εκείνοι που έχουν κήπους, κηπάρια, μποστάνια, και ακόμη χειρότερα εκείνοι που θέλουν να ποτίζουν το γκαζόν στις αυλές τους, αδιαφορώντας αν ο γείτονας 100 μέτρα πιο ψηλά δεν έχει νερό ούτε για να πιει…

Αλλά, όταν βλέπεις ως επιχείρηση ότι είσαι μέσα στον καύσωνα, με τα προβλήματα ήδη να έχουν εμφανιστεί, να σου ανακοινώνει ο ΔΕΔΔΗΕ ότι θα κάνει προγραμματισμένες εργασίες συντήρησης του δικτύου του και το αφήνεις να γίνει, κάτι άλλο δείχνει…

Γιατί οι εργασίες συντήρησης προϋποθέτουν διακοπή της ηλεκτροδότησης στα αντλιοστάσια, επομένως αναπόφευκτες διακοπές νερού…

Και αν αδειάσουν οι δεξαμενές το καλοκαίρι, δεν προλαβαίνουν να ξαναγεμίσουν, γιατί η ζήτηση είναι πολύ μεγαλύτερη από την προσφορά…

Και το αποτέλεσμα είναι να μένουν κάποιοι (βλ. Δροσοχώρι) χωρίς νερό για 30 ώρες και βάλε, περιμένοντας κι αυτοί χωρίς να ξέρουν τι και από ποιον…

Μιλάμε για συνολική αποτυχία λοιπόν στο συγκεκριμένο ζήτημα, που όμως δεν ξεκινά από την έλλειψη νερού, αλλά από την έλλειψη συντονισμού και οργάνωσης…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ