Οι «σύντροφοι» στον ΣΥΡΙΖΑ, κεντρικά και τοπικά, καλύτερα θα είναι να ασχοληθούν με την επίλυση των εσωκομματικών προβλημάτων και διαδικασιών κι ας αφήσουν τις κρίσεις για τα πρόσωπα της νέας Κυβέρνησης ή για την ενίσχυση της ακροδεξιάς στη νέα Βουλή…

Γιατί αν είναι να ανοίξουμε με σοβαρότητα αυτή τη συζήτηση τότε ο πρώτος που θα πρέπει να κρύβεται είναι ο ΣΥΡΙΖΑ…

Με την επαμφοτερίζουσα στάση του απέναντι στην ακροδεξιά ως συνολική θεώρηση τα χρόνια της συγκυβέρνησής του με τους ΑΝΕΛ μέχρι τις «καλοδεχούμενες» ψήφους των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής, που προσδοκούσε προεκλογικά ο Τσίπρας…

Τα γράφουμε γιατί βλέπουμε ότι η Νομαρχιακή του ΣΥΡΙΖΑ επιμένει σε αυτό στην αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος αλλά και στο ότι το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στα Ιωάννινα είναι το πέμπτο καλύτερο πανελλαδικά…

Μάλιστα… Και τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Μην ασκείτε κριτική σε εμάς σύντροφοι που ήρθαμε πέμπτοι στην επικράτεια, αλλά κάντε το στις άλλες περιοχές, θα μπορούσαμε να το πούμε ίσως λίγο πιο εξωραϊσμένα και σε μία πιο προχωρημένη ανάγνωση…

Να δούμε πάντως μέχρι ποιο σημείο είναι διατεθειμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ να φτάσουν το κοντέρ των συνεχόμενων αποτυχιών σε εκλογικές αναμετρήσεις…

Μπροστά μας έχουμε τις αυτοδιοικητικές, που το μόνο βέβαιο έτσι όπως το βλέπουμε, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε μπορεί να κατεβάσει δικές του παρατάξεις, γιατί θα τις «ψάχνουν» με το κιάλι στη συνέχεια…

Και σε λιγότερο από ένα χρόνο από σήμερα έχουμε και τις ευρωεκλογές…

Οι σερί ήττες είναι αυτή τη στιγμή έξι και υπάρχει ακόμη δρόμος, εκτός κι αν το ΠΑΣΟΚ υπερκεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ, επομένως δε θα θεωρούνται ήττες του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα αλλά του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρουλάκη αντίστοιχα…

Ας πάμε λίγο στα δικά μας γιατί σταδιακά πρέπει να προσαρμοστούμε κιόλας στην καθημερινότητα μακριά από τις εκλογές και να ασχοληθούμε και με τα προβλήματα στην πόλη μας και ευρύτερα…

Στη συνοικία στον Πλάτανο ξεκίνησε τη Δευτέρα και ολοκληρώνεται σήμερα Τετάρτη ένα τριήμερο εκδηλώσεων από τον τοπικό, δραστήριο Πολιτιστικό Σύλλογο…

Επισκεφθήκαμε τη συνοικία τις τελευταίες ημέρες, περπατήσαμε κιόλας στη γειτονιά και αυτό το χάλι στο οποίο βρίσκεται η ιστορική πλατεία αφενός και η γύρω περιοχή αφετέρου, μας έκανε τεράστια εντύπωση…

Και μιλάμε για μία συνοικία με χιλιάδες κατοίκους, με πάρα πολύ φοιτητόκοσμο, με πάρα πολύ μεγάλη κίνηση τροχοφόρων από τις οδούς Σαμουήλ και Πινδάρου προς τη Δοσιθέου Φιλίτου και τη Μελ. Γεωγράφου, αλλά με ανύπαρκτες υποδομές…

Το μόνο που έγινε τα τελευταία χρόνια ήταν η ασφαλτόστρωση της Σαμουήλ και πέραν αυτής ουδέν… Κάποια στιγμή εμφανίστηκε συνεργείο του δήμου και ξήλωσε τις παλιές πλάκες και τους κυβόλιθους γύρω από τον ιστορικό πλάτανο…

Σκέφτηκαν οι περίοικοι ότι θα στρώσουν νέους κυβόλιθους ή πλάκες, όπως κάνουν κι αλλού, αλλά με έκπληξη είδαν, η πλατεία να στρώνεται με αμμοχάλικο (δήθεν νέο υλικό όπως είπαν), το οποίο μετά από κάθε βροχή καταλήγει στη Σαμουήλ, ακολουθώντας την κατηφόρα…

Πλάκες πεζοδρομίου μάλλον δεν έχουν αλλαχθεί ποτέ από όταν τοποθετήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 κι ένα περίπτερο που εγκαταλείφθηκε, έδωσε τη θέση του σε μερικές ακανόνιστες θέσεις στάθμευσης Ι.Χ και σε ένα ατελείωτο σκουπιδαριό… Κρίμα πραγματικά…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ