Ξημέρωσε … Θα ‘θελα να μείνουν στον ουρανό τέσσερα αστέρια.

Ένα της ελπίδας, ένα της καλοσύνης, ένα της ειλικρίνειας και ένα, το πιο μεγάλο της Αγάπης.

Τα λουλούδια θα ξαναδώσουν το άρωμά τους στο χώρο και στο χρόνο.

Τα πουλιά και πιο πολύ τ’ αηδόνια θα κελαηδήσουν πάλι.

Οι μέλισσες θα φροντίσουν και θα γεμίσουν τις κηρήθρες.

Ο ουρανός θα αντικαθρεπτίζεται στα γάργαρα νερά.

Ο κυματοθραύστης θα αντέξει στις φουρτούνες, στις θύελλες και θα έρθει  η νηνεμία!

Η ψευτιά και η υποκρισία δε θα πάψουν να υπάρχουν, σαν από θαύμα, γύρω μας! Αυτό όμως που θ’ αλλάξει θα είναι η ματιά μας! Ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα! Θα αλλάξει το τι επιλέγουμε να δούμε, να κάνουμε και που θα εστιάζουμε τα θέλω μας!

Οι όμορφες μέρες έρχονται μαζί με τα χαμόγελα. Γι’ αυτό αγωνίζομαι.

Ο αγώνας δε σταματάει, συνεχίζεται!

Αγαπώ και δε φοβάμαι! Η ελπίδα είναι εδώ!

Τα γαρίφαλα δεν χάνουν την ευωδιά τους.

Είμαι ζωντανός και θα μείνω ζωντανός.   !

Γιώργος Μακρίδης