Μετά από μία μικρή ανάσα, ο γράφων τη στήλη επέστρεψε κανονικά στη θέση του και μαζί φυσικά και η στήλη…

Και τι καλύτερο από το να επιστρέφεις μετά από μέρες στη δουλειά και να μένεις… κωλυόμενος – που λέγαμε και στο στρατό – για ένα εξάωρο στο Δικαστικό Μέγαρο για τη δίκη της υπεξαίρεσης στο δήμο Ιωαννιτών…

Και να έχεις να σχολιάσεις και την εκλογική διαδικασία της Κυριακής για την ανάδειξη του νέου προέδρου της Ν.Δ…

Και μαζί με αυτά τα ζητήματα και μερικά άλλα επίσης ενδιαφέροντα, όπως για παράδειγμα η ξαφνική(;) παρέμβαση στην παιδική χαρά Κουραμπά για την απομάκρυνση ενός ακόμη παιχνιδιού. Με το θέμα αυτό όμως θα ασχοληθούμε εκτενώς τις επόμενες ημέρες…

Η ακροαματική διαδικασία που ξεκίνησε χθες για την υπόθεση υπεξαίρεσης στο δήμο Ιωαννιτών είναι μία κορυφαία δικαστική πράξη, μείζονος σημασίας – και πολιτικής – για το δήμο Ιωαννιτών…

Γιατί όποιος παρακολουθήσει τη δίκη μπορεί να αντιληφθεί, πέραν των άλλων, με ευκολία τι σημαίνει ή τι σήμαινε μπακαλίστικος τρόπος λειτουργίας σε μία τόσο ευαίσθητη υπηρεσία του μεγαλύτερου δήμου της Ηπείρου και ενός από τους μεγαλύτερους της χώρας…

Τα πολλά θα τα διαβάζετε στα καθημερινά ρεπορτάζ της «Ε» που θα παρακολουθήσει επισταμένως την εξέλιξη της ακροαματικής διαδικασίας…

Όμως το δυστύχημα είναι, ότι αυτή η μπακαλίστικη λογική, παρατηρήθηκε και τα επόμενα χρόνια στο δήμο Ιωαννιτών σε διάφορες υπηρεσίες και αντικείμενα αρμοδιότητας, όχι κατ’ ανάγκην στην Οικονομική Υπηρεσία…

Και προκύπτει ευθέως για εμάς ζήτημα, όχι τόσο της πολιτικής ευθύνης των πολιτικών προσώπων, αλλά ζήτημα δημοσιοϋπαλληλικής ευθύνης των προϊσταμένων υπηρεσιακών παραγόντων…

Οι εκλογές στη Ν.Δ ήταν όντως ενδιαφέρουσες και ο αριθμός των 400.000 ψηφοφόρων είναι σημαντικός, ειδικά εάν αναλογιστεί κάποιος σε ποια κατάσταση βρέθηκε η Ν.Δ, και ποια είναι η πολιτική συγκυρία…

Όμως από την άλλη, επειδή οι αριθμοί δεν έχουν συναίσθημα, όπως οι άνθρωποι (το είπε χθες στη δίκη ο Εισαγγελέας και το δανειζόμαστε) οι 400.000 είναι ένα νούμερο ικανοποιητικό, που μπορεί να λειτουργήσει ως βάση…

Μπορεί όμως στ’ αλήθεια να πει κάποιος, ότι αυτή είναι μία ισχυρή βάση για το μέλλον του κόμματος;

Γιατί η εικόνα από την προσέλευση των εκλογέων σε όλα τα εκλογικά τμήματα, θα μπορούσε να πει κάποιος, ότι δεν έχει και… μεγάλη προοπτική.

Όταν το 70% ίσως και περισσότερο, των ψηφοφόρων είναι άνω των 60 ετών, είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένο να μιλήσει κάποιος με αισιοδοξία για το μέλλον του κόμματος…

Και αυτό είναι ένα στοίχημα που θα πρέπει να το κερδίσει η νέα ηγεσία του κόμματος, ανεξάρτητα από το ποια θα είναι. Μόνο που ο γράφων πιστεύει, ότι εκ των δύο διεκδικητών, μόνον ο Μητσοτάκης μπορεί να πατήσει καλά πάνω σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα. Έχουμε κι άλλα να σχολιάσουμε, αλλά τα αφήνουμε γι’ αύριο…