Έλκοντας την καταγωγή μας από τα χωριά της Ντουσκάρας (Σενίκο – Κερασέα) και με το έτερον ήμισυ επίσης από την ίδια περιοχή (Πολύδωρο), πολλά από αυτά που είδαμε και ακούσαμε προχθές στον Βουτσαρά μας φάνηκαν τόσο πολύ οικεία και αληθινά…

Για το πώς και γιατί εγκαταλείφθηκε σταδιακά αυτή η περιοχή, πόσο καθοριστική ήταν η επίδραση της ολοκλήρωσης της Εγνατίας οδού για την απότομη διακοπή της κίνησης στην παλιά Εθνική οδό Ιωαννίνων – Ηγουμενίτσας…

Που σήμανε και το τέλος μίας μορφής τοπικής οικονομίας, που είχε διαμορφωθεί για δεκαετίες και στηριζόταν στην κίνηση της Εθνικής οδού…

Αλλά και για εκείνα τα μονοπάτια που χρησιμοποιούσαν οι παππούδες μας για την καθημερινότητά τους που λόγγιασαν στην πορεία, όταν εγκαταλείφθηκαν τα χωριά και που τώρα γίνεται πάλι μία προσπάθεια να ανοιχτούν, να καθαριστούν και να σηματοδοτηθούν…

Είναι λοιπόν εξαιρετική η πρωτοβουλία του Δ. Ζίτσας να προχωρήσει στην εκπόνηση της μελέτης για το δίκτυο μονοπατιών και πεζοπορικών διαδρομών και ακόμη πιο σημαντικό, ότι ανέλαβε να το κάνει μόνος του, χωρίς να περιμένει την… συνήθη ύποπτο, την Περιφέρεια δηλαδή, να μπει μπροστά, σαν το γκεσέμι που καθοδηγεί το κοπάδι, όπου εκείνο ξέρει και θέλει…

Σωστά ανέφερε ο κ. Πλιάκος στην εκδήλωση της Τετάρτης, ότι αν θέλεις να ξυθείς, μην περιμένεις να σε ξύσει κάποιος άλλος, αλλά ξύσου μόνος σου…

Οι «δρόμοι του τυριού» με βάση τις διαδρομές των βλάχων, οι στράτες οι παλιές με βάση τις διαδρομές των μετακινούμενων κτηνοτρόφων, όπως τις είχαν χαράξει βλάχοι και σαρακατσαναίοι αντίστοιχα, τα μονοπάτια από το Ζαγόρι ως τα Βόρεια και Κεντρικά Τζουμέρκα (Epirus Trail) επίσης με το ίδιο σκεπτικό και όλη η περιοχή της Ντουσκάρας και του πέρα Καλαμά, έξω από τον οποιοδήποτε σχεδιασμό…

Με επαρχιακό δίκτυο που είναι αδιάβατο και επικίνδυνο στις περισσότερες περιπτώσεις, με κανά μπάλωμα εάν και όποτε περισσεύουν τίποτε… ψιλά από τους κυκλικούς κόμβους των πολλών εκατομμυρίων και με παρεμβάσεις σε ιστορικά μνημεία (βλ. Μονή Διχουνίου) μετά από δεκαετίες και πολλά παρακαλετά…

Ο χαρτογράφος – μελετητής κ. Ψημμένος, με τεράστια εμπειρία και γνώση από την Ελλάδα και το εξωτερικό, μπορεί να είχε ένα σοβαρό λόγο – που ήταν ότι ο ίδιος κάνει τη δουλειά – για να πει καλές κουβέντες για τα μονοπάτια της περιοχής και τις δυνατότητες που υπάρχουν, αλλά όποιος έχει αμφιβολίες, ας πεταχτεί μία βόλτα…

Και ας περπατήσει σε κάποια από αυτά τα μονοπάτια, που είναι ευδιάκριτα και καθαρισμένα τα περισσότερα, δίπλα στον Καλαμά, που τώρα που έχουν απομακρυνθεί τα άρρωστα πλατάνια και που η φύση τα αντικαθιστά σταδιακά, και τότε θα αντιληφθεί ότι αυτά που είπε ο μελετητής και όσα ξέρουν και ζουν οι ντόπιοι, ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα…

Αν υπάρχει μία περίπτωση να πάει καλά η πρόταση του δήμου Ιωαννιτών, που αποκαλύψαμε στην «Ε» σχετικά με την απόκτηση πλήρους ενεργειακής αυτονομίας στο Νησί της Παμβώτιδας είναι επειδή δεν ανακοινώθηκε στο πλαίσιο του αναπτυξιακού συνεδρίου, στις αρχές Απριλίου…

Αποδεδειγμένα πια, ένας πολύ μικρός αριθμός έργων και παρεμβάσεων που σχεδιάζονται και ανακοινώνονται σε τέτοιες εκδηλώσεις, υλοποιείται και στην πράξη…

Επομένως, είτε επειδή το σκέφτηκαν μόνοι τους στη δημοτική αρχή, είτε επειδή έτσι τα έφεραν τα πράγματα, έπραξαν άριστα που απευθύνθηκαν απευθείας στον κατάλληλο άνθρωπο (Γεν. Γραμ. Ενέργειας) και άνοιξε ο δρόμος για την άμεση εξέταση της πρότασης, ώστε να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ