Τελικά, υπάρχουν και τα απίθανα!

Αυτό που λέγαμε και πιστεύαμε, ότι δε μπορεί να συμβαίνει, είναι τελικά αυτό που ισχύει…

Όπως γράφαμε και χθες, δεν είχαμε καταλήξει στον στόχο που επεδίωκε να πετύχει η «Ανεξάρτητη Δημοτική Πρωτοπορία», τηρώντας αυτή τη σκληρή γραμμή και στάση απέναντι στην εκλογή του δημάρχου και στη διαδικασία για την εκλογή της προέδρου του δημοτικού συμβουλίου…

Αδυνατούσαμε φυσικά να πιστέψουμε, ότι ο στόχος ήταν απλώς να σταλεί ένα μήνυμα για τη δύναμη και ισχύ της παράταξης, που θα είχε και εσωτερικούς αποδέκτες…

Τελικά όμως από τα συμφραζόμενα, αλλά κι εκείνα που βλέπουμε να γράφονται ως πηγές προερχόμενες από την παράταξη Γκόντα, αυτό συνέβη με μία προσθήκη…

Να φανεί ότι το παίζει… δύσκολη η παράταξη, που μπορεί κιόλας να αντισταθεί ή να διαπραγματευτεί τις θέσεις των αντιδημάρχων…

Ακριβώς αυτό πίστευαν! Να δούμε, έλεγαν την Δευτέρα μετά τη συνέντευξη Παπαγεωργίου, αν οι σύμβουλοι της παράταξης αποδεχθούν τον ορισμό τους σε θέσεις αντιδημάρχων!

Ακόμη δηλαδή και το μεσημέρι της Δευτέρας μετά την ξεκάθαρη τοποθέτηση του δημάρχου, η επικρατούσα άποψη στην παράταξη ήταν πως τελικά οι αντιδημαρχίες δε θα αλλάξουν…

Και πως το βασικό επίδικο θα είναι αν οι αντιδήμαρχοι από την παράταξη Γκόντα θα αποδεχθούν ή όχι τον ορισμό τους!

Και μη χειρότερα! Μπορεί να πίστευαν ότι θα τους παρακαλέσουν κιόλας…

Ας μείνουν τώρα αφού το επέλεξαν στην απ’ έξω, κι ας βλέπουν τους άλλους να ασκούν διοίκηση…

Εγκλωβίστηκαν χωρίς να το καταλάβουν σε μία αδιέξοδη στάση και τώρα δε θα μπορούν να κάνουν ούτε κριτική στη δημοτική αρχή…

Γιατί, μόλις θα αρθρώνει λόγο η παράταξη κατά της δημοτικής αρχής, θα δέχεται η ίδια τις επικρίσεις από τις άλλες παρατάξεις, γιατί στήριζε τις επιλογές της και αξιοποίησε στο ακέραιο, τα νομοθετήματα Θεοδωρικάκου και όχι μόνο…

Τελικά, μια χαρά είδαμε να λειτουργεί ο ΣΜΑ στη Ζίτσα… Μισή ώρα μείναμε χθες το πρωί στο χώρο και είδαμε τρία απορριμματοφόρα, δύο του δήμου Ζίτσας και ένα ιδιωτικής εταιρείας αντίστοιχα, να ξεφορτώνουν τα απορρίμματα…

Επίσης επί τόπου και οι υπάλληλοι του δήμου Ζίτσας – από εκείνους που ως γνωστόν δεν… περισσεύουν – αλλά εμείς μετρήσαμε αρκετούς, που εκπαιδεύονταν στη λειτουργία του Σταθμού…

Όσο λειτουργεί η μνήμη μας, καλό είναι, γιατί όπως σωστά είπε και ο Μιχ. Πλιάκος, δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ακούγαμε και διαβάζαμε «τέρατα»…

Όπως εκείνα που περιγράφονταν στην περιβόητη μελέτη των 37 εκ. ευρώ για 10 χρόνια λειτουργίας των ΣΜΑ, λόγω του εξειδικευμένου προσωπικού με τις «υπεράνθρωπες» ιδιότητες…

Που έπρεπε να έχουν «διδακτορικό» στην ψυχολογία για να μάθουν πως λειτουργεί η ράμπα που ανεβαίνουν τα απορριμματοφόρα ή για να οδηγούν τα οχήματα με τα κοντέινερ στο εργοστάσιο, λες και μεταφέρουν ραδιενεργά απόβλητα…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ