Η 100% πληρότητα στα τουριστικά καταλύματα της πόλης τα Χριστούγεννα είναι ένα γεγονός καλοδεχούμενο και αισιόδοξο. Γιατί έρχεται σε μία περίοδο κρίσης για μία ακόμα φορά με την πόλη να έχει ανάγκη την οικονομική ανάπτυξη που φέρνει ο τουρισμός. Που δεν είναι μόνο τουρισμός στην ουσία, αφού πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό πλαίσιο που πιάνει από την απασχόληση εργαζομένων ως τους προμηθευτές και την πρωτογενή παραγωγή με τις πρώτες ύλες.

Δεν πρέπει να μένουμε όμως στα νούμερα και μόνο αν και αποτελούν έναν δείκτη. Γιατί σημασία έχει τόσο το μέγεθος του πλούτου που παράγεται συνολικά όσο και οι ποιοτικές πτυχές του.

Ως προς τον πλούτο ας μην ξεχνάμε ότι μετά τη μεγάλη κρίση, το ΑΕΠ της χώρας βρέθηκε 25% λιγότερο που σημαίνει ότι βιώσαμε μία «καταστροφή» της οικονομίας που μόνο σε πολύ έκτακτες περιόδους της ιστορίας, όπως ένας πόλεμος συναντούσες.

Αλλά το σημαντικό είναι η ανάπτυξη να πιάσει και άλλους κλάδους της τοπικής οικονομίας και να δώσει διαφοροποιήσεις που θα δώσουν νέες διεξόδους. Άλλωστε σε όλον τον κόσμο πια, δεν μιλάνε απλώς για «τουρισμό», αλλά για πολιτιστική εμπειρία, αναπτυξιακή προοπτική, μετασχηματισμό στο παραγωγικό μοντέλο. Αυτό σημαίνει για παράδειγμα για να είναι πιο σαφές, ότι ο επισκέπτης θέλει να ζει και μέσα στη φύση, αλλά και μέσα σε ένα ποιοτικό αστικό χώρο, θέλει να γεύεται τοπικά φαγητά και να γνωρίζει την παραγωγή του τόπου.

Κι αυτό είναι και η πρόκληση που έχει μπροστά της μία πόλη και μία περιοχή σαν τη δική μας.

Η δημοκρατική κίνηση των Ιωαννίνων το 1923

Στην ημερίδα με τίτλο «Ο Τύπος στα Ιωάννινα κατά τον 19ο αι. έως και τον Μεσοπόλεμο», που διοργάνωσε η Περιφέρεια Ηπείρου και η Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών (ΕΗΜ) την Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου στο μέγαρο της ΕΗΜ, μίλησα για την εφημερίδα “Κεραυνός” (1923-1924) του Ευθύμιου Τζάλλα. Διαθέτουμε ελάχιστα φύλλα σήμερα, συμπυκνώνει όμως τις πολιτικές κινήσεις που ξέσπασαν μετά το ’22 υπέρ της δημοκρατίας, στη διαδρομή που χάραξε κυρίως η Δημοκρατική Ένωση του Αλέξανδρου Παπαναστασίου για την κατάργηση της βασιλείας και τη δυναμική της νέας αριστεράς, αν θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε ένα σημερινό όρο που περιγράφει τις πολιτικές ζυμώσεις.

Τα Γιάννενα, όπως και όλη η χώρα, αναζητούσαν με πάθος και αγωνιστικότητα την νέα εποχή και τη διέξοδο από όσα συσσώρευσε η πορεία ως το 1922 και δεν  ήταν “ακίνητα” όπως εκ των υστέρων θεωρούμε εντάσσοντας τις κοινωνικές και πολιτικές δυναμικές σε γενικά σχήματα (βενιζελικοί- φιλοβασιλικοί κλπ). Συγχρονίζονταν δε με τις γενικότερες τάσεις πανελλαδικά, αλλά και όλης της Ευρώπης, στην κίνηση των ιδεών, αν τα δούμε πέρα από τις τοπικότητες.

Σημείο ενδιαφέροντος: Τον Αύγουστο του 1923, μία μέρα μετά την έκδοση του Κεραυνού, μέσα από τον οποίο θα εκφράζεται, η Δημοκρατική Νεολαία, συνέρχεται στο ζαχαροπλαστείο Πάνθεον. Στο ίδιο ζαχαροπλαστείο (στον πάνω όροφο επί της οδού Ανεξαρτησίας) ενάμιση χρόνο μετά, τον Δεκέμβριο του 1924 η Ασφάλεια θα συλλάβει τον κομμουνιστικό πυρήνα της πόλης με τον Γιοσέφ Ελιγιά μεταξύ άλλων και θα σταματήσει την έκδοση της δικής τους εφημερίδας “Νέος Αγών”. Πού άραγε ήταν το «Πάνθεον»;

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr