Υπάρχουν δύο πρωτοβουλίες της Περιφέρειας Ηπείρου, συν δύο του Δήμου Ιωαννιτών, οι οποίες πρέπει να μπουν ξανά στη συζήτηση με άλλους πια όρους, πιο μπροστά σε σχέση με όσα έχουν ειπωθεί ως σήμερα.

Η πρώτη είναι το Πάρκο Έρευνας και Τεχνολογίας. Από την προαναγγελία της υλοποίησης του μεγάλου αυτού έργου, διαφαίνεται ότι θα είναι ένα πραγματικά μεγάλο κτίριο, χιλιάδων τετραγωνικών. Υπάρχει αυτή τη στιγμή μία πρόβλεψη για το πώς θα γεμίσει αυτό το κτίριο με εργαζόμενους και εταιρίες ώστε να είναι απολύτως λειτουργικό;

Για τη μετακίνηση υλικών από το Κλειστό Ξιφασκίας και την πρόβλεψη για μία μεγάλη εγκατάσταση στην περιοχή του Κατσικά, το ερώτημα είναι, οι χρήσεις που έχουν ακουστεί, από αθλητικές διοργανώσεις ως εκθέσεις, θα καταστήσουν τον χώρο λειτουργικό σε βάθος χρόνου;

Και στις δύο περιπτώσεις πρέπει σταδιακά να ανακοινωθούν και να συζητηθούν οι δυνατότητες που θα έχουν, η βιωσιμότητα των υποδομών, η ενεργειακή εξοικονόμηση και βέβαια η χρηστικότητά τους.

Από τον Δήμο τώρα έχει προχωρήσει η μετατροπή του παλιού πανεπιστημίου σε διοικητικού κέντρου- δημαρχείου. Θα αυξηθεί η κίνηση στην περιοχή, θα επηρεαστεί συνολικά αυτή η περιοχή και πώς, αλλά και πώς θα επιδράσει στην αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών προς τους πολίτες, πέραν του οφέλους της μείωσης των ενοικίων;

Το δεύτερο έργο, με τις αλλαγές στο κέντρο, το κυκλοφοριακό και την ανάπλαση της πλατείας. Θα μειωθεί η κίνηση των οχημάτων και το αυθαίρετο παρκάρισμα στο κέντρο, θα ευνοηθεί η βιώσιμη μετακίνηση, θα αλλάξει η ζωή των κατοίκων του κέντρου και πώς;

Συνολικά συνεπώς, τα νέα έργα, πρέπει να ανοίγουν και συζητήσεις για το μέλλον της πόλης και μέσα σε ένα πλαίσιο, ένα σύνολο και όχι μεμονωμένα και αποσπασματικά και με τρόπους που να δίνουν ευκαιρία συμμετοχής και της κοινής γνώμης και των πολιτών. Η περιφερειακή και δημοτική αρχή θα πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες προς αυτήν την κατεύθυνση.

Η συζήτηση περί βασιλείας

Δεν παρακολούθησα το όλο θέμα με την κηδεία της βασίλισσας αφενός γιατί δεν πολυβλέπω τηλεόραση, αφετέρου γιατί δεν με ενδιαφέρει. Και δεν το λέω από μία στάση ελίτ, ούτε από μία απόσταση από την επικαιρότητα. Δεν με ενδιαφέρει όλο αυτό το τυπικό, η παράδοση και οι τελετές και τις θεωρώ πολύ μακριά από τον τρόπο ζωής μου.

Κοινωνιολογικά έχει ενδιαφέρον η πολύ μεγάλη συμμετοχή των Βρετανών στο πένθος. Μιλάμε για εκατομμύρια ανθρώπους και αυτό από μόνο του κάτι λέει. Ίσως να το αισθάνονται σαν ένα τέλος εποχής που το βιώνουν την ώρα που συμβαίνει ιστορικά. Ίσως να είναι κι ένας φόβος, μία ανασφάλεια για το μέλλον σε εποχές πολύ ταραγμένες.

Από εκεί και πέρα, μικρή σημασία έχει για το θέμα της βασιλείας στην Ελλάδα. Θέμα που λύθηκε συνταγματικά και πολιτικά με το δημοψήφισμα και δεν πρόκειται να ανοίξει ξανά. Ο ιστορικός βίος μίας χώρας μας διδάσκει πολλά, αν θέλουμε να ακούσουμε, αλλά δεν επαναλαμβάνεται ακριβώς γιατί οι νέες εποχές γεννάνε και νέες ιστορίες. Αλλά αυτό είναι κάτι άλλο που το συζητάμε άλλη φορά.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr