Η ΝΔ αλλά και υποστηρικτές της στη σημερινή κυβερνητική θητεία, είχαν πρωτοστατήσει στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για «13η σύνταξη» και υψηλά έκτακτα επιδόματα σε κοινωνικές ομάδες που αντιμετώπιζαν οικονομικά προβλήματα. Σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ ανακοινώνει οριζόντια επιδότηση των νοικοκυριών για το ρεύμα τον Ιούλιο.

Κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να μη βλέπει την ανάγκη να επιδοτηθούν όσοι δεν μπορούν να αντέξουν την ακρίβεια, ειδικά μετά τις συνθήκες που διαμόρφωσε στις αγορές ο πόλεμος. Τα επιδόματα δεν είναι λαϊκισμός όπως ίσως να πιστεύουν κάποιες ελίτ που δεν ζουν μέσα στην κοινωνία.

Αλλά θα πρέπει να βρεθεί κι ένας τρόπος συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων ώστε οι μηχανισμοί κοινωνικής στήριξης να είναι μόνιμοι και διαρκείς και να μην συγχέονται με πολιτικές εξελίξεις και προεκλογικές περιόδους. Και το κυριότερο να είναι δίκαιοι κρατικοί θεσμοί που θα μεταδίδουν το αίσθημα ασφάλειας στον πολίτη.

Στην περίπτωση του ρεύματος η επιδότηση των λογαριασμών μοιάζει να έχει φτάσει σε ένα όριο. Το ρεύμα δυσκολεύονται να το πληρώσουν και καταναλωτές με καλά εισοδήματα. Από την ακρίβεια επηρεάζεται σήμερα και η ανώτερη μεσαία τάξη και ίσως αυτό να είναι που έχει ανησυχήσει και τις πολιτικές ηγεσίες σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη. Οσο η ανησυχία περιορίζεται στα εργατικά στρώματα το κράτος τείνει να κινείται αργά.

Αν όμως επιδοτείς τον λογαριασμό οριζόντια, γιατί δεν επιλέγεις κατευθείαν να ρυθμίσεις την τιμή όπως διαμορφώνεται στην παραγωγή και τις εταιρίες διανομής. Τι νόημα έχει να πληρώνεις ένα ποσό που τον πληρώνει στη συνέχεια ο καταναλωτής στην εταιρία, όταν μπορείς να έρθεις σε διάλογο με όλες τις πλευρές ώστε να μειωθεί ο λογαριασμός.

Υπάρχουν προφανώς παράγοντες που δεν ελέγχονται, όπως ο εφοδιασμός με ρώσικο φυσικό αέριο. Όμως περισσότερο εννοούμε την ανάγκη για περισσότερη κρατική παρέμβαση και ρύθμιση σε όλο το φάσμα που διαμορφώνει τις τιμές και όχι μόνο στην ενέργεια. Ζώντας σε έκτακτες καταστάσεις, αλλά και με μία κρίση που τείνει να πάρει μόνιμα χαρακτηριστικά, τα κράτη μπορούν και πρέπει να πάρουν τη θέση ηγετικών παραγόντων στην αγορά και την οικονομία.

Το σπίτι έχει άλλους χώρους πια

Υπάρχουν κομμάτια του σπιτιού που έχουν αρχίσει να αλλάζουν χρήση μετά το πέρασμα των δύο τελευταίων χρόνων.

Η τραπεζαρία για παράδειγμα εκεί που είχαμε πρόβλημα πώς θα χωράει περισσότερους, τώρα την έχουμε για ακουμπάμε πράγματα, για να δουλεύουμε με το λάπτοπ ή να είναι μόνιμη θέση για τη ραπτομηχανή. Γιατί ελάχιστες φορές φάγαμε περισσότεροι από πέντε έξι άνθρωποι τόσο καιρό.

Βέβαια, από την άλλη, δεν πρέπει να συνηθίζουμε και σε αυτήν την κατάσταση της απουσίας. Καμιά φορά φέρνει αισιοδοξία ακόμα και να το να κρατάμε τη φόρμα των πραγμάτων. Να στολίζουμε με ένα βάζο με λουλούδια το μεγάλο τραπέζι ή να μαζευόμαστε στο μπαλκόνι έστω και λίγοι, περιμένοντας την εποχή που θα γίνουμε περισσότερο και πιο ελαφριοί από το άγχος της επαφής.

Το θέμα όμως είναι ότι ακόμα όλα μοιάζουν δύσκολα, ότι η απόσταση έχει γίνει συνήθεια και ότι μας έχει γίνει τρόπος ζωής σχεδόν, η τήρηση μέτρων και προσοχής. Που σημαίνει ότι θα αργήσουμε και να αλλάξουμε συνήθειες., Ας ελπίσουμε όμως, να το κάνουμε με φόρα και δύναμη όταν καταλάβουμε ότι έχουμε πια τον χώρο.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr