Μπορεί η πιθανότητα πρόωρων εκλογών να μπαίνει και να βγαίνει από την επικαιρότητα κάθε τόσο και να μην υιοθετείται από την κυβέρνηση, γεγονός είναι ότι η κινητικότητα στο πολιτικό σκηνικό δείχνει μία κατάσταση διαρκούς ετοιμότητας για πολιτικές εξελίξεις που μόνο οι εκλογές μπορούν να φέρουν.

Ακόμα όμως και αν διαβάσουμε την επικαιρότητα μέσα από τις κοινωνικές εξελίξεις, θα δούμε ότι υπάρχουν διεργασίες που επηρεάζουν και την πολιτική σκηνή, με κορυφαία την παγίωση της κοινωνικής έντασης γύρω από τους λογαριασμούς ρεύματος. Οσο έρχονται τέτοιοι λογαριασμοί σίγουρα θα είναι δύσκολο να γίνουν εκλογές, οπότε το νέο «παράθυρο» μετατίθεται προς το φθινόπωρο.

Ανεξάρτητα όμως από τις μείζονες κοινωνικές εξελίξεις ή ίσως ακριβώς λόγω αυτών, έχουν αποκτήσει σημαντικές διαστάσεις τα συνέδρια και οι εσωτερικές διεργασίες των τριών μεγαλύτερων κομμάτων.

Η ΝΔ ολοκλήρωσε το πολιτικό της συνέδριο την Κυριακή θεμελιώνοντας την κυριαρχία και αποδοχή του Κυριάκου Μητσοτάκη. Φάνηκε όμως ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν υποχωρεί από την προσπάθειά του να καταγράφει ένα διακριτό ιδεολογικό ρεύμα εντός του κόμματος, μία «τάση» θα τη λέγαμε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται μπροστά στην πρόκληση, να δείξει ότι το κόμμα έχει και λαϊκή απήχηση κάτι που θα κριθεί από τη συμμετοχή στην κάλπη για τον πρόεδρό του την Κυριακή. Για να μπορέσει να πάρει πόντους δημοφιλίας πρέπει να ξεπεράσει τον αριθμό των μελών του και να προσεγγίσει νούμερα της τάξης των 80 χιλιάδων ψηφοφόρων.

Κι αυτό γιατί το ΠΑΣΟΚ έχει βάλει ψηλά τον πήχη αφού κατάφερε να κινητοποιήσει δύο φορές πάνω από 170 χιλιάδες ανθρώπους για εσωκομματικές διαδικασίες.

Κι όσο κι αν φαίνεται αντιφατικό, τα εσωκομματικά να επηρεάζουν και να δείχνουν κάτι για την ευρύτερη κοινή γνώμη, είναι γεγονός ότι τα κόμματα πλέον κρίνονται και από τη μαζικότητα της συμμετοχής στα καλέσματα που κάνουν. Είναι μία νέα κατάσταση σε ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον για τα κόμματα σε σχέση με αυτό που υπήρχε ως και πριν από το 2010. Πλέον έχει σημασία ο αντίκτυπος που έχει ο λόγος, η πολιτική και τα πρόσωπα της ηγεσίας των κομμάτων, στους πολλούς ανεξάρτητα αν είναι μέλη τους ή όχι.

Δεν λειτουργεί ο εγκλεισμός άλλο πια

Πώς καταλαβαίνεις ότι δεν πάει πια καλά και δεν αντέχεται η κατάσταση με τον εγκλεισμό και τον περιορισμό στο σπίτι; Δεν μπορείς να συγκεντρωθείς.

Οι ιστορίες που λέγαμε ειδικά για την πρώτη καραντίνα δεν ισχύουν πια.

Δεν είναι ευχάριστο να κάθεσαι στον καναπέ σου και να βλέπεις σειρές στην τηλεόραση ή να διαβάζεις βιβλία. Το κάναμε μία, το κάναμε δύο, τώρα δεν αντέχεται. Κάθεσαι πια στον καναπέ και δεν έχεις όρεξη για τίποτα.

Κι όχι άλλες οθόνες, τηλεσυνδέσεις και μηνύματα στα κινητά. Δεν επικοινωνείς πια έτσι, δεν υπάρχει καμία ευχαρίστηση. Μόνο από υποχρέωση και να βγει η δουλειά αν είναι μακριά.

Τώρα έχουμε την ανάγκη να βρεθούμε με άλλους ανθρώπους. Με μάσκες, με αποστάσεις, έξω κάτω από τον ουρανό, με όποιον τρόπο είναι δόκιμος και ασφαλής, αλλά η άτυπη καραντίνα που επιβάλλει να μειώσουμε ως να εξαφανίσουμε τις επαφές από την καθημερινότητά μας δεν λειτουργεί.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr