Η αλήθεια είναι, ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι για να σχολιάσει κάποιος το ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών…

Από τον πλέον σοβαρό μέχρι το πλέον αστείο…

Κάπου στη μέση βρίσκεται για εμάς, το σχόλιο του Αλ. Τσίπρα χθες από το αεροδρόμιο της πόλης, που είπε, όταν τον ρωτήσαμε, ότι δεν πιστεύει, ότι ο κόσμος έγινε σοφότερος και πρόσθεσε, ότι πρέπει να δούλεψαν οι πιτσαρίες…

Ουδέν κακόν αμιγές καλού λοιπόν…

Από την άλλη όμως, μέσα σε ένα τόσο περιορισμένο πλαίσιο στο οποίο διεξάγεται η τηλεμαχία, δε μπορεί κανείς να περιμένει πολλά πράγματα ή να έχει μεγάλες απαιτήσεις και προσδοκίες…

Ίσως να είναι καλύτερα και περισσότερο ενδιαφέροντα τα πράγματα, για να βγάλουμε όλοι και κάποια επιπλέον συμπεράσματα, μετά την αναμέτρηση της Δευτέρας μεταξύ Τσίπρα – Μεϊμαράκη…

Διαφορετικό είναι να μιλούν δύο από το να μιλούν επτά και πολύ πιο διαφορετικό να είναι και μικρότερος από έξι, ο αριθμός των δημοσιογράφων…

Η πολιτική επικαιρότητα επιτάσσει τους δικούς της ρυθμούς, όπως είναι ευνόητο, όμως αυτό έχει και κόστος…

Στη δική μας δουλειά το κόστος είναι, ότι μένουν σε δεύτερη προβολή θέματα που αξίζει να τύχουν σημασίας, γιατί αφορούν πολύ κόσμο…

Και ένα από τα θέματα αυτά είναι και η καταγγελία των εργοληπτών για τον τρόπο διενέργειας των διαγωνισμών των έργων αποχέτευσης στην περιφέρεια Ηπείρου…

Είμαστε απόλυτα βέβαιοι, ότι έχουν δίκιο σε όσα λένε και σε όσα ανέφεραν χθες στη συνέντευξη που παραχώρησαν…

Και δεν το λέμε επειδή απλώς ψάξαμε λίγο παραπάνω το θέμα…

Το λέμε γιατί το ίδιο παραδέχτηκε τη Δευτέρα στη συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου και ο περιφερειάρχης Αλ. Καχριμάνης…

Είπε, ότι έχουν δίκιο οι εργολήπτες να διαμαρτύρονται, ότι είναι προς όφελος της χώρας, των έργων και των τοπικών οικονομιών να γίνονται «σπαστά» οι διαγωνισμοί αυτοί, όμως το υπουργείο είναι αυτό που αποφασίζει…

Ένα λεπτό σημείο όμως έχει να κάνει με το εάν όντως αποφασίζει το υπουργείο ή κάποιος τμηματάρχης… Γιατί το έγγραφο που έφτασε προ μηνών στην περιφέρεια, όταν ζήτησε ενημέρωση δεν ήταν επίσημο έγγραφο, αλλά ανεπίσημο…

Ένα e – mail, που υπογράφει κάποιος τμηματάρχης – προϊστάμενος που αναφέρει τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να γίνονται οι διαγωνισμοί…

Αφήσαμε για το τέλος ένα απόσπασμα από δηλώσεις του κ. Αρβανιτάκη, του φούρναρη της Κω, τον οποίο ανέφερε και πάλι ο Γιουνκέρ ως το παράδειγμα του τι σημαίνει Ευρώπη και αλληλεγγύη, με τον φούρναρη να ζυμώνει και να μοιράζει δωρεάν, καθημερινά 100 κιλά ψωμί στους πρόσφυγες στο νησί…

«Όποιος δεν έχει πεινάσει, δεν μπορεί να μπει στη θέση αυτών των ανθρώπων. Πρόσφυγες. Εμείς και εκείνοι στο ίδιο νησί, βίοι παράλληλοι που συγκλίνουν στην έννοια άνθρωπος»… Δεν είμαστε σίγουροι εάν αυτό λέγεται «Ευρώπη», σίγουρα όμως λέγεται «ανθρωπιά»…