Καθορίστηκαν από το υπουργείο Πολιτισμού οι προϋποθέσεις λειτουργίας των Σχολών Παραδοσιακής Μουσικής στα δημοτικά και ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, ενώ η σχετική υπουργική απόφαση δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (17/1/2022).

Με τη θεσμοθέτηση σπουδών παραδοσιακής μουσικής, εκπληρώνεται μια σημαντική υποχρέωση της Πολιτείας έναντι όλων όσων έχουν αφιερώσει τη ζωή και το έργο τους σε αυτό το είδος της μουσικής» δήλωσε σχετικά η υπουργός Πολιτισμού, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι η εξέλιξη αυτή, «διευρύνει θεματικά και αναβαθμίζει ποιοτικά την ελληνική μουσική εκπαίδευση», δημιουργώντας παράλληλα τις προϋποθέσεις «για την επαναδραστηριοποίηση των τεχνιτών κατασκευής των οργάνων, που χρησιμοποιεί αυτό το είδος της μουσικής, διασώζοντας μακραίωνες παραδόσεις. Για πρώτη φορά, από το 19ο αιώνα, όταν άρχισαν να λειτουργούν μουσικά εκπαιδευτήρια, τα τμήματα Μουσικών Οργάνων Παραδοσιακής Μουσικής αναγνωρίζονται από την Πολιτεία» δήλωσε η κ. Μενδώνη.

Με την υπουργική απόφαση, αναγνωρίζονται στις Σχολές Παραδοσιακής Μουσικής, σπουδές και τίτλοι των καθιερωμένων ελληνικών παραδοσιακών οργάνων, στο τοπικό, πανελλήνιο έως και ευρύτερο ανατολικό ρεπερτόριο, στα επιμέρους είδη της δημώδους, νεοελληνικής λαϊκής αστικής και «λόγιας» – έντεχνης ελληνικής παραδοσιακής μουσικής και στα εν χρήσει δάνειά της από συγγενείς μουσικές παραδόσεις της ανατολικής Μεσογείου. Τα τμήματα σπουδών είναι: Τραγουδιού και οργάνων πανελληνίου και ευρύτερου ανατολικού ρεπερτορίου, οργάνων τοπικών παραδοσιακών ρεπερτορίων, οργάνων του ειδικού ρεπερτορίου της νεοελληνικής λαϊκής αστικής μουσικής, και θεωρητικών.

Από την πλευρά του, ο υφυπουργός Πολιτισμού, Νικόλας Γιατρομανωλάκης, δήλωσε ότι «η κίνηση αυτή του υπουργείου Πολιτισμού, έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό στον χώρο των σπουδών της παραδοσιακής μουσικής. Επιπλέον, η ενίσχυση της διδασκαλίας μουσικών οργάνων θα συμβάλει με τη σειρά της και στην ανάπτυξη του κλάδου κατασκευής τους, διατηρώντας έτσι ζωντανές παραδοσιακές τεχνικές αιώνων.

Αποτελεί το πρώτο βήμα, καθώς βρισκόμαστε ήδη σε μία διαδικασία σχεδιασμού του εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των μουσικών σπουδών και του τρόπου λειτουργίας των ωδείων στην Ελλάδα, μια εκκρεμότητα δεκαετιών που έχει αφήσει αδιαβάθμητα τα πτυχία των αποφοίτων τους».

Με τη θεσμοθέτηση σπουδών παραδοσιακής μουσικής, εκπληρώνεται μια σημαντική υποχρέωση της Πολιτείας έναντι όλων όσων έχουν αφιερώσει τη ζωή και το έργο τους σε αυτό το είδος της μουσικής» δήλωσε σχετικά η υπουργός Πολιτισμού, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι η εξέλιξη αυτή, «διευρύνει θεματικά και αναβαθμίζει ποιοτικά την ελληνική μουσική εκπαίδευση», δημιουργώντας παράλληλα τις προϋποθέσεις «για την επαναδραστηριοποίηση των τεχνιτών κατασκευής των οργάνων, που χρησιμοποιεί αυτό το είδος της μουσικής, διασώζοντας μακραίωνες παραδόσεις. Για πρώτη φορά, από το 19ο αιώνα, όταν άρχισαν να λειτουργούν μουσικά εκπαιδευτήρια, τα τμήματα Μουσικών Οργάνων Παραδοσιακής Μουσικής αναγνωρίζονται από την Πολιτεία» δήλωσε η κ. Μενδώνη.

Με την υπουργική απόφαση, αναγνωρίζονται στις Σχολές Παραδοσιακής Μουσικής, σπουδές και τίτλοι των καθιερωμένων ελληνικών παραδοσιακών οργάνων, στο τοπικό, πανελλήνιο έως και ευρύτερο ανατολικό ρεπερτόριο, στα επιμέρους είδη της δημώδους, νεοελληνικής λαϊκής αστικής και «λόγιας» – έντεχνης ελληνικής παραδοσιακής μουσικής και στα εν χρήσει δάνειά της από συγγενείς μουσικές παραδόσεις της ανατολικής Μεσογείου. Τα τμήματα σπουδών είναι: Τραγουδιού και οργάνων πανελληνίου και ευρύτερου ανατολικού ρεπερτορίου, οργάνων τοπικών παραδοσιακών ρεπερτορίων, οργάνων του ειδικού ρεπερτορίου της νεοελληνικής λαϊκής αστικής μουσικής, και θεωρητικών.

Από την πλευρά του, ο υφυπουργός Πολιτισμού, Νικόλας Γιατρομανωλάκης, δήλωσε ότι «η κίνηση αυτή του υπουργείου Πολιτισμού, έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό στον χώρο των σπουδών της παραδοσιακής μουσικής. Επιπλέον, η ενίσχυση της διδασκαλίας μουσικών οργάνων θα συμβάλει με τη σειρά της και στην ανάπτυξη του κλάδου κατασκευής τους, διατηρώντας έτσι ζωντανές παραδοσιακές τεχνικές αιώνων.

Αποτελεί το πρώτο βήμα, καθώς βρισκόμαστε ήδη σε μία διαδικασία σχεδιασμού του εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των μουσικών σπουδών και του τρόπου λειτουργίας των ωδείων στην Ελλάδα, μια εκκρεμότητα δεκαετιών που έχει αφήσει αδιαβάθμητα τα πτυχία των αποφοίτων τους».