Στα… κάγκελα βρίσκονται τους τελευταίους μήνες οι φαρμακοποιοί ολόκληρης της χώρας, με αφορμή τις προτάσεις της περίφημης εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, που επανέρχονται κατά καιρούς στο προσκήνιο και οι οποίες πότε αναφέρονται στα Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα και πότε στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων. 
Βουνό θα έλεγε κάποιος το δίκιο των φαρμακοποιών ειδικά για το ιδιοκτησιακό, από τη στιγμή που όποιος θα θέλει (ή όποιος θα έχει χρήματα) θα μπορεί, χωρίς να διαθέτει πτυχίο φαρμακολογίας, να ανοίγει ένα φαρμακείο.
Δεν είναι βέβαια μόνον αυτή η παράμετρος που αναφέρεται στο ιδιοκτησιακό, αλλά είναι μία από τις πλέον ενδεικτικές. 
Το φαρμακείο όμως και ο τρόπος και το ωράριο λειτουργίας του έχει γίνει κάτι σαν… δεύτερο σπίτι ή σαν αποκούμπι για εκατομμύρια έλληνες, που είτε έχοντας κάποια σοβαρή αιτία είτε για ψύλλου πήδημα, σπεύδουν στο φαρμακοποιό της γειτονιάς τους.
Επίσης όμως έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των πολιτών – καταναλωτών το ότι αρκετά φαρμακεία διανυκτερεύουν είτε πρόκειται για εκείνα που λειτουργούν βάση του προγράμματος του οικείου Συλλόγου είτε για εκείνα που λειτουργούν με διευρυμένο ωράριο.
Δε γίνεται όμως παντού το ίδιο και χαρακτηριστικό παράδειγμα (προς αποφυγήν) είναι η πόλη της Ηγουμενίτσας, εκεί όπου ο τοπικός Φαρμακευτικός Σύλλογος αποφάσισε ώστε τα διανυκτερεύοντα φαρμακεία από τις 12 τα μεσάνυχτα μέχρι το πρωί, να λειτουργούν στα … σπίτια των φαρμακοποιών! Στα φαρμακεία της Ηγουμενίτσας και στο πρόγραμμα που έχει αναρτηθεί στις εισόδους τους, γίνεται γνωστό στους πολίτες, ότι βασική προϋπόθεση για να εξυπηρετηθούν μετά τις 12 τα μεσάνυχτα από το διανυκτερεύον φαρμακείο, που αναγράφεται στο σχετικό πίνακα, θα πρέπει να έχουν μαζί τους ιατρική συνταγή! 
Τα περίεργα όμως δε σταματούν εκεί. Το φαρμακείο που έχει οριστεί ως διανυκτερεύουν είναι κλειστό με τον φαρμακοποιό να βρίσκεται στο σπίτι του ή αλλού, αλλά να έχει σε εμφανές σημείο το τηλέφωνο της οικίας του και το κινητό του τηλέφωνο, στο οποίο πρέπει να καλέσει ο έχων την ιατρική συνταγή, για να του ζητήσει να τον εξυπηρετήσει.
Και ας υποτεθεί ότι κάποιος διαθέτει το «μαγικό χαρτάκι» της ιατρικής συνταγής και έστω με αυτή τη διαδικασία, εξυπηρετείται. 
Τι γίνεται στην περίπτωση που κάποιος χρειαστεί εκτάκτως κάποιο φάρμακο τα άγρια μεσάνυχτα; 
Όπως καταγγέλλουν πολίτες που έτυχε να βρίσκονται σε διακοπές στη Θεσπρωτία και χρειάστηκε να αναζητήσουν φαρμακείο, τους υποδείχθηκε να μεταβούν στο Κέντρο Υγείας, να ενημερώσουν τους γιατρούς του, για το περιστατικό και για το φάρμακο που τυχόν χρειάζονται, να πάρουν από εκεί την ιατρική συνταγή, να επιστρέψουν στο «διανυκτερεύον» φαρμακείο, να ενημερώσουν τηλεφωνικά τον φαρμακοποιό, ότι έχουν το «μαγικό χαρτάκι» και να περιμένουν την άφιξή του!
Υπάρχει βέβαια και μία δεύτερη λύση, η οποία προτάθηκε σε κάποιους από τους παθόντες. Να μεταβούν στα Σύβοτα, όπου τουλάχιστον δύο φαρμακεία παραμένουν ανοιχτά μέχρι αργά, για να εξυπηρετήσουν τους χιλιάδες επισκέπτες της περιοχής!
Σε μία περιοχή όμως, που ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες σφύζει από ζωή, που διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας θεωρείται αδιανόητο το να μην λειτουργούν κανονικά, όπως πρέπει να λειτουργούν τα διανυκτερεύοντα φαρμακεία. 
Το παρήγορο στην διαδικασία της ταλαιπωρίας που μας καταγγέλθηκε, είναι πως οι γιατροί και νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας στην Ηγουμενίτσα, αλλά και τα πληρώματα του ΕΚΑΒ γνωρίζοντας την κατάσταση, ενημερώνουν και εξυπηρετούν όσο πιο γρήγορα γίνεται τους πολίτες, κάποιες φορές και κατά παράβαση του πρωτοκόλλου, χωρίς δηλαδή να γίνει η ιατρική εξέταση, αλλά να χορηγείται η ιατρική συνταγή, έστω για ένα αντιπυρετικό ή ένα αντιφλεγμονώδες. 
Την επόμενη φορά που οι φαρμακοποιοί θα μιλήσουν για το ιδιοκτησιακό των φαρμακείων, που απειλείται από τους δανειστές, καλά θα κάνουν να έχουν λύσει τέτοια προβλήματα, που το μόνο που κάνουν τελικά, είναι να δικαιολογούν τις θέσεις των δανειστών…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ