Μία θεώρηση της δυνατότητας που έχει η χώρα και η κοινωνία να ανταποκριθεί στις μεγάλες προκλήσεις και δυσκολίες της εποχής περιέχει το μήνυμα για τη νέα χρονιά του Δημάρχου Ιωαννίνων Μωυσή Ελισάφ.

«Η χώρα μας, όπως και η γλώσσα μας, έρχονται από πολύ μακριά.  Από τον Όμηρο, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Κουβαλάει τη σοφία των προγόνων που διαμόρφωσε τον πολιτισμό του πλανήτη μας. Πέρασε από το Βυζάντιο που καθιέρωσε την πίστη. Άντεξε την οθωμανική σκλαβιά για πάνω από 400 χρόνια κι όμως με τις δυνάμεις της συναριθμήθηκε ξανά με τις ελεύθερες χώρες της Ευρώπης. Η χώρα μας,  που «αν την αποσυνθέσεις», κατά τον Ελύτη, «θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι… Που σημαίνει ότι με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».

Η χώρα μας πράγματι κάθε φορά που  έπεφτε ξαναστέκονταν όρθιαμε «ένα αμπέλι μια ελιά και ένα καράβι». Και με όπλο την παράδοση και την ιστορική ευθύνη στο πεπρωμένο της έλεγε πάντα όχι στην καταστροφή. Όχι στην καταθλιπτική εσωστρέφεια σε περίοδο ειρήνης και πάντα όχι στον ανορθολογισμό. Αντίθετα, με «λογισμό και μ’ όνειρο», κατά τον εθνικό μας ποιητή, εξαντλούσε τα αποθέματα της αντοχής  και διατηρούσε ανέφικτο το δικαίωμα της ελεύθερης ύπαρξης. Θέτει παράλληλα και το ζήτημα της κοινωνικής ευθύνης:

«Είναι βέβαιο ότι αποχαιρετώντας το 2021 και καλωσορίζοντας το 2022 η χώρα μας, αλλά και η οικουμένη ολόκληρη, βρίσκονται αντιμέτωπες με μια πρωτόγνωρη πρόκληση, όπως είναι κυρίως η υγειονομική κρίση και όχι μόνο, που για την αντιμετώπισή της  δεν αρκεί πλέον η ευθύνη των λίγων και ικανών, όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Δεν αρκεί η ευθύνη ενός κάποιου υπουργείου Υγείας, Αμύνης κ.ά. Τώρα η ευθύνη διαχύθηκε σε όλη την κοινωνία, ανεξάρτητα από το φύλο, την ηλικία, το χρώμα κ.λπ. Με αποτέλεσμα ή όλοι μαζί αντιδρούμε και ελπίζουμε στη σωτηρία μας ή όλοι μαζί χανόμαστε.

Τώρα είναι ώρα να δείξουμε την κοινωνική ευθύνη. Τώρα είναι η ώρα, μαζί με τις ευχές για ένα καλύτερο 2022, να καταθέσουμε όλοι μαζί και την ευθύνη για τον εαυτό μας, αλλά και για τον διπλανό μας, το παρα-διπλανό και εντέλει και τον πλέον απόμακρο. Ως διάκονος της υγείας γνωρίζω και τις φοβίες και τις κατανοώ. Όμως οι κίνδυνοι από την πρωτόγνωρη αυτή απειλή είναι πολύ περισσότεροι.

Εύχομαι, συνεπώς, το νέο έτος 2022 να αναδειχτεί σε πρωταγωνιστή της ατομικής υπευθυνότητας. Και, παρά τις πολλαπλές απειλές που το περιζώνουν, απειλές οικουμενικές και πρωτόγνωρες,  και πάλι η χώρα μας, με «ένα αμπέλι μια ελιά και ένα καράβι»,  και αυτή τη φορά προπάντων  με  «λογισμό και μ’ όνειρο», και με τη συμβολή όλων μας να αναδειχτεί και πάλι νικήτρια. Άλλωστε τώρα είμαστε και πιο έμπειροι: Μάθαμε ότι όπως τα προβλήματα έγιναν οικουμενικά τόσο συνειδητοποιήσαμε ότι  δεν ανήκουμε μόνο στην ατομικότητά μας, αλλά και ούτε στην εθνική μας μοναξιά. Ο κορωνοϊός – και όχι μόνο –  μας έδειξε ότι όλοι είμαστε κάτοικοι του ίδιου «χωριού» που λέγεται γη. Και άρα είμαστε όλοι υπεύθυνοι και για όλους.

Εύχομαι ολόψυχα χρόνια πολλά και ευτυχές το 2022».