Όλο και πληθαίνουν οι φωνές από το βράδυ της Κυριακής, για την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός ευρύτερου προοδευτικού πόλου, με στόχο την δημιουργία μίας μεγάλης προοδευτικής παράταξης…

Αναμενόμενο βέβαια να ξεκινήσει μία τέτοια συζήτηση και επίσης αυτονόητο, να περιμένουν ολοένα και περισσότεροι, τις κινήσεις του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Ανδρουλάκη…

Όμως, κακά τα ψέματα, η δημιουργία αυτού του μετώπου της κεντροαριστεράς με παράλληλη στήριξη σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, είναι ακόμη πολύ μακριά…

Ας μη μιλήσουμε για ευθύνες σε αυτό το ζήτημα… Απλώς, εμείς δεν το βλέπουμε καθόλου πιθανό, σε αυτή τη φάση, για πολλούς και διάφορους λόγους…

Με τις δημοσκοπήσεις να πηγαίνουν «τρένο» το ΠΑΣΟΚ το επόμενο διάστημα (και αυτό θα το δείτε σύντομα), θα δημιουργηθεί μία ισχυρή επιλογή τρίτου κόμματος, για το εκλογικό σώμα, πλην της Ν.Δ και του ΣΥΡΙΖΑ, αφαιρώντας ποσοστά και από τους δύο, κυρίως όμως από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης…

Η μοναδική περίπτωση να γίνει κάποια στιγμή μία σοβαρή συζήτηση για τη συγκρότηση ενός ευρύτερου προοδευτικού μετώπου είναι, να βρίσκονται ταυτόχρονα και τα δύο κόμματα στα σχοινιά…

Αν το ένα από τα δύο είναι ή θεωρεί, ότι βρίσκεται στα πάνω του, δεν πρόκειται να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου, πολύ δε περισσότερο το ΠΑΣΟΚ σήμερα, να μιλήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, «ξεπλένοντας» και τη συγκυβέρνηση με τους ΑΝ.ΕΛ…

Στα πολύ σοβαρά τώρα, αυτά των απωλειών από κορωνοϊό, και επειδή έχουμε περάσει πλέον σε ένα στάδιο, που οι απώλειες που μετράμε, είναι και κοντινών μας ανθρώπων, γνωστών μας, ανθρώπων της διπλανής πόρτας, αν θα μπορούσαμε να αντιτάξουμε κάτι ως επιχείρημα σε όλη αυτή την τρέλα και παράνοια για το ότι δεν εμβολιάζονται κάποιοι, είναι το εξής…

Ας αφήσουμε εκείνους που είναι σε προχωρημένη ηλικία και δεν έχουν πειστεί για διάφορους λόγους, να εμβολιαστούν…

Ας πούμε, ότι σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και δε μπορούμε να πείσουμε ως παιδιά ή ως εγγόνια τους γονείς μας ή τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας…

Ας πάμε στο μείζον κατά την άποψή μας…. Χάνονται άνθρωποι σε παραγωγική ηλικία, οικογενειάρχες, αφήνοντας πίσω τους ανήλικα ορφανά, ενώ θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, αν είχαν εμβολιαστεί…

Με κάποιον τρόπο, αυτούς πρέπει να πείσουμε να εμβολιαστούν και να προστατευθούν, γιατί κανένα παιδί δεν πρέπει να χάνει έτσι, τους γονείς του…

Και αφού, αποδειγμένα, είναι πολλοί εκείνοι, που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία, αν συζητήσουμε για υποχρεωτικότητες και επέκτασή τους, χίλιες φορές να πάμε σε αυτούς, παρά σε εκείνους που βρίσκονται σε προχωρημένη ηλικία και ανησυχούν μήπως το εμβόλιο, αλλάξει το DNA τους…

Αν έστω και ένας από όσους ήταν παρόντες στην κηδεία του Νίκου την Κυριακή στο Σταυράκι και που δεν έχει εμβολιαστεί ακόμη, πείστηκε ακούγοντας τον μητροπολίτη κ.κ Μάξιμο, να μιλά ξεκάθαρα στην τραγικότερη στιγμή για κάθε γονιό, να κηδεύει το παιδί του και για τα ορφανά, να χάνουν τον γονιό τους, κέρδος θα είναι…

Σκεφτείτε τι μπορεί να αφήσετε πίσω και αν αξίζει το παιδί σας, να υποφέρει τόσο, στο ενδεχόμενο της απώλειας του γονέα του και εμβολιαστείτε…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ