Ακτινοβολούσε αγάπη, ειρήνη και τρυφερότητα. Δυο μάτια που έλαμπαν και λάμπουν στη μνήμη μου. Σπιθοβολούσε  ανθρωπιά, από εκείνη την ανθρωπιά για τους ανθρώπους, που αποτελεί τη βάση και την αφετηρία του Χριστιανισμού, της ορθόδοξης πίστης, για να σμίξει ο άνθρωπος με τον Τριαδικό Θεό.   

Υπέροχη ανθρωπιστική δουλειά, προσφορά, που πηγάζει από την άπειρη αγάπη για τους ανθρώπους και ιδιαίτερα για τα παιδιά, που ήταν η πυξίδα ολόκληρης της ζωής του.

Προσπαθούσε να απομακρύνει τους νέους, από την κόλαση του κόσμου των μεγάλων!

Πάντα μιλούσε γλυκά, ένθερμα.

Μιλούσε με ήρεμο τρόπο, με το έντονο αίσθημα ειρήνης που ακτινοβολούσε. Ύψωνε τον τόνο της φωνής του, δείχνοντας αισθήματα ευθύνης.

Μιλούσε για την αγάπη με τα έργα του, με τη ζωή του.

Μπορεί κάποιος να μιλήσει για αγάπη μόνον όταν πάψει να αμύνεται, όταν καταθέσει τα όπλα και έχει συνθηκολογήσει χωρίς όρους, μαζί της.

Η αγάπη είναι ολοκληρωτική παράδοση στο έλεος του άλλου, των άλλων. Δεν γνωρίζει επιφυλάξεις, άμυνες.

Η αγάπη δεν συμβιβάζεται με την ανάγκη να είσαι δυνατότερος, δεν σηκώνει την αρχομανία και τον εγωισμό, να καταπιέζεις τον κάθε άλλον.

Η αγάπη είναι η ολοκληρωτική αυτοεγκατάλειψη, η ανενδοίαστη αφοσίωση στον άλλον, τον κάθε άλλον! Μόνο αν είναι κάποιος τόσο δυνατός, ώστε να μη φοβάται μήπως χάσει την προσωπικότητά του, μπορεί ν’ αγαπήσει, ν’ αγαπά.

Για χάρη της αγάπης, πρέπει να μπορεί κάποιος να δείξει αυταπάρνηση, για να κάνει τον άλλο ελεύθερο, να μένει ελεύθερος.

Είμαστε δυνατοί; Είμαστε αρκετά δυνατοί, για κάτι τέτοιο;

Αναλαμβάνεις την φροντίδα του άλλου; Τότε δεν φθάνει να δώσεις κάτι, πρέπει να τα δώσεις όλα. Να τα δώσεις ανεπιφύλαχτα, χωρίς να σου επιστραφεί κάτι.

Δεν έβλεπε τον θάνατο σαν εχθρό, παρά σαν πιστό φίλο, που τον περίμενε, να τον πάει στα ουράνια, που αγαπούσε.

Τον θυμάμαι να λέει, πάντα, το ¨καλή αντάμωση”, σε όποιον έφευγε!

Με έμαθε να λύνω συστήματα όπως το:

Ευθύνη = Μοναξιά

Ανωτερότητα = Αγάπη

και εγώ ζήλευα την συνέπεια στις ιδέες του.

Ο πάτερ Αθανάσιος έλεγε και πίστευε πως όταν αγαπάς, χαίρεσαι. Πως όταν αυξηθεί η αγάπη, τότε ο άνθρωπος δεν ζητάει τη χαρά για τον εαυτό του, αλλά θέλει να χαίρονται οι άλλοι. Πως όταν αγαπάς, η χαρά απλώνεται και όταν η χαρά απλώνεται γεμίζει πολλές καρδιές.       

Είναι κοντά μας, το αισθανόμαστε.

Καλή αντάμωση πάτερ.

   Γιώργος Μακρίδης