Από τη Δευτέρα έχουν αυξηθεί οι περιορισμοί για τους πολίτες που δεν έχουν εμβολιαστεί. Έχουν προβλεφθεί μέτρα ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι να νοσήσουν από κορωνοϊό γιατί οι ειδικοί επισημαίνουν ότι έχουν αυξημένες πιθανότητες για βαριά νόσηση όταν δεν έχουν την προστασία του εμβολιασμού.

Περιορίζονται έτσι οι ανεμβολίαστοι; Ναι, αλλά είναι θέμα δημόσιας Υγείας όπως πχ είναι η προστασία ανθρώπων από το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους ή ο περιορισμός στο κάθισμα του αυτοκινήτου με ζώνη για το φόβο πρόσκρουσης ή και ο έλεγχος για αλκοόλ στον οδηγό. Ζωές θέλει να προστατεύσει η ιατρική επιστήμη και αναλαμβάνει το κράτος να δημιουργήσει ένα πλαίσιο μέτρων προς αυτήν την κατεύθυνση.

Γιατί υπάρχουν όμως τόσο μεγάλες αντιδράσεις; Γιατί ίσως το εμβόλιο είναι ένα φάρμακο και όχι μία ζώνη ασφαλείας, γιατί κάποιοι πιστεύουν ότι ο κορωνοϊός δεν προκαλεί σοβαρότερη νόσο από άλλες ιώσεις ώστε να δικαιολογούνται έκτακτα μέτρα, γιατί κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι και να νοσήσουν χωρίς εμβόλιο, θα θεραπευτούν με νέα ή παλιότερα φάρμακα.

Μέχρις στιγμής πάντως τα δικαστήρια αποδέχονται το προληπτικό των μέτρων που λαμβάνει η Πολιτεία και στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο.

Γιατί όμως το συζητάμε το θέμα των μέτρων;

Για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι η οικονομία και η αγορά επηρεάζονται από τη λήψη μέτρων. Επηρεάζονται όμως, και από το γενικότερο κλίμα ανασφάλειας, όπως και από τους φόβους όλων των πολιτών, εμβολιασμένων και μη. Ήδη περιορίζουν τις μετακινήσεις τους και οι πλήρως εμβολιασμένοι. Ας μην το παραβλέπουμε αυτό.

Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί έγινε εμφανές πως χρειάζεται αναθεώρηση των πολιτικών δημόσιας Υγείας, αλλά και ενημέρωσης για τα εμβόλια.

Έχει γίνει για παράδειγμα φανερό ότι απαιτείται καλύτερη πρωτοβάθμια Υγεία. Χρειαζόμαστε περισσότερους γιατρούς, αγροτικούς, οικογενειακούς που θα ενημερώνουν συνέχεια τον πολίτη κα παράλληλα θα τον υποστηρίζουν αν χρειαστεί. Αυτό δεν έγινε σε μεγάλο βαθμό.

Και χρειαζόμαστε και ένα πιο πλούσιο σύστημα Υγείας έστω και προσωρινά, με περίσσεια προσωπικοί, εξοπλισμού και μέσων.

Αρχίζουμε να βλέπουμε πια τι πήγε λάθος με την καμπάνια του εμβολιασμού και ένα σημαντικό λάθος ήταν ότι ο πολίτης δεν ένιωσε δίπλα του το κράτος, Και καταλαβαίνουμε πια και τη σημασία του συστήματος Υγείας, το οποίο είναι μεν κοστοβόρο, αποδίδει όμως στηρίζοντας τον άνθρωπο.

Θα έρθει η στιγμή- ελπίζουμε όλοι μας πια να είναι σύντομα- που θα περάσει η πανδημία και θα μειωθεί η ένταση για τα εμβόλια. Τότε θα είναι η ώρα όμως που δεν πρέπει να ξεχάσουμε το σύστημα Υγείας.

Χάσματα γνώσης

Καμιά φορά μας προκαλεί μεγάλη έκπληξη η έλλειψη κοινού νου και γενικής γνώσης από μεγάλο μέρος ανθρώπων γύρω μας. Κάτι που είμαστε σίγουροι ότι είναι κοινή αλήθεια και δεδομένο, αποκαλύπτεται ότι για κάποιους είναι μία άγνωστη χώρα.

Ως ένα βαθμό, πρόκειται για ένα φυσικό φαινόμενο. Η διαφορά ηλικίας είναι για παράδειγμα μία από τις αιτίες. Οι νέοι δεν οφείλουν να γνωρίζουν αυτά που οι μεγαλύτεροι θεωρούν συνήθη.

Δεν είναι όμως πάντα και ακριβώς θέμα ηλικίας,. Συχνά παρατηρείται ένα χάσμα εκεί που αλλιώς μία αλυσίδα γνώσης διαπερνούσε τις γενιές.

Η περίπτωση των σοσιαλιστικών κρατών προ του 1990 ήταν μία γνώση που την ήξερες ακόμα και αν δεν ασχολούσουν με ιδεολογικά ζητήματα ή δεν σε είχε απασχολήσει το θέμα του Ψυχρού Πολέμου. Οι νεότεροι πάντως καταλάβαιναν ακόμα και στον χάρτη ότι υπήρχαν διαφορές και διαχωρισμοί που επηρέαζαν την πολιτική. Σήμερα αυτός ο διαχωρισμός είναι προϊστορία για όποιον γεννήθηκε μετά το 2000 και δυσκολεύεται να καταλάβει τι εννοεί ακόμα και ένα ιστορικό βιβλίο για αυτήν την περίοδο.

Αυτά τα χάσματα έχουν σημασία αφενός γιατί μας εμποδίζουν να επικοινήσουμε με άλλους και αφετέρου γιατί ενδέχεται να οδηγούν και σε αναθεωρήσουν που οδηγούν σε σκοτεινούς δρόμους.

Αν δεν ασχολείσαι ή δεν ξέρεις, μπορεί και να μην ενοχληθείς και τόσο αν κάποιος σηκώσει το χέρι του σε ναζιστικό χαιρετισμό.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr