Τις μεγαλύτερες αλήθειες, τις λένε οι πολιτικοί, όταν αποχωρούν από τις θέσεις ευθύνης…

Η μεγάλη ευκολία έχει να κάνει, όταν κάποιος είναι σε θέση αντιπολίτευσης, επομένως μπορεί να κάνει κριτική επί παντός επιστητού και μάλιστα ανέξοδα…

Όταν βρίσκεται σε θέση ευθύνης, αναλαμβάνει για παράδειγμα έναν υπουργικό θώκο, δυσκολεύεται να μιλήσει με τον ίδιο τρόπο, γιατί ταυτόχρονα θα πρέπει να υπηρετεί την αλήθεια, όπως ο ίδιος την αντιλαμβάνεται και αφετέρου την αλήθεια, όπως την αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση…

Όταν όμως αποχωρεί από τον υπουργικό θώκο, αποκτά μεγαλύτερη ευχέρεια να πει τα πράγματα με το όνομά τους, όπως ακριβώς έκανε ο πρώην υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου, στην εκδήλωση που έγινε την Παρασκευή στα Γιάννενα…

Όπου παρουσίασε τον συλλογικό τόμο «Τα κοινά της Παιδείας» με αναφορές σε ό,τι έγινε αλλά και σε ό,τι δεν έγινε στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της Παιδείας, όπου είχε την κύρια ευθύνη για το διάστημα που ανέλαβε υπουργός…

Μεταφέρουμε αυτολεξεί από την ομιλία του κ. Γαβρόγλου: «Το πιο δύσκολο που είχαμε να αντιμετωπίσουμε, ήταν η αδυναμία μας να τα βάλουμε με τις μικροδιαπλοκές. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλές συγκλίσεις εξυπηρέτησης ανθρώπων και συμφερόντων, από τις οποίες δεν απέχουν και οι Αριστεροί»…

Μεγάλη αλήθεια, με ιστορικό θα λέγαμε εμείς χαρακτήρα και περιεχόμενο, γιατί αποτυπώνει μία διαχρονική παθογένεια της εκπαίδευσης στη χώρα μας και δη στην τριτοβάθμια, αν και επίσης υπάρχουν παρόμοια προβλήματα και στις μικρότερες βαθμίδες…

Καλώς πράττει λοιπόν ο κ. Γαβρόγλου που τα λέει σήμερα, αλλά δε μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τους λόγους, που τα ίδια πράγματα δεν τα έλεγε και ως υπουργός…

Αυτό όμως δεν αφορά μόνο τον ίδιο, αλλά όλους όσοι διετέλεσαν υπουργοί , υφυπουργοί, γεν. γραμματείς κ.λπ στο ίδιο υπουργείο και σε άλλα επίσης, με όλες τις κυβερνήσεις…

Είπε και κάτι ακόμη, που μας φάνηκε επίσης ενδιαφέρον σχετικά με τους λόγους για τους οποίους παρά την τεράστια κρίση που βίωσε η χώρα την προηγούμενη δεκαετία, το εκπαιδευτικό σύστημα, δεν κατέρρευσε…

«Δεν κατέρρευσε, γιατί στηρίχθηκε από τους εκπαιδευτικούς και γιατί στην Ελλάδα υπάρχει ένα διάχυτος σεβασμός στην εκπαίδευση από την κοινωνία, ο οποίος καλλιεργήθηκε από Αριστερούς…

…Η πιο ενδιαφέρουσα εμπειρία μου, όλα αυτά τα χρόνια στο υπουργείο ήταν ότι η κοινωνία ενδιαφέρεται πολύ σοβαρά για την εκπαίδευση και αυτός ο σεβασμός και η εμπλοκή της κοινωνίας και των πολιτών, είναι κάτι που δεν υπάρχει σε άλλες χώρες».

Έχουμε την ίδια άποψη, με την διαφοροποίηση, πως δεν καλλιεργήθηκε η συνείδηση αυτή μόνον από Αριστερούς, αλλά αυτό δεν είναι δα και το μείζον…

Απλώς, έχουμε φτάσει ως κοινωνία να έχουμε μία στάση απέναντι στην εκπαίδευση και γενικότερα σε θέματα Παιδείας, που τείνει να χαθεί ή να μειωθεί σε μεγάλο ποσοστό, ο σεβασμός στον οποίο αναφέρεται ο κ. Γαβρόγλου…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ