Δεν χρειαζόταν να παρουσιάσει ο Σωτ. Τσιόδρας τα ελληνικά στοιχεία για την αποδοτικότητα και το αποτέλεσμα των εμβολιασμών στη χώρα μας. Στοιχειώδης κοινωνική εμπειρία να έχει κάποιος, ξέρει ότι η νόσος αντιμετωπίστηκε πολύ αποτελεσματικά ακόμα και σε όσους νόσησαν παρά τον εμβολιασμό τους. Ενώ είναι φανερό ότι η απελευθέρωση από τα μέτρα που είχαν κλείσει την αγορά και την κοινωνία, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση του εμβολιασμού.

Είναι προφανές ότι τα εμβόλια δεν προσφέρουν 100% ασφάλεια για την βαριά νόσηση, ούτε είχε προαναγγελθεί κάτι τέτοιο. Και στατιστικά, όσο ανεβαίνουν οι εμβολιασμοί τόσο θα ανεβαίνουν και τα κρούσματα ανάμεσα σε εμβολιασμένους- αυτό είναι μαθηματικά Γυμνασίου.

Και το πρόβλημα δεν είναι πια, ούτε καν το μεγάλο ποσοστό των ανεμβολίαστων. Είναι βέβαιο ότι με τέτοια ποσοστά ανεμβολίαστων που έχει η χώρας, η πανδημία θα είναι δυνατή και τους επόμενους μήνες. Μοιάζει όμως αυτό να μην αφορά ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων που αρνούνται πια να ακούσουν τους ειδικούς και την Πολιτεία.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα πια είναι το μέλλον. Όσο η χώρα δοκιμάζεται από την πανδημία και αγωνίζεται να αντιμετωπίσει τον μεγάλο αριθμό των νοσηλευομένων, τόσο θα είναι μία χώρα «στον πάγο» και θα απομακρύνεται από το μέλλον της. Η Ελλάδα είναι δέσμια πια των επιλογών της και συγκεντρώνει όλη την προσοχή της στο πώς θα σώσει από τη βαριά ασθένεια και τον θάνατο, χιλιάδες ανθρώπους κάθε μέρα. Και καλά κάνει βέβαια.

Την ίδια ώρα όμως, άλλες ευρωπαϊκές χώρες, απελευθερώνονται και προχωράνε μπροστά, βλέποντας προοπτική και συγκεντρώνοντας τις δυνάμεις τους στην οικονομία και τη δημιουργικότητα. Είναι οι χώρες που κατάφεραν να φτάσουν σε μεγάλα ποσοστά εμβολιασμένων. Ακόμα κι αν όλα πάνε άσχημα με την πανδημία με μία άλλη μετάλλαξη ίσως και υπάρξουν πισωγυρίσματα, ήδη αυτές οι χώρες είναι μπροστά.

Και η Ελλάδα που μένει πίσω, έχοντας μείνει πολύ πίσω και λόγω της οικονομκής κρίσης, χάνει αναπτυξιακές ευκαιρίες, χάνει πλούτο, βλέπει τα τρένα να περνάνε., Κι αύριο μεθαύριο μπορεί να χάσει ακόμα περισσότερους νέους που θα ψάξουν έξω τις ευκαιρίες τους. Οι προοπτικές δεν είναι καλές για την Ελλάδα αν δεν μπορέσει και τούτον τον χειμώνα να αντιμετωπίσει την πανδημία παρά το γεγονός ότι διαθέτει πια εμβόλια.

Να ξεφύγουμε από το παλιό

ΟΆμα το καλοσκεφτούμε, σε αυτήν την πόλη είμαστε ακόμα δέσμιοι του παρελθόντος μας. Και δεν λέω τίποτα βαρύ, σαν τις όψιμες ανησυχίες μήπως και μας βγει το κακό όνομα με τον Αλή Πασά. Λέω ότι ακόμα ψαχνόμαστε με πράγματα που έπρεπε να τα είχαμε λύσει πριν από 20 και 30 χρόνια. Ακόμα για το νέο δημαρχείο μιλάμε, ακόμα για το πότε θα ολοκληρωθεί το αποχετευτικό, ακόμα με πεζοδρόμια και άσφαλτο ασχολείται και ο δήμος. Που αυτά ειδικά τα θέματα των υποδομών έπρεπε να τα κάνουν οι υπηρεσίες χωρίς καν να ρωτάνε τον δήμαρχο. Χάλασε ο δρόμος, πατάμε ένα κουμπί και ξεκινάει το έργο αποκατάστασης. Αυτό είναι σύγχρονη πόλη.

Αλλά πάλι, αφού είναι δεδομένο ότι λείπουν τόσες υποδομές, δεν θα πρέπει να ασχοληθούμε; Θα ασχοληθούμε αναγκαστικά γιατί η πόλη έχει μέλλον και δεν θα πρέπει να της το κόβουμε. Και νέο δημαρχείο θα πρέπει να φτιάξουμε και νέο Κέντρο Τέχνης κάποτε θα φτιάξουμε και όλα τα καλά που έχουν οι άλλες ευρωπαϊκές πόλεις πρέπει να τα έχουμε κι εμείς.

Αυτό που βλέπω σαν πρόβλημα είναι ότι χαμηλώνουμε συνέχεια τον ορίζοντα και νομίζουμε ότι ο δικός μας μικρόκοσμος πρέπει να είναι και ο κόσμος των άλλων. Αυτή την επαρχιωτίλα να αποδιώχναμε κι αυτή τη λογική του αράγματος και της μικροαστικής ίντριγκας μην και προοδεύσει ο γείτονας. Κι όλα θα πήγαιναν καλύτερα.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr