Έναν απολογισμό για το συνέδριο «Ο Ιωάννης Κωλέττης και η εποχή του»   που έγινε το διήμερο 15 και 16 Οκτωβρίου στην Πρέβεζα (Πολιτιστικό Κέντρο «Ν. Κονεμένος»), κάνουν εκ μέρους της διοργάνωσης ο   Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής Σπυρίδωνας Νταλαούτης και ο Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής Ευάγγελος Αυδίκος, σημειώνοντας ότι «ξεπέρασε τους στόχους του». Στους διοργανωτές ήταν ο Σύνδεσμος Συρρακιωτών Πρέβεζας, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, η Περιφέρεια Ηπείρου/Π.Ε. Πρέβεζας και οι Δήμοι Πρέβεζας και Βορείων Τζουμέρκων.

Στην έναρξη των εργασιών του συνεδρίου χαιρέτισαν, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Χρυσόστομος, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλ. Καχριμάνης, ο Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Πρέβεζας Κωνσταντίνος Μπάρκας, ενώ διαβάστηκε μήνυμα του κ. Στρ. Ιωάννου, Αντιπεριφερειάρχη Πρέβεζας. Ακόμη, παρέστησαν και χαιρέτησαν η Α.  Κωνσταντάκη, Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Πρέβεζας, ο Ε. Γιωτόπουλος, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων και ο Γ. Βαΐτσης, Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Συρράκου. Επίσης το συνέδριο τίμησαν ο Περιφερειακός Σύμβουλος Πρέβεζας Χρήστος Γούσης, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πρέβεζας Δημήτριος Καραμανίδης και η εκπρόσωπος του Επιμελητηρίου Πρέβεζας κΑγγελική Κωνσταντινίδη. Συμμετείχαν δε  εκπρόσωποι όλων των Συνδέσμων Συρρακιωτών (Αθήνας, Ιωαννίνων, Πάτρας και Φιλιππιάδας).

Στη συνέχεια ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής Σπύρος Νταλαούτης μετά τον σύντομο χαιρετισμό του κήρυξε την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου.

Όπως σημειώνεται, «το συνέδριο προκάλεσε το μεγάλο ενδιαφέρον των παρισταμένων, καθώς οι εισηγήσεις κινήθηκαν σε υψηλά επίπεδα αξιοπιστίας θίγοντας όλες τις πλευρές τόσο της προσωπικότητας όσο και  της πολύμορφης δράσης του Ι. Κωλέττη (ιατρικής, στρατιωτικής, πολιτικής και διπλωματικής):

α. Την προεπαναστατική περίοδο και τη σχέση του με το Συρράκο και την αυλή του Αλή πασά στα Γιάννινα.

β. Τον ρόλο του στην υποκίνηση του επαναστατικού κινήματος Συρράκου και Καλαρρυτών στις αρχές Ιουλίου του 1821, που αποτέλεσε τη μοναδική εξέγερση στην Ήπειρο, για την οποία το Συρράκο πλήρωσε βαρύ τίμημα με την πυρπόληση του χωριού και την ερήμωσή του.

γ. Την προεπαναστατική επιχειρηματική δραστηριότητα του Κωλέττη, που του επέτρεψε να δημιουργήσει  μεγάλη κτηματική περιουσία.

δ. Την επαναστατική περίοδο με τη συμμετοχή του στη διοίκηση του αγώνα, με την ανάληψη υπουργικών καθηκόντων, αλλά και την εμπλοκή του στους εμφυλίους πολέμους της εποχής,

ε. Την περίοδο στο Παρίσι (1835-1843), κατά την οποία υπηρέτησε ως πρέσβης αναπτύσσοντας στενές σχέσεις με τη Γαλλία, αλλά και υποστηρίζοντας τους Έλληνες σπουδαστές να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και να επιστρέψουν στην Ελλάδα για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα πρώτα βήματα του νεοελληνικού κράτους.

στ. Τη συνεισφορά του στην επεξεργασία και συνταγματική νομοθέτηση με τη συμμετοχή του σε διάφορες επιτροπές.

ζ. Τη διατύπωση της Μεγάλης Ιδέας, αρχικά ως συνεκτικού ιστού για την πνευματική ενότητα, η οποία αργότερα εξελίχθηκε σε  όχημα για το αίτημα του αλυτρωτισμού και την επέκταση των ορίων του νεοελληνικού κράτους.

η. Το ζήτημα των αυτοχθόνων και των ετεροχθόνων για το ποιοι δικαιούνται να αποκτήσουν την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη. Όσοι κατοικούσαν τη  μικρή τότε γεωγραφικά Ελλάδα αρνούνταν πεισματικά να θεωρήσουν ισότιμους τους προερχόμενους από τις υπό οθωμανική διοίκηση περιοχές (Ηπείρου, Θεσσαλίας, Μακεδονίας, Θράκης).

θ. Τη σχέση του με την οθωμανική αυτοκρατορία αλλά και τις άλλες ισχυρές δυνάμεις της εποχής.

ι. Την πολιτική μετεξέλιξή του στην περίοδο μετά την εκλογή του ως πρώτου συνταγματικού πρωθυπουργού (1844-1847).

ια. Την πολυπλοκότητα και αντιφατικότητα της πολιτικής του δράσης, που είχε  ως κίνητρο τη στερέωση του πολιτεύματος και την αντιμετώπιση της αναρχίας που καλλιεργούσε τις πελατειακές σχέσεις και τη σύγκρουση ανάμεσα στους διάφορους τοπικισμούς (Μωραΐτες, Σουλιώτες, Ρουμελιώτες) αλλά και τα πρώτα ισχνά πολιτικά κόμματα.

ιβ. Τον τρόπο που απεικονίστηκε στη λογοτεχνία (ποίηση και πεζογραφία), τη ζωγραφική και τη γλυπτική».

«Στο συνέδριο  όλες οι απόψεις συνέκλιναν στην πεποίθηση ότι η έρευνα έχει χρέος να  αναζητά συνεχώς πηγές. Οι σύνεδροι διατύπωσαν το επιχείρημα ότι η επιστήμη έχει υποχρέωση να μην αφήνει κενά στην έρευνα. Η επέτειος των 200 ετών από την επανάσταση του 1821 συνιστά μοναδική ευκαιρία, ώστε να τεθούν όσα ερωτήματα εκκρεμούν. Οι λευκές σελίδες δεν έχουν θέση στον 21ο  αιώνα. Το συνέδριο αποτέλεσε την αρχή μιας άλλης οπτικής, πέρα από προκαταλήψεις και αποκλεισμούς», καταλήγουν.