Δεν – μπορεί να – είναι τυχαία η χρονική στιγμή του επαναπατρισμού των δύο εικόνων που είχαν κλαπεί από το Μακρίνο και βρέθηκαν τον Απρίλιο του 2020 στο Ντίσελντορφ…

Και δεν είναι – λέμε εμείς – γιατί αυτές τις ημέρες εξελίσσεται η ακροαματική διαδικασία στο Εφετείο Κακουργημάτων Ιωαννίνων για τις κλοπές αυτές και τους φερόμενους ως δράστες ή ως μέλη του κυκλώματος…

Από όλα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας για αυτή την υπόθεση, εμείς, θα σταθούμε σε μία αναφορά του Αλ. Καχριμάνη σε ανάρτησή του το βράδυ της Τρίτης…

Όπου εκτός της είδησης για τον επαναπατρισμό των εικόνων αυτών, ανέφερε και το όνομα ενός ατόμου, που δε βρίσκεται πια στη ζωή…

Δεν έχει σημασία να το αναφέρουμε εμείς, άλλωστε δεν έτυχε να τον γνωρίζουμε αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το ότι από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 μέχρι και σήμερα, είναι πολλοί εκείνοι και που πόνεσαν και που έδωσαν αγώνα και ψυχή για να εντοπιστούν και οι εικόνες και οι δράστες…

Και δεν είναι μόνο οι γνωστοί σε όλους, όπως ο Αλ. Καχριμάνης και άλλοι, αλλά είναι και δεκάδες ακόμη, που ασχολήθηκαν και δε θέλησαν ή δεν έτυχε να τους αναφέρει κανείς ποτέ…

Γι’ αυτό κρίνουμε ότι η συγκεκριμένη αναφορά του κ. Καχριμάνη είχε πολύ μεγαλύτερη αξία ακόμη και από τον επαναπατρισμό των εικόνων…

Η άσχημη είδηση του θανάτου του ποδοσφαιριστή από την Ηγουμενίτσα, Νικ. Τσουμάνη, δεν πρέπει να περάσει έτσι απλά, ως μία προσωπική επιλογή…

Χωρίς να ξέρουμε τους λόγους που οδήγησαν το παιδί στην επιλογή αυτή, και χωρίς να το συνδέουμε με οτιδήποτε άλλο, να σημειώσουμε κάτι που νομίζουμε, ότι έχει αξία…

Τα τελευταία χρόνια γίνεται μία προσπάθεια στη χώρα, να δημιουργηθούν κατά βάση, επαγγελματικές κατηγορίες ειδικά στο ποδόσφαιρο…

Τι σόι επαγγελματικές κατηγορίες βέβαια μπορεί να απαιτεί η Πολιτεία από ομάδες που ανέκαθεν λειτουργούσαν σε ερασιτεχνικά πρότυπα, είναι ένα ζητούμενο…

Στη χώρα μας σήμερα, υπολογίζεται, ότι υπάρχουν περίπου 1.000 επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, παιδιά δηλαδή, που πληρώνονται για να παίζουν μπάλα…

Η επιδίωξη της Πολιτείας να λειτουργήσουν όλες οι ομάδες στη SL2, σε επαγγελματικά πρότυπα, δημιουργεί δραματικές προϋποθέσεις για την πλειονότητα των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών, ειδικά δε, για τις ομάδες, που δε θα έχουν αδειοδότηση…

Αυτές δε μπορούν να έχουν πέρα από έναν αριθμό επαγγελματιών παικτών, αλλά κανείς δε λέει που θα βρουν δουλειά και μεροκάματο όλοι οι υπόλοιποι…

Είναι τεράστιο το κοινωνικό πρόβλημα και δυστυχώς όλοι, Πολιτεία, ΕΠΟ, ομάδες, ακόμη και το συνδικαλιστικό όργανο των ποδοσφαιριστών, δεν το έχει αναδείξει…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ