Δεν ήταν εντυπωσιακή και αξιομνημόνευτη η ομιλία του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη. Μάλλον υποτονικός ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ίσως γιατί γνώριζε ότι και ο κόσμος που τον παρακολουθεί είναι και κουρασμένος και ανήσυχος στην προοπτική ενός δύσκολου χειμώνα. Άλλωστε οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν εδώ και μέρες την υποχώρησης της ευρείας συναίνεσης της κοινής γνώμης στην κυβερνητική πολιτική.

Παρ’ όλα αυτά σε πολιτικό επίπεδο οριοθέτησε τη μάχη που θα δοθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ και θα είναι μία μάχη οριοθετήσεων και διαχωριστικών γραμμών που θα πιέσουν το εκλογικό σώμα να μην πάει σε χαλαρή ψήφο.

Στα οικονομικά μέτρα πάντως ο πρωθυπουργός σκιαγράφησε ένα αφήγημα που έχει να κάνει με τη μείωση φόρων και εισφορών. Υπάρχει ένα δημοσιονομικό περιθώριο όπως φαίνεται τουλάχιστον μέχρι το 2022 όταν και θα αρχίσει η συζήτηση με την ΕΕ για τα πρωτογενή πλεονάσματα, όπως υπάρχει και μία αντίληψη ότι το μείζον δεν είναι τα έσοδα του δημοσίου όσο η ιδιωτική οικονομία και η αγορά και η κίνηση του χρήματος, από τις οποίες προσδοκάται και η αύξηση του ΑΕΠ.

Για αυτό και στο επίκεντρο βρέθηκε η ελάφρυνση των γονικών παροχών και δωρεών, μέτρο που έχει στόχο ακριβώς την επιστροφή της περιουσίας των γονέων σε κίνηση από τις επόμενες γενιές.

Κι εκεί είναι που απέφυγε και η αντιπολίτευση να εστιάσει, θέλοντας να δει και πώς θα απαντήσει συνολικά για αυτό και περιορίστηκε στην κόντρα για τα δωράκια των data στους νέους ή τη φιλική αντιμετώπιση πολλών ΜΜΕ στον πρωθυπουργό. 

Η πρόκληση μπροστά σε ένα αδέσποτο ζώο

Κατά πώς φαίνεται και με τον νέο νόμο δεν πρόκειται να βρούμε άκρη για την αντιμετώπιση του προβλήματος με τα αδέσποτα. Δεν υπάρχει συναίνεση και σύνθεση απόψεων, αλλά μάλλον δεν υπάρχει και θέληση από όλες τις πλευρές για να λυθεί το θέμα. Άλλωστε αν αγαπούσαμε τόσο τα ζώα όσο λέμε δεν θα τα παρατούσαμε και στους δρόμους.

Έχουμε δηλαδή ουσιαστικότερα ζητήματα νοοτροπίας και αντιλήψεων να λύσουμε και όχι τόσο τα προβλήματα με το μητρώο καταγραφής ή το κόστος διατήρησης του DNA του ζώου.

Πώς γίνεται όμως να λυθούν τόσο ουσιαστικά ζητήματα αν δεν μπορούν να λυθούν πιο ελαφριά και θέματα διαχείρισης;

Πρόκειται για μία αντίφαση ενδεικτική της έλλειψης εκσυγχρονισμού της διοίκησης της χώρας αλλά και έλλειψη συνείδησης του πολίτη, θεσμικής αντίληψης.

Γιατί όταν έχεις τόσα αδέσποτα ζώα αφενός πρέπει να τους βρεις στέγη και αφετέρου να μην επιτρέπεις το φαινόμενο της εκδίωξης του ζώου από το σπίτι. Όσο δεν λύνουμε αυτό το δίπολο του προβλήματος ή δεν το αντιμετωπίζουμε σαν πρόκληση, θα αποτυχαίνουν όλοι οι νόμοι. 

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr