Αν θυμόμαστε καλά, έχουν περάσει χρόνια από την τελευταία φορά που ασχοληθήκαμε στη στήλη, με ζητήματα που θέτουν οι συνδικαλιστικές ενώσεις των υπαλλήλων στη δημόσια διοίκηση…

Σίγουρα, όχι από την εποχή του πρώτου μνημονίου, όταν σίγουρα είχαμε ασχοληθεί, αλλά και αργότερα, όμως η αλήθεια είναι, ότι δεν αποτελεί και το κύριο αντικείμενο της θεματολογίας με την οποία ασχολούμαστε ή σχολιάζουμε…

Ας πούμε λοιπόν, ότι σήμερα κάνουμε μία εξαίρεση, με αφορμή τη συνέντευξη τύπου της ΑΔΕΔΥ με τον προεδρεύοντα της Εκτελεστικής Επιτροπής κ. Μπράτη χθες στα Γιάννενα, ενόψει της ΔΕΘ…

Ως μία γενική παρατήρηση, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι δεν έχουμε κανένα θέμα προφανώς, ως τοπικά μέσα ενημέρωσης, με τις συνεντεύξεις των συνδικαλιστικών εκπροσώπων κάθε κλάδου, γι’ αυτό άλλωστε και τις καλύπτουμε όλες…

Από την άλλη, σαν μία σύσταση, θα λέγαμε προς τους συμπαθείς εκπροσώπους των συνδικαλιστικών σωματείων, όπως και στην ΑΔΕΔΥ, ότι δεν είμαστε και τόσο σίγουροι, ότι εξυπηρετούνται τα συμφέροντα και οι επιδιώξεις τους, με τον καλύτερο τρόπο, όταν διατυπώνονται αιτήματα που η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, τα χαρακτηρίζει υπερβολικά…

Και καλά, κάποια αιτήματα που έχουν θεωρητικό υπόβαθρο, όταν μιλάμε για το σύνολο της δημόσιας διοίκησης, όπως είναι η επέκταση των βαρέων και ανθυγιεινών σε όλη τη δημόσια διοίκηση, ας πούμε, ότι αντιμετωπίζονται με… χαλαρή διάθεση.

Κάποια άλλα όμως, ηχούν περίεργα και σε εμάς, αλλά είμαστε σίγουροι και σε εκατομμύρια άλλους συμπολίτες μας, που δεν έτυχε να εργάζονται στη δημόσια διοίκηση…

Για να ακούνε τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους να διαμαρτύρονται για άνιση μεταχείριση των υπαλλήλων στο δημόσιο σε σχέση με εκείνους του ιδιωτικού τομέα…

Στο άκουσμα της επικείμενης πρωθυπουργικής εξαγγελίας για το «πάγωμα» της εισφοράς αλληλεγγύης στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, σε αντίθεση με τους εργαζόμενους στη δημόσια διοίκηση!

Το μεταφέρουμε αυτολεξεί από τη συνέντευξη του κ. Μπράτη: «Είναι άδικη η μεταχείριση για τους δημόσιους υπαλλήλους, με εισόδημα 15.000 ευρώ να πληρώνουν εισφορά αλληλεγγύης, ενώ ιδιωτικοί υπάλληλοι με εισόδημα 100.0000 ευρώ να μην πληρώνουν»…

Καλά διαβάσατε, η σύγκριση που αποδεικνύει – κατά την ΑΔΕΔΥ – την άδικη μεταχείριση των δημοσίων υπαλλήλων από την κυβέρνηση, γίνεται με τους ιδιωτικούς υπαλλήλους που αμείβονται με 100.000 ευρώ!

Δεν ξέρουμε πόσοι είναι αυτοί σήμερα στην Ελλάδα, αλλά σίγουρα δεν είναι η πλειονότητα…

Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει, αυτό που πιστεύει, αυτό που θεωρεί ότι θα ακουστεί καλύτερα στα αυτιά των συναδέλφων του και ούτω καθεξής…

Αλλά, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος και για να εισπράξει και τις αντιδράσεις για αυτά που λέει ή προτείνει. Απλώς, όταν προκύψει αυτή η αντίδραση, μην την ονομάσουν «κοινωνικό αυτοματισμό», ούτε να την αποδώσουν στην εκάστοτε κυβέρνηση…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ