Υπό άλλες συνθήκες και προϋποθέσεις, η απόκτηση ενός ποδοσφαιριστή, θα περνούσε σε δεύτερη μοίρα για την ομάδα του ΠΑΣ, μία ημέρα μετά το δεύτερο φιλικό προετοιμασίας με τον Παναιτωλικό. 

Όταν όμως πρόκειται για μία σπουδαία μεταγραφική κίνηση, όπως αυτή του ισπανού Κόντε, τότε αυτονόητα, όλα τα υπόλοιπα περνούν σε δεύτερη μοίρα. 

Ο Πέδρο Κόντε, όπως εδώ και έναν περίπου μήνα είχε γράψει η «Ε», θα επιστρέψει στην οικογένεια του ΠΑΣ και θα κλείσει στην καριέρα του στην ομάδα που του έδωσε την ευκαιρία να κάνει καριέρα εκτός Ισπανίας και να αποκομίσει πολλαπλά οικονομικά οφέλη με τις μεταγραφές που έκανε στα Αραβικά Εμιράτα. 

Σε ανύποπτη στιγμή, ο εκ των κορυφαίων σκόρερ στην ιστορία του ΠΑΣ, είχε πει, ότι αν επιστρέψει στην Ελλάδα θα είναι μόνο για τον ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ και αυτό φαίνεται πλέον είναι οριστικό, αφού συνοδευόμενος από τη σύζυγό του, «πέταξε» χθες από τη Μάλαγα για την Αθήνα, όπου έφτασε το μεσημέρι και υπέγραψε το συμβόλαιό του με τον ΠΑΣ. Έφτασε δε, αργά το απόγευμα στα Ιωάννινα, το πρωί θα περάσει από ιατρικές εξετάσεις και το απόγευμα θα κάνει την πρώτη του προπόνηση με την ομάδα.

Η απόκτησή του ισχυροποιεί σε μεγάλο βαθμό την επιθετική γραμμή της ομάδας, σε συνδυασμό με την απόκτηση και του 26χρονου Μορέιρα, που από τις πρώτες κιόλας προπονήσεις, αλλά και στο φιλικό στο Αγρίνιο την Κυριακή έδειξε εξαιρετικά στοιχεία, αλλά και των άλλων παικτών, όπως του Περέα, του Σνάιντερ, του Γκαρντάφσκι και του Τριάδη.

Περιμένουν οι φίλαθλοι 

Την επιστροφή του Κόντε περιμένουν και οι φίλοι του ΠΑΣ, κάτι που είχαν φροντίσει να το δείξουν και στη γιορτή για τα 55α γενέθλια από την ίδρυση της ομάδας στις αρχές Ιουλίου, αλλά και με συνεχείς αναρτήσεις τους στα social media.

Θεωρείται βέβαιο επίσης, ότι η απόκτηση του Κόντε θα δώσει μεγάλη ώθηση και στην κίνηση των διαρκείας, τα οποία μόλις τις τελευταίες ημέρες της περασμένης εβδομάδας άρχισαν να παρουσιάζον αξιοσημείωτη κίνηση, προσεγγίζοντας τον αριθμό των 200 που έχουν ήδη διατεθεί.

Με δυο πρόσωπα 

και στο Αγρίνιο

Στο φιλικό του Αγρινίου την Κυριακή με τον Παναιτωλικό, ο ΠΑΣ είχε και πάλι δύο πρόσωπα, όπως σε αυτό με τη Λαμία, με διαφορά όμως ενός ημιχρόνου. Σε αντίθεση με το πρώτο φιλικό, στο δεύτερο οι Γιαννιώτες έβαλαν μπροστά τις μηχανές στο β’ ημίχρονο, ενώ στο πρώτο είχαν περιοριστεί περισσότερο σε παθητικό ρόλο, χωρίς πάντως να κινδυνέψουν σοβαρά. Όποτε χρειάστηκε ο Λοντίγκιν ήταν έτοιμος, αλλά στην επίθεση οι Γιαννιώτες δημιούργησαν μία καλή φάση με τον Περέα και κάποιες προϋποθέσεις. Αντιθέτως το β’ ημίχρονο ο ΠΑΣ πήρε μέτρα, έκλεισε τους γηπεδούχους στα καρέ τους και έχασε πολλές ευκαιρίες με κινητήριους μοχλούς τους Περέα, Σνάιντερ, Μορέιρα και τον Γκαρντάφσκι, όταν πέρασε στο παιχνίδι. 

Γροσδάνης και Σιόντης έχασαν στο τέλος κλασικές ευκαιρίες για να πάρει ο ΠΑΣ τη νίκη, που έχει να δώσει ένα ακόμη φιλικό παιχνίδι το Σάββατο στην Τρίπολη με τον Αστέρα.

Οι δηλώσεις Μεταξά

Ικανοποιημένος από την εμφάνιση του ημιχρόνου δήλωσε ο Ηρ. Μεταξάς μετά το τέλος του αγώνα στο Αγρίνιο.

«Στο δεύτερο ημίχρονο έδειξε (σ.σ ο ΠΑΣ) αυτήν την ετοιμότητα σήμερα. Στο πρώτο φιλικό τη δείξαμε στο α’ ημίχρονο. Να δούμε αν στο τρίτο φιλικό θα καταφέρουμε να τη δείξουμε και στα δύο ημίχρονα. Όμως και το αποτέλεσμα παίζει ρόλο. Δεν είναι ωραίο να χάνεις. Είμαι ευχαριστημένος που τουλάχιστον πήραμε την ισοπαλία σήμερα.

Το σίγουρο που πρέπει να αλλάξει είναι το να βάζουμε το γκολ. Στο β’ ημίχρονο είχαμε 4-5 καλές ευκαιρίες, η πιο μεγάλη με τον Σιόντη. Δεν το χάνει επίτηδες αυτό που έχασε, αλλά πρέπει να βάζουμε μέσα αυτές τις μπάλες. Στο πρώτο δεν παίξαμε αυτό που είχαμε σχεδιάσει. Αντί να τρέχει η μπάλα, τρέχαμε εμείς με την μπάλα και κάναμε πολλές ατομικές προσπάθειες. Είναι αυτό που θέλω να δείξω ποιος είμαι και ξεχνάω τους συμπαίκτες μου. Αυτό δεν είναι αυτό που ετοιμάσαμε για σήμερα», τόνισε αρχικά ενώ αναφέρθηκε και στην αλλαγή της εικόνας στο δεύτερο μέρος.

«Πρώτα απ’ όλα άλλαξε η νοοτροπία. Παίξαμε πιο ομαδικά, τα είπαμε και μέσα στα αποδυτήρια και βγήκαν διαφορετικά τα παιδιά έξω. Η νοοτροπία του πως μπαίνεις σ’ ένα παιχνίδια άλλαξε ουσιαστικά. Το είπα και την Τετάρτη ότι δεν μ’ αρέσει να λέμε καλά πράγματα όταν χάνουμε, αλλά ακούστηκαν πολλά καλά ενώ χάσαμε. Με το καλό-καλό περιμέναμε από μόνο του να βγει το καλό σήμερα. Δεν βγαίνει όμως».