Γνωρίζουμε από «πρώτο χέρι», ότι το θέμα των δασικών χαρτών, είναι αυτό που προκαλεί τον μεγαλύτερο πονοκέφαλο στην κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος, μετά την πανδημία…

Για κάποιον λόγο, πριν από ενάμιση περίπου μήνα είχαμε την ευκαιρία να το επιβεβαιώσουμε, συζητώντας με πολύ υψηλά ιστάμενα κυβερνητικά στελέχη…

Αν δεν βρεθεί μία λύση – οριζόντια πιθανότατα και καθολική – το θέμα αυτό, απειλεί να ρίξει την κυβέρνηση, γιατί δεν πρόκειται απλά (ή απλοϊκά) όπως είπε δημοσίως κιόλας ο υπουργός Γ. Αμυράς, για τη διαμόρφωση ενός χάρτη, που βλέπουμε τι είναι δάσος και τι δεν είναι…

Αλλά είναι ακριβώς η αποτύπωση μίας υπηρεσιακής εισήγησης καταρχάς και μίας πολιτικής απόφασης στη συνέχεια (αν εφαρμοστεί), που δημεύει τις περιουσίες των πολιτών…

Μέχρι να δούμε τι θα γίνει και με ποιον τρόπο, μπορείτε να πάρετε μία γεύση για το χάος και τον παραλογισμό του ελληνικού κράτους σήμερα…

Έχεις την τύχη (αποδεικνύεται ατυχία βέβαια), να έχει περάσει στα χέρια σου, μία ακίνητη περιουσία στο χωριό, από τον παππού στον πατέρα και πάει λέγοντας…

Έχεις τακτοποιήσει καταρχάς τους τίτλους ιδιοκτησίας, με τις διαθήκες, τα συμβόλαια, έχεις δηλώσει κανονικά τα ακίνητα (αγροτεμάχια επί του προκειμένου) στο Ε9…

Δηλωμένα και εγγεγραμμένα επίσης στο Κτηματολόγιο και δε μένει τίποτε άλλο, πέρα από το να είσαι συνεπής και να πληρώνεις τον ΕΝΦΙΑ κάθε χρόνο…

Όσο ελάχιστος κι αν είναι αυτός, τον πληρώνεις, αφού είσαι ο νόμιμος ιδιοκτήτης των ακινήτων…

Και φτάνει η στιγμή να κάνεις την προετοιμασία σου για το χειμώνα και επειδή είσαι ένας πολίτης, που θέλεις πάντα να είσαι νόμιμος και τυπικός, συγκεντρώνεις τα αποσπάσματα διανομής και επισκέπτεσαι το Δασαρχείο, για να αιτηθείς την κοπή δένδρων για καυσόξυλα στην ιδιοκτησία σου…

Ο Νόμος άλλωστε, προβλέπει τη δυνατότητα κάλυψης των ατομικών αναγκών για τη θέρμανση…

Και εκεί ενημερώνεσαι, ότι όλα τα αγροτεμάχια που εσύ θεωρείς, ότι σου ανήκουν, ότι είναι δηλωμένα ως δικά σου και μπορείς να τα εκμεταλλευτείς – αξιοποιήσεις, έχουν χαρακτηριστεί «δάσος» στη διαδικασία σύνταξης των δασικών χαρτών και ως εκ τούτου, δεν επιτρέπεται να επέμβεις για κανέναν λόγο…

Μπορεί να πέσεις κι από τα σύννεφα, ακούγοντας κιόλας τον υπάλληλο να σου λέει, ότι αν δεν υποβάλλεις αίτηση αντίρρησης, τότε η περιουσία (σου) περιέρχεται στο δημόσιο…

Αν δεν είναι αυτός ο τέλειος παραλογισμός του ελληνικού κράτους, τι άλλο είναι, αλήθεια;

Να είσαι νόμιμος ιδιοκτήτης του ακινήτου, να είσαι τυπικά νομότυπος μέχρι εκεί που δεν πάει, να τα έχεις δηλώσει όλα, να φορολογείσαι και να πληρώνεις και ελέω δασικών χαρτών, να μην έχεις τίποτε, αφού όλα είναι (θεωρούνται δηλαδή) κατά τεκμήριο, δάσος!

Το ξαναγράφουμε. Ή θα δοθεί οριζόντια λύση ή η κυβέρνηση δε θα καταλάβει πόσο γρήγορα θα πέσει…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ