Αξιολόγηση εκπαιδευτικών και μαθητές: Α

Ήμουν διορισμένος και ήταν η δεύτερη χρονιά που δίδασκα σε δημόσιο εξατάξιο Γυμνάσιο (σε επαρχιακό Γυμνάσιο). Ήρθε ο κ. επιθεωρητής των Μαθηματικών στην τάξη μου, σημερινή Α’ Λυκείου. Δίδασκα το μάθημα και στη μέση, επεμβαίνει ο κ. επιθεωρητής. Είπε μερικά πράγματα για το κομμάτι των Μαθηματικών που δίδασκα με τη βοήθεια των μαθητών μου, που δεν ήταν σωστά. Νεαρός τότε εγώ, την ώρα που δίδασκε, σκεφτόμουν ή δεν ξέρει τι του γίνεται ή δεν καταλαβαίνει τι διδάσκω ή πάει να με παραπλανήσει, να με υποβιβάσει στα μάτια των μαθητών μου. Λέω στους μαθητές μου: Συμφωνήσατε με τον κ. επιθεωρητή σε αυτά και αυτά. Είναι σωστά αυτά,  στα οποία συμφωνήσατε; Αποδείχνει μια μαθήτριά μου, με μικρή από μένα βοήθεια, ότι λάθος συμφωνήσανε! Τελειώνω το μάθημα με τα σχετικά του και πάμε στο γραφείο του σχολείου.  

Μπροστά στον Γυμνασιάρχη του σχολείου, μου λέει: κ. Μ. πρέπει να διαβάζουμε: Του απαντώ: Έχω δώσει αυτές τις σημειώσεις στους μαθητές μου (δεν υπήρχε σχολικό βιβλίο), αν οι σημειώσεις είναι από κάποιο βιβλίο ή έχετε να προτείνεται κάτι καλύτερο ή έχω κάποια λάθη, θα συμφωνήσω μαζί σας! Διαφορετικά δεν είναι σωστό αυτό που είπατε. 

Ο Γυμνασιάρχης μου, πίσω από τον κ. επιθεωρητή, μου έκανε νοήματα να μη μιλάω. 

Το γύρισε στα μιλάω γενικά, … 

Είπαμε και άλλα, για το σχολείο, για τα μαθήματα, … 

Για τη βαθμολογία που μου έβαλε; Αφήστε τα!

Φεύγοντας για την επόμενη ώρα μαθήματος στην σημερινή Γ’ Λυκείου, δεν ήρθε στην τάξη μου! 

Είπα στον εαυτό μου: Αγάπα δυνατά τους μαθητές σου και προσπάθησε γι' αυτούς, κάθε μέρα και πιο πολύ.

Λέτε έτσι θα γίνεται και τώρα η αξιολόγηση των Καθηγητών; 

Έτσι θα γίνεται και τώρα η αξιολόγηση των στελεχών, των σχολείων…;\

Γιώργος Μακρίδης