Μία νέα περίοδος στην εργασία και τους κανόνες που διέπουν τις εργασιακές συνθήκες ξεκινάει μετά από τη νέα αντίληψη που εισάγεται με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Στην ουσία διαμορφώνεται ένα νέο τοπίο που έρχεται να συμπληρώσει τις πολύ μεγάλες αλλαγές που συντελούνται μετά τα μνημόνια.

Η πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης ήταν όλο αυτό το διάστημα πολύ δυνατή και έδειξε ότι υπάρχει μεταξύ τους ένα χάσμα, μία πολύ διαφορετική προσέγγιση στο πώς εννοούν την εργασία σήμερα.

Αντίθετα στο νομοσχέδιο ήταν και τα συνδικάτα και τα σωματεία των εργαζομένων που κατάφεραν να κινητοποιήσουν μετά από καιρό, σημαντικές δυνάμεις στις απεργιακές κινητοποιήσεις.

Τι αλλάζει

Τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου για την Προστασία της Εργασίας, ψηφιζόταν χτες το βράδυ στη Βουλή, αναφέρει ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Σύμφωνα με το ενημερωτικό σημείωμα, το νομοσχέδιο αντιμετωπίζει σύγχρονα, πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων και ιδιαίτερα των γυναικών και των νέων, αποκαθιστά αδικίες, καταργεί αναχρονιστικές ρυθμίσεις, προσαρμόζει το πλαίσιο της εργασιακής νομοθεσίας στις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές.

Οι βασικότερες τομές είναι:

– Η εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας, με την οποία αντιμετωπίζονται η μαύρη εργασία και οι αδήλωτες υπερωρίες.

– Η σύσταση της Επιθεώρησης Εργασίας ως ανεξάρτητης διοικητικής αρχής.

– Η θέσπιση νέων αδειών για γονείς και φροντιστές, όπως η άδεια 14 ημερών για τους νέους πατέρες και η επιδοτούμενη από τον ΟΑΕΔ γονική άδεια και για τους δύο γονείς.

– Η δυνατότητα εφαρμογής του συστήματος διευθέτησης του χρόνου εργασίας και ύστερα από αίτηση του εργαζομένου.

– Η προστασία του κοινωνικού συνόλου από τις απεργίες στην κοινή ωφέλεια της οικονομίας με την υποχρέωση παροχής εγγυημένης υπηρεσίας (1/3 της συνήθως παρεχόμενης).

– Η λήψη μέτρων για διαφάνεια στο συνδικαλισμό (δυνατότητα συμμετοχής των εργαζομένων εξ αποστάσεως, εγγραφή των συνδικαλιστικών οργανώσεων σε μητρώα).

– Η απαγόρευση της ενίσχυσης συνδικαλιστικών οργανώσεων από εργοδότες και κόμματα.

– Η απαγόρευση επαναπροκήρυξης απεργίας που έχει κριθεί παράνομη από τη Δικαιοσύνη, από δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση.

– Η θέσπιση αστικής ευθύνης για συνδικαλιστές, οι οποίοι ασκούν βία ή γενικότερα προβαίνουν σε παράνομες πράξεις κατά τη διάρκεια απεργιών.

– Η λήψη μέτρων, προληπτικών και κατασταλτικών, για την αντιμετώπιση της βίας και παρενόχλησης στην εργασία, μεταξύ άλλων, με την κύρωση της Σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.

– Η κύρωση της Σύμβασης 187 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία.

– Η θέσπιση του δικαιώματος αποσύνδεσης στην τηλεργασία.

– Η καθιέρωση πλαισίου προστασίας και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους στις ψηφιακές πλατφόρμες.

– Η αύξηση των επιτρεπόμενων υπερωριών, σύμφωνα με τα ισχύοντα στην ΕΕ.

– Η διεύρυνση των κλάδων στους οποίους επιτρέπεται η λειτουργία τις Κυριακές, σύμφωνα με τα ισχύοντα στις χώρες της ΕΕ, ιδιαίτερα τις Μεσογειακές.

– Η διεύρυνση της προστασίας των εργαζομένων από άκυρες απολύσεις και η θέσπιση δυνατότητας επιπλέον (τριπλάσιας) αποζημίωσης, αντί επαναπρόσληψης, στις υπόλοιπες περιπτώσεις.

– Η αύξηση της αποζημίωσης απόλυσης για τους εργατοτεχνίτες και εξίσωση με εκείνη των υπαλλήλων.

– Η αναβάθμιση του συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ» με μείωση του διοικητικού φόρτου για τις επιχειρήσεις και διευκόλυνση των ελέγχων.

ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ