Μνημείο Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς χαρακτηρίστηκε από το υπουργείο Πολιτισμού το «Μνημείο Ζαλόγγου» του γλύπτη Γιώργου Ζογγολόπουλου, που βρίσκεται στην κοινότητα Καμαρίνας, της Πρέβεζας.

Δεν ανακαλύψαμε την Αμερική, με το ρεπορτάζ που κάναμε το Σάββατο, ούτε και είχαμε τέτοια εντύπωση…

Απλώς, όπως γράφαμε και στο φύλλο του Σαββάτου, ήταν μία επιβεβαίωση της διαφοράς στην διαχρονική προσέγγιση στο θέμα του τιμολογίου, μεταξύ των διοικήσεων της ΔΕΥΑΙ και των αντίστοιχων διοικήσεων των ΔΕΥΑ της υπόλοιπης χώρας…

Ο κ. Μπαρτζώκας με τον οποίο επικοινωνήσαμε χθες, μας είπε, ότι όλα αυτά (οι διαφορές στους συγκριτικούς πίνακες των τιμών δηλαδή) ήταν και είναι γνωστά, πλην όμως για το πώς μπορεί να αντιμετωπιστούν, παρέπεμψε στην οικονομοτεχνική μελέτη στο τέλος του έτους…

Αυτήν λοιπόν θα περιμένουμε κι εμείς και φανταζόμαστε και όλοι οι πολίτες – πελάτες της ΔΕΥΑΙ…

Το θέμα είναι, να μη συνεχίσουμε να πληρώνουμε κερατιάτικα και τα επόμενα χρόνια, για να καλύπτονται οι «μαύρες τρύπες» της επιχείρησης…

Η αναβολή του 1ου Συνεδρίου Γονιμότητας και Αναπαραγωγικής Αυτονομίας ήταν επιβεβλημένη και αναμενόμενη μετά το σάλο που δημιουργήθηκε και φυσικά μετά τις αποχωρήσεις, διακριτικές και μη…

Έπρεπε να φτάσουμε ως εκεί, όμως; Είναι ένα σοβαρό ερώτημα, στο οποίο θα πρέπει πρωτίστως να απαντήσουμε όλοι, αν θα είχαμε φτάσει στην αναβολή, εάν δεν υπήρχε καν το τηλεοπτικό σποτ…

Να το θέσουμε αλλιώς; Πριν από 20-25 ημέρες περίπου, όταν είχαμε δει την είδηση της διεξαγωγής του συνεδρίου και διαβάσαμε το πρόγραμμα της έναρξης, τρία πράγματα μας προκάλεσαν εντύπωση…

Το πρώτο, ο τίτλος του συνεδρίου, που μας φάνηκε «ξένος» ως προς τις συνήθεις (μέσω του ρεπορτάζ σε εμάς) προσεγγίσεις και ορολογίες, το δεύτερο, ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός δεσποτάδων, που επρόκειτο να απευθύνουν χαιρετισμό και το τρίτο, η εισήγηση από τον υπ. Τουρισμού της Ρουμανίας(!)…

Θεωρούμε ωστόσο, πως εάν δεν υπήρχε το τηλεοπτικό σποτ, με το σαφώς απαράδεκτο, συγκαλυμμένο μήνυμα που περνούσε υπογείως, το συνέδριο θα διεξαγόταν κανονικά…

Και αυτό οδηγεί σε ένα πρώτο συμπέρασμα, ότι ήταν όντως μία ατυχής επιλογή από την Οργανωτική Επιτροπή, να εγκρίνει το συγκεκριμένο σποτ, με το συγκεκριμένο περιεχόμενο και το μήνυμα…

Από εκεί και πέρα, θεωρούμε, ότι δεν είναι κακό να συζητάμε, πολύ δε περισσότερο για θέματα που απασχολούν χιλιάδες ζευγάρια στη χώρα μας και παντού, με σαφή κοινωνική διάσταση…

Όμως, από την συζήτηση αυτή δε μπορεί να ξεκινάμε από την αναζήτηση των ευθυνών των πολιτών, των ζευγαριών ή των γυναικών πιο συγκεκριμένα και να αφήνουμε σε δεύτερη μοίρα τις ευθύνες της Πολιτείας…

Και να μη συζητάμε καν μάλιστα, για τις αποφάσεις και τα κίνητρα που πρέπει να δίνει η Πολιτεία στα νέα ζευγάρια, ώστε να τεκνοποιούν και σε εκείνα που για διάφορους λόγους δε μπορούν να τεκνοποιήσουν, να παρέχει και άλλες δυνατότητες…

Μην εμφανίζεται η Πολιτεία κάθε φορά, ως δημόσιος κατήγορος των πολιτών ή από την άλλη ως θεωρητικός υποστηρικτής της μίας και μόνης αλήθειας, που (δεν) είναι η εξωσωματική…  

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ