Το ότι ακόμη και σήμερα το… κλωθογυρίζουν, για το κτίριο του πρώην ΠΕΔΥ στους Αμπελόκηπους, πως θα γίνει εμβολιαστικό κέντρο και τα λοιπά, δεν είναι απλό ζήτημα…

Το οποίο είναι έτσι για να το συζητάμε δηλαδή…

Από τις αρχές Μαρτίου, όταν δόθηκε η αρχική διαβεβαίωση από τον ΕΟΔΥ, ότι μπορεί να παραχωρηθεί το κτίριο για να γίνει εμβολιαστικό κέντρο, μέχρι σήμερα κύλησε αρκετό νερό στο αυλάκι…

Οι λειτουργικές λεπτομέρειες, όπως είναι αυτές των κτιριακών υποδομών και των βελτιώσεων, που μπορούν να γίνουν, είναι το ένα θέμα, που μάλλον είναι το ευκολότερο…

Τα δύσκολα έχουν να κάνουν με τα λειτουργικά, που σχετίζονται με το προσωπικό…

Εξαρχής εκεί «κόλλησε» η ιστορία, καθώς οι προθέσεις ήταν μεν καλές, αλλά η διαθεσιμότητα ιατρικού προσωπικού, δεν υπήρχε…

Και δεν υπήρχε, γιατί τα νοσοκομεία δεν έχουν να διαθέσουν προσωπικό και από την άλλη, δεν υπάρχει και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να μετακινηθεί προσωπικό από αλλού…

Και ακριβώς στο «από αλλού» βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα στη συγκεκριμένη υπόθεση…

Βρέθηκε(;) μία πρώτη λύση, που είναι η μετακίνηση και αξιοποίηση στρατιωτικών γιατρών ώστε να λειτουργήσει το εμβολιαστικό κέντρο…

Προσωρινά μπορεί να γίνει, όπως έχει γίνει και αλλού…Αυτό όμως δε σημαίνει, ότι μπορεί να γίνει για μεγάλο χρονικό διάστημα…

Τέθηκε λοιπόν το ζήτημα σε υψηλό επίπεδο στο υπ. Υγείας και μαθαίνουμε, ότι η απάντηση ήταν, ότι είναι δύσκολο να γίνει, ακριβώς, γιατί δεν υπάρχει διαθέσιμο ιατρικό προσωπικό…

Απλώς το σημειώνουμε, ότι υπήρχε κι άλλη προσέγγιση και πρόταση, να μετακινηθεί προσωπικό από τα περιφερειακά Κέντρα Υγείας στο εμβολιαστικό κέντρο…

Μα, ένα χρόνο και πλέον μετά την έναρξη της πανδημίας, υπάρχει διαθέσιμο ιατρικό προσωπικό στα περιφερειακά Κέντρα Υγείας, που δεν έχει αξιοποιηθεί, για να «κλείνει τρύπες» στο σύστημα;

Στο ερώτημα θα ήταν χρήσιμο να απαντήσει η διοίκηση της 6ης ΥΠΕ, σχετικά με τον αριθμό των ιατρών στα περιφερειακά Κέντρα Υγείας στην Ήπειρο και τον αριθμό των εφημεριών που κάνουν το μήνα…

Κλείνουμε σήμερα με κάτι που οφείλουμε να το επισημάνουμε και το οποίο είναι, το ότι είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που βλέπουμε να γίνονται ταυτόχρονα μάλιστα σε πολλές γειτονιές της πόλης, έργα οδοποιίας και κατασκευής πεζοδρομίων…

Αυτά τα μικρά έργα, που τόσο σημαντικά είναι για την καθημερινότητά μας… Το σημειώνουμε, γιατί στις 10 το βράδυ της Τετάρτης, βρεθήκαμε σε μία αναπάντεχη εικόνα στην οδό Πινδάρου και στην οδό Μιχαηλίδη…

Όπου γινόταν εργασίες ασφαλτόστρωσης, με πλήρως ανεπτυγμένο συνεργείο, που συνέχισε και χθες και φανταζόμαστε θα ολοκλήρωσε την ασφαλτόστρωση του δρόμου… Δεν το βλέπαμε στην πόλη μας εδώ και πολλά χρόνια αυτό…  

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ