Έντονο προβληματισμό στην ιατρική κοινότητα και στη χώρα μας προκαλεί η αύξηση του αριθμού των οικογενειών που είτε συνειδητά είτε όχι, παίρνουν μέρος στο αντιεμβολιαστικό κίνημα, χωρίς να φροντίζουν για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των παιδιών τους. 
Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο Πανελλήνιο Παιδιατρικό Συνέδριο είναι πολύ ανησυχητικά, καθώς ένα ποσοστό μεταξύ 10-15% επί του συνόλου των οικογενειών, εμφανίζεται επιφυλακτικό απέναντι στον εμβολιασμό των παιδιών τους και ένα ποσοστό εξ’ αυτών, εμφανίζεται τελείως αρνητικό.
Παρότι τα εμβόλια θεωρούνται και είναι μία από τις σημαντικότερες κατακτήσεις της ιατρικής και επιστημονικής κοινότητας συμβάλλοντας καθοριστικά στη μείωση της νοσηρότητας και θνητότητας του παιδικού πληθυσμού και εξαλείφοντας σχεδόν διάφορες ασθένειες, το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρείται μία εκ νέου μεταστροφή του κόσμου προς την αντίθετη κατεύθυνση. Όπως εξηγούν επιστήμονες και κυρίως οι παιδίατροι, ο βασικός λόγος για τον οποίο υπάρχει αυτή η τάση είναι το διαδίκτυο, που περάν της χρησιμότητάς του, μπορεί να επηρεάσει την άποψη πολλών σε σημαντικά ζητήματα, όπως είναι οι εμβολιασμοί και η αξία τους.
Ο φόβος των παρενεργειών που προκαλούν τα εμβόλια, είναι κυρίαρχος,  όπως ανέφερε, μιλώντας στο ITV, ο αναπλ. Καθηγητής Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Νικόλαος Χαλιάσος, παρότι αποδεδειγμένα πια ο κίνδυνος αυτός δεν υφίσταται.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Παιδιατρικής και πρόεδρο της Παγκόσμιας Παιδιατρικής Εταιρείας και της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας, Ανδρέα Κωνσταντόπουλο, αυτοί που φοβούνται, είναι κυρίως οι μητέρες ηλικίας κάτω των 35 ετών. «Αυτές είναι και οι γυναίκες οι οποίες ψάχνουν στο διαδίκτυο. Οι μεγαλύτερες δεν ψάχνονται, αλλά ακολουθούν τις οδηγίες του παιδίατρου», ανέφερε ο καθηγητής στο 53ο Πανελλήνιο Παιδιατρικό Συνέδριο.
Ο κ. Χαλιάσος τόνισε, ότι οι γονείς αρνούνται ή στην καλύτερη περίπτωση, προβληματίζονται να εμβολιάσουν τα παιδιά τους με τα εμβόλια κατά των ανθρωπίνων θηλωμάτων (κατά του καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας), το τριπλό εμβόλιο κατά της ιλαράς, ερυθράς και παρωτίτιδας και το εμβολίου κατά του ροταϊού (ο οποίος προκαλεί διάρροιες).
«Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που υπήρχαν κάποιες παρενέργειες που αποδόθηκαν στα εμβόλια, όμως αυτό δεν ισχύει εδώ και χρόνια. Τα εμβόλια είναι ασφαλή, απολύτως ελεγμένα και οι πιθανές παρενέργειές τους, όπως η εγκεφαλίτιδα, που είχαμε παλιά, είναι πολύ περιορισμένες και μάλιστα σε ποσοστά, που θα τα χαρακτήριζα αστεία», τόνισε χαρακτηριστικά.

Κοινωνική ευθύνη
Τα παιδιά βέβαια που δεν είναι εμβολιασμένα είναι και τα πρώτα υποψήφια να νοσήσουν από ασθένειες που αντιμετωπίζονται με τη χορήγηση εμβολίων και μάλιστα σε πολύ μεγάλο βαθμό. Τα παιδιά που δε θα εμβολιαστούν, έχουν μεγάλες πιθανότητες να νοσήσουν από σοβαρή ασθένεια ως ενήλικες, ωστόσο ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος, όπως και η ευθύνη απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. 
«Τα παιδιά συναναστρέφονται με άλλα παιδιά, ενώ ως ενήλικα, τα ανεμβολίαστα άτομα, φέρουν πολύ μεγαλύτερη ευθύνη γιατί επίσης συναναστρέφονται στα ίδια περιβάλλοντα με μικρά παιδιά, που δεν έχουν προλάβει να εμβολιαστούν, αλλά και με ηλικιωμένους, κάποιοι από τους οποίους μπορεί να αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες και η πιθανότητα να νοσήσουν εξαιτίας του ατόμου που δεν έχει εμβολιαστεί είναι πολύ μεγαλύτερες», τόνισε ο κ. Χαλιάσος.

Ο ρόλος του παιδιάτρου
Με ποιον τρόπο όμως θα πρέπει ο παιδίατρος να αντιμετωπίσει μία τέτοια αρνητική στάση των γονέων; Ο κ. Χαλιάσος τονίζει, ότι κανείς δε μπορεί να υποχρεώσει τον γονέα να προχωρήσει στον εμβολιασμό, πλην όμως κάθε ιατρός έχει τη δυνατότητα να εξηγήσει τη χρησιμότητα και την αξία του εμβολιασμού, τις πιθανές επιπτώσεις του μη εμβολιασμού και τα αντίστοιχα οφέλη του.
«Αυτό όμως δε θα πρέπει να γίνει μία φορά, αλλά συνέχεια, σε κάθε ευκαιρία. Ακόμη και στο διαδίκτυο υπάρχουν ενημερωτικές σελίδες, που είναι ακριβείς και θα μπορούσαμε να τις προτείνουμε στους γονείς, για να δουν ποια είναι η αλήθεια. Το σημαντικότερο όμως είναι να τους κάνουμε να μας εμπιστευτούν. Δεν είναι λογικό άλλωστε να μας εμπιστεύονται για όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την υγεία των παιδιών τους και όχι για τον εμβολιασμό.