Το τελευταίο τριήμερο διαπιστώθηκε ότι ο ρυθμός του εμβολιασμού υστερεί. Σύμφωνα με επίσημες δηλώσεις αυτή τη στιγμή εμβολιάζεται ή επιθυμεί να εμβολιαστεί από τις κατηγορίες που είναι ανοιχτές, το 60%, ενώ οι υπόλοιποι δεν το θέλουν. 

Αυτό, όμως σημαίνει ότι δεν πάμε καλά, αφού είναι μακριά ο στόχος της γενικής ανοσίας που έχει οριστεί περίπου στο 75%. Αυτά τα νούμερα- στόχοι δεν είναι απόλυτα, γιατί όλα θα κριθούν στην πράξη, όμως καταλαβαίνουμε όλοι μας εμπειρικά, ότι μόνο όταν εμβολιαστούμε οι περισσότεροι θα μπορέσει να είναι αποτελεσματικό και ένα «τείχος ανοσίας». 

Προς αυτή την κατεύθυνση στόχευαν πάντως και οι παραινέσεις του πρωθυπουργού προς τους ηλικιωμένους για συμμετοχή στους εμβολιασμούς. 

Σίγουρα χρειάζονται διορθώσεις, όπως η πρόβλεψη για τις μετακινήσεις ηλικιωμένων προς τα εμβολιαστικά κέντρα, αλλά βασικά θα πρέπει να βελτιωθεί η καμπάνια για τον εμβολιασμό, επικεντρώνοντας όχι μόνο στην ατομική προστασία μετά το εμβόλιο, αλλά και στη συλλογική αντίληψη περί προστασίας της κοινότητας. Αν δεν κάνουμε τα εμβόλια, δεν πρόκειται να βγούμε από το τούνελ τους επόμενους μήνες και αυτό είναι άδικο για όλο αυτόν τον κόσμο που τηρεί ένα χρόνο τα μέτρα. Πρέπει δηλαδή, να συνειδητοποιήσουμε ότι το εμβόλιο δεν είναι μόνο για τη δική μας προστασία, αλλά και για την προστασία όλων μαζί. Γι’ αυτό άλλωστε και δεν είναι προϊόν που αγοράζουμε, αλλά κοινό αγαθό που διανέμεται από το κράτος.

Οι αναφορές του υπουργού Υγείας για εμβολιασμούς και σε ηλικίες των 40 τον Ιούνιο, έδειξαν μία τάση για άνοιγμα της βεντάλιας με στόχο την αύξηση του ποσοστού εμβολιασθέντων, η οποία φάνηκε χτες ότι είναι και κεντρική επιλογή.

Οι ανακοινώσεις για αύξηση των ηλικιακών ομάδων που θα προγραμματίσουν εμβολιασμό μέσα στον μήνα, προήλθαν προφανώς από την εξασφάλιση των δόσεων που είναι και το μείζον ζήτημα και στη χώρα μας και διεθνώς.

Πλέον, υπάρχει ένα πρόγραμμα που βάζει τη γραμμή στα 50 έτη και ανοίγει τη δυνατότητα για τα 40 έτη τον Ιούνιο. Ο στόχος αυτός φέρνει αισιοδοξία γιατί μιλάμε για τον παραγωγικό ιστό της χώρας που είναι και ο πιο εκτεθειμένος αφού συνεχίζει να εργάζεται και περιμένουμε να εργαστεί κι άλλο με τον τουρισμό και την εστίαση.

Αν με την αύξηση των εμβολίων στους ηλικιωμένους μειώσουμε σταδιακά και την επιβάρυνση στις κλινικές και τις ΜΕΘ, τότε ναι, μπορεί να δούμε σύντομα τη σελίδα να αλλάζει έστω και δεν θα μπορούμε ακόμα να κλείσουμε το βιβλίο.

Πώς αντιλαμβανόμαστε το πλήγμα στην ενημέρωση

Παλιά όταν έπεσε το μαύρο στην ΕΡΤ και η Ελλάδα κατρακύλησε στις παγκόσμιες λίστες για την ελευθεροτυπία, προσπαθούσα να εξηγήσω σε αντι-σύριζα φίλους- θυμάστε τότε πόση ένταση υπήρχε μεταξύ ΝΔ- Σύριζα-, ότι αυτό δεν ήταν κάποιο υποχθόνιο σχέδιο της διεθνούς αριστεράς για να πλήξει την πρωτοπόρα κυβέρνησή μας, ούτε εμμονές ανθελληνικών ΜΚΟ στα ΜΜΕ. Όταν ένας κανονικός άνθρωπος ακούει ότι με κρατική εντολή κλείνει ένας τηλεοπτικός σταθμός, το αντιλαμβάνεται ως πλήγμα στην ενημέρωση.

Το ίδιο είναι και με τη δολοφονία του Γ. Καραϊβάζ. Δεν έχει σημασία τι ερμηνείες δίνει ο καθένας, αλλά έχει σημασία το γεγονός, ότι εκτελέστηκε ένας επαγγελματίας δημοσιογράφος, στην επιστροφή μετά την εργασία του. Ένας κανονικός άνθρωπος το εκλαμβάνει ως μία απεχθή, σοκαριστική επίθεση στη δημοσιογραφία. 

Γι' αυτό και ήταν άμεση η αντίδραση της ηγεσίας όλης της ΕΕ. Η δημοκρατική συνθήκη επιβάλλει τον πλήρη σεβασμό και την προστασία της εργασίας του δημοσιογράφου και της υπόστασής του, κάτι όμως που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό στην Ελλάδα, στην οποία κυριαρχεί μία κουλτούρα λογοκρισίας και υποτίμησης (αγωγές, επιθέσεις κλπ). Και για αυτό είναι σημαντική και η εξιχνίαση του εγκλήματος.

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr