•Προβληματισμοί, αλλά και εναλλακτικές προτάσεις για την άρση του αδιεξόδου σε μείζονα ζητήματα  προτεραιότητας για την Ήπειρο και τα Ιωάννινα, από τον βουλευτή της ΝΔ. Ναι στη διεδκίκηση του στρατοπέδου Βελισσαρίου

Με ενστάσεις, διατύπωση προβληματισμών, αλλά και εναλλακτικές προτάσεις για την άρση του αδιεξόδου σε μείζονα ζητήματα προτεραιότητας για την Ήπειρο και τα Ιωάννινα, διανθίστηκε η συνέντευξη Τύπου του βουλευτού Ιωαννίνων Στ. Καλογιάννη, που κατά τα (δικά του) ειωθότα προχώρησε σε έναν εξαμηνιαίο απολογισμό του κοινοβουλευτικού του έργου.

Ιδιαίτερη σημασία είχε η τοποθέτησή του για ζητήματα επικαιρότητας που απασχολούν την περιοχή, έστω κι αν σε κάποια, όπως στη μη ένταξη του τμήματος Ιωάννινα – Κακαβιά στο Ταμείο Ανάκαμψης, δεν τοποθετήθηκε αρχικά, αλλά μόνον κατόπιν ερωτήσεων. 

Στο συγκεκριμένο θέμα όμως ο κ. Καλογιάννης δεν έδειξε ιδιαίτερα αισιόδοξος, ότι μπορεί να τύχει χρηματοδότησης από άλλη χρηματοδοτική πηγή, όπως για παράδειγμα είναι το νέο ΕΣΠΑ, παραπέμποντας σε άλλες πιθανές λύσεις. 

Αφού επισήμανε, ότι εξαρχής και ο ίδιος είχε εκφράσει επιφυλάξεις για το εάν μπορεί το έργο να ενταχθεί στο Ταμείο Ανάκαμψης, τόνισε, ότι η κυβέρνηση και οι τοπικοί φορείς θα πρέπει να εξετάσουν εναλλακτικά μοντέλα χρηματοδότησης. «Ένα τέτοιο είναι το πρόγραμμα «Συνδέοντας την Ευρώπη», που παρότι είχε προταθεί δεν εξετάστηκε στο παρελθόν. Επίσης όμως θα μπορούσε να αποτελέσει το τμήμα αυτό συνέχεια μίας παραχώρησης της Ιόνιας, σε συνδυασμό με κάποιο άλλο έργο οδικών υποδομών, που θα δοθεί σε παραχωρησιούχο. Τα κονδύλια του νέου ΕΣΠΑ δεν επαρκούν σε περιφερειακό επίπεδο για ένα τέτοιο έργο, γιατί πέραν των άλλων θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τα έργα – γέφυρες στο νέο ΕΣΠΑ, όπως είναι η οδός Νιάρχου, που κατ’ εμέ είναι αδύνατο να ολοκληρωθεί σε ενάμιση χρόνο από σήμερα», σημείωσε ο κ. Καλογιάννης.

Για τον άξονα Ε-65 και την ένταξή του στο Ταμείο Ανάκαμψης είπε, πως παρότι η χάραξη δεν εξυπηρετεί τους Ηπειρώτες, εν τούτοις είναι μία σημαντική εξέλιξη, με τον οδικό άξονα να δίνει τεράστια ώθηση στην Ήπειρο, το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, τις διασυνοριακές μεταφορές και την ανάπτυξη του τόπου.

Στρατόπεδο Βελισσαρίου

Στην αρχική του τοποθέτηση ο κ. Καλογιάννης επανέλαβε την πάγια εκπεφρασμένη θέση του για τη διεκδίκηση και απόδοση του στρατοπέδου Βελισσαρίου στην πόλη, διατυπώνοντας ωστόσο αιχμές προς το δήμο Ιωαννιτών, για το ότι, όπως είπε, δεν έχει υποβάλλει μία συγκεκριμένη πρόταση στο υπ. Εθνικής Άμυνας.

«Προφανώς και υπάρχει ενδεχόμενο να παραχωρηθεί εφόσον τεκμηριώσουμε την πρόταση. Το να ζητάς μία έκταση δε σημαίνει κιόλας, ότι θα σου τη δώσουν. Η παραχώρηση και αξιοποίηση της έκτασης αυτής προβλέπεται στο Ρυθμιστικό, με ανταλλάγματα δημοτικές εκτάσεις προς το υπ. Εθνικής Άμυνας. Οφείλουμε έως να ετοιμάσουμε έναν πλήρη φάκελο τα σκεφτόμαστε να το κάνουμε, που θα βρούμε τα χρήματα, τι όφελος και για ποιον θα υπάρξει, ποια θα είναι τα ανταποδοτικά», ανέφερε, για να υπενθυμίσει το ανάλογο προηγούμενο αρνητικών αρχικά θέσεων του υπουργείου για την παραχώρηση τμήματος του στρατοπέδου για την Κενάν Μεσαρέ όπως έως και για τις αποθήκες στο Αβγό, που τελικά παραχωρήθηκαν, όταν υποβλήθηκαν πλήρεις και αιτιολογημένες προτάσεις.

«Όχι δημαρχείο στη Δομπόλη»

Για το κτίριο του παλαιού Πανεπιστημίου στην οδό Δομπόλη, ο κ. Καλογιάννης  τόνισε, ότι στερούνται τεκμηρίωσης οι προτάσεις όπως αυτή του δήμου Ιωαννιτών.

«Απλές προτάσεις, χωρίς στοιχειώδη τεχνική υποστήριξη, όπως οι προβλεπόμενες από το σχέδιο πόλεως χρήσεις γης και όροι δόμησης, οι αναγκαίες επιφάνειες, ο φάκελος αδειοδότησης, η σύνδεση με δίκτυα, κ.λπ, δεν κρίνονται αξιοποιήσιμες. Αποδεικνύεται το μεγάλο έλλειμμα σχεδιασμού που υπάρχει στο λεκανοπέδιο Ιωαννίνων. Χωρίς σύγχρονο και ενιαίο πολεοδομικό σχέδιο, συνεχίζουμε να αυτοσχεδιάζουμε για το εάν χρειάζεται νέο Δημαρχείο και που πρέπει αυτό να χωροθετηθεί. Πρότασή μου για την αξιοποίηση του κτιρίου είναι να παραχωρηθεί για πολιτιστικές δράσεις όπου τον πρώτο λόγο θα τον έχει το Πανεπιστήμιο. Ακόμη και για φοιτητικές εστίες θα ήμουν θετικός, γιατί τις έχει ανάγκη η πόλη», σημείωσε.

«Δεν είναι Τεχνόπολη, αυτό 

που φτιάχνει η περιφέρεια…»

Σαφείς αποστάσεις επίσης πήρε από την πρωτοβουλία της περιφέρειας Ηπείρου να προωθήσει την υλοποίηση του Πάρκου Υψηλής Τεχνολογίας και Έρευνας, από την πρόβλεψη του ΣΧΟΟΑΠ Μπιζανίου για την δημιουργία Τεχνόπολης.

«Αυτό που θέλει να φτιάξει η περιφέρεια είναι ασαφές. Η περιφέρεια εννοεί ένα κτίριο, που θα φτιαχτεί με κρατικά χρήματα και θα διατεθεί προς ενοικίαση σε ιδιωτικές εταιρείες. Κάτι τέτοιο έχουμε στη περιοχή και είναι το Τεχνολογικό Πάρκο. Η Τεχνόπολη όμως δεν είναι αυτό, αλλά λειτουργεί ως βιοτεχνικό πάρκο χαμηλής όχλησης, όπου εγκαθίστανται εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, με απαραίτητη προϋπόθεση τη σύσταση ενός φορέα λειτουργίας ως ανώνυμη εταιρεία, που θα αναλάβει την ευθύνη πολεοδόμησης της περιοχής και όπου προβλέπονται και συνοδές δραστηριότητες, όπως ξενοδοχεία, καταστήματα εστίασης κ.λπ», ανέφερε.

Ημίμετρα οι γεωτρήσεις

Ξεχωριστή αναφορά έκανε ακόμη στη διαχείριση των υδάτινων πόρων στην Ήπειρο και στα προβλήματα υδροδότησης και στο λεκανοπέδιο Ιωαννίνων αλλά και σε άλλους περιφερειακούς δήμους, όπως αυτός της Κόνιτσας. Χαρακτήρισε έτσι, ημίμετρα την διάνοιξη νέων γεωτρήσεων. 

«Στο εγκεκριμένο Σχέδιο Διαχείρισης Λεκανών Απορροής του Υδατικού Διαμερίσματος Ηπείρου υπάρχουν συγκεκριμένες λύσεις για αυτά τα προβλήματα, που μπορούν να υλοποιηθούν στο πλαίσιο σχετικού Επιχειρησιακού Σχεδίου που εκπονεί το υπ. Περιβάλλοντος, εν όψει της προγραμματικής περιόδου 2021 – 2027».

Δασικοί χάρτες – Συνεταιρισμοί

Για το ζήτημα των δασικών χαρτών ο κ. Καλογιάννης χαρακτήρισε θετική εξέλιξη την παράταση των έξι μηνών για τη διαδικασία υποβολής αντιρρήσεων, ενώ για τους δασικούς συνεταιρισμούς έκανε γνωστό πως έχει ζητήσει από το υπ. Περιβάλλο0ντος, να επανεξετάσει το θέμα του ελάχιστου αριθμού των μελών τους, που σήμερα ανέρχονται σε 21 και είναι ιδιαίτερα υψηλός για τις μικρές κοινότητες.

Το «1% για την Τέχνη»

Τέλος, ο κ. Καλογιάννης στάθηκε στην επαναφορά της εφαρμογής του προγράμματος 1% για την Τέχνη στους συναρμόδιους υπουργούς, που αφορά τη χρηματοδότηση δημιουργίας και τοποθέτησης έργων τέχνης σε δημόσια κτίρια και στον περιβάλλοντα χώρο αυτών. 

Σκοπός του προγράμματος είναι να θέσει τους καλλιτέχνες (ζωγράφους, γλύπτες, χαράκτες), σε διαδικασία σχεδιασμού και να εμπλουτίσει τα δημόσια κτίρια με έργα τέχνης. Στη διαδικασία εμπλέκονται καλλιτέχνες, πολεοδόμοι, πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες, κλπ. Με αυτό τον τρόπο η τέχνη συνδέεται με τον σχεδιασμό των πόλεων και τον δημόσιο χώρο, οι καλλιτέχνες βοηθούνται να αναδείξουν το έργο τους, ιδιαίτερα στη σημερινή δύσκολη περίοδο λόγω της πανδημίας», κατέληξε.