Η ανάπλαση της πλατείας έχει ένα μικρό ιστορικό που το γνωρίζουν όσοι παρακολουθούν στενά την τοπική επικαιρότητα. 

Επί δημαρχίας Θ. Μπέγκα έγινε αρχιτεκτονικός διαγωνισμός και προέκυψαν οι προτάσεις για την ανάπλαση της πλατείας. Χαρακτηριστικό του διαγωνισμού οι πολύ καλές προτάσεις που κατατέθηκαν και οι οποίες παρουσιάστηκαν σε ειδική εκδήλωση και έκθεση. 

Η πρόταση που ήρθε πρώτη είναι και αυτή που προχωρά πλέον προς υλοποίηση. Θα γίνουν και κάποια άλλα έργα, όπως ο κυκλικός κόμβος μπροστά στο Δικαστικό κ.α. 

Είναι θετικό που η σημερινή δημοτική αρχή πείστηκε ότι μπορεί να προχωρήσει με αυτή τη διαδικασία και χρέος της τώρα είναι να εξασφαλίσει σύντομα τη χρηματοδότηση. 

Οι Γιαννιώτες θα είναι ικανοποιημένοι όταν δουν ολοκληρωμένο το έργο, με μία ενιαία αντίληψη για τον χώρο, που είναι και ένα από τα πλεονεκτήματα της πρότασης που υλοποιείται.

Γνώμες θα υπάρξουν πολλές όταν θα γίνει το έργο και ο κάθε πολίτης δικαιούται να έχει τη γνώμη του. Αυτό που χρειάζεται όμως, η πόλη είναι έργα που να την κάνουν βιώσιμη και λειτουργική με έναν συνολικό, ολικό τρόπο. 

Για αυτό και η δημοτική αρχή θα κριθεί κυρίως στο αν έχει σχέδιο για την ενοποίηση του κέντρου και τη βιώσιμη μετακίνηση όπως και από το πώς θα υλοποιήσει το σχέδιο βιώσιμης αστικής κινητικότητας που έχει ήδη εκπονήσει ο Δήμος. 

Αποσπασματικά έργα πχ ένα πάρκινγκ εκεί και μία ιδιωτικοποίηση γης λίγο παραπέρα, δεν αρκούν στις μέρες μας. Όλα πρέπει να εντάσσονται σε ένα συνολικό σχέδιο και το κυριότερο να υλοποιούνται σε προσδόκιμο χρόνο. Ένας σχεδιασμός, μία κυκλοφοριακή μελέτη, ένα πλέγμα έργων, πρέπει να γίνονται μέσα σε μία πενταετία το πολύ ώστε να επιδρούν και να αλλάζουν την καθημερινή ζωή του πολίτη και της πόλης. 

Και να αφήνουν χώρο και χρόνο για νέα σχέδια και νέα έργα. Τα Γιάννενα ως προς τις υποδομές, δεν μπορούν να φτιάχνουν μια πλατεία επί 15 και 20 χρόνια. Κάποτε πρέπει να ασχοληθούν με το πράσινο, τη μετακίνηση των πεζών, την προσβασιμότητα, τις δημόσιες συγκοινωνίες και το τραμ κι άλλα πολλά που ακόμα φαίνονται πολυτελή και μακρινά, αλλά είναι καθημερινότητα ήδη για εκατοντάδες ευρωπαϊκές πόλεις.

Μέχρι τότε πάντως, περιμένουμε από τον Δήμο να τρέξει γρήγορα και να υλοποιήσει το έργο της πλατείας που εκτιμούμε ότι θα αλλάξει τη σχέση μας με τον δημόσιο χώρο.

Ποιος θυμάται τις θέσεις των βουλευτών

Τρομερές οι μάχες των πολιτικών μας, ιδίως των βουλευτών που έχουν πολύ χώρο στα ΜΜΕ και καθημερινά μας βομβαρδίζουν με σχόλια και απόψεις, συχνά και σε θέματα που δεν γνωρίζουν και δεν είναι στην αρμοδιότητά τους. 

Έχουμε δε, εθιστεί σε αυτόν τον τοξικό λόγο που θέλει μονίμως να υποβιβάζει και να χαμηλώνει τον αντίπαλο. Κι ένας τέτοιος λόγος είναι γεμάτος από χαρακτηρισμούς και ιδιότητες, επίθετα και ευφυολογήματα και όχι ρήματα δράσης, ουσιαστικά ενέργειες, ειδήσεις.

Οι πολιτικοί μας δεν δρουν, δεν προβαίνουν σε ενέργειες, δεν στηρίζουν πολιτικές, αλλά χαρακτηρίζουν, δίνουν ονόματα και επίθετα στους άλλους, κρίνουν. Ας το σκεφτούμε για λίγο, γιατί έχουμε συνηθίσει τόσο σε αυτόν τον δημόσιο λόγο που νομίζουμε ότι δεν υπάρχει άλλος. Πόσους πολιτικούς θυμόμαστε από κάποια δράση τους, από μία πάγια θέση τους που την παλεύουν και αγωνίζονται να τη δουν να υλοποιείται;

Και δεν είναι φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει, αντίθετα είναι εξαίρεση για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, αν και ανεβαίνει συνέχεια αυτή η εικόνα του πολιτικού που λέει μόνο «έξυπνες» ατάκες σαν να τουιτάρει, που «νικάει» τον αντίπαλο σε ένα πάνελ, που δείχνει σαν να κέρδισε στον αγώνα του μπούλινγκ στη σχολική αυλή του. Φυσικά, υπάρχουν πολλά παραδείγματα μίας άλλης πολιτικής παιδείας, αλλά μάλλον δεν φαίνονται πια στο προσκήνιο. 

Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι ένα μέρος των βουλευτών μας θα έπρεπε να είναι γνωστό από την άποψη που έχουν πχ για τα ελληνουτουρκικά, την προστασία του περιβάλλοντος ή την περιφερειακή ανάπτυξη;

Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ

fkaramitsos@yahoo.gr