Άρθρο του Θεολόγου Καπετανίδη – Ο άνθρωπος ενδιαφέρεται συνήθως να πετύχει στα μεγάλα και σπουδαία. Είναι θεμιτό και φυσιολογικό. Όμως παραλείπει, προσπερνά τα μικρά καθημερινά «επιτεύγματά» του, που ίσως τελικά να μην είναι και τόσο μικρά και τα οποία μας δίνουν την περισσότερη χαρά και ευτυχία. 

Η κάθε ημέρα έχει την αξία της, με το να προσπαθούμε να είμαστε σήμερα, λίγο καλύτεροι από ό,τι ήμασταν χθες. Πετραδάκι – πετραδάκι χτίζεται το κάθε λογής οικοδόμημα, το ίδιο ισχύει και στον αθλητισμό. 

Ο προσανατολισμός της σωστής εκπαίδευσης είναι να διαπλάθει ολοκληρωμένες προσωπικότητες, χρήσιμους ανθρώπους στην κοινωνία. Οι παλαιότεροι έλεγαν στους νέους: «μάθε παιδί μου γράμματα να γίνεις χρήσιμος άνθρωπος στη κοινωνία», δεν έλεγαν επιτυχημένος. 

Μάλλον γνωρίζανε κάτι περισσότερο. Χρήσιμος είναι ο ωφέλιμος για τους άλλους, ο χρηστός, ο καλός. Επιτυχημένος είναι αυτός, που πετυχαίνει απλά τους προσωπικούς στόχους του. Βέβαια, το ζητούμενο είναι ο επιτυχημένος  να είναι ταυτόχρονα και χρήσιμος. Καθοριστικό ρόλο έχει ο προσανατολισμός του κάθε ανθρώπου, αν δηλαδή στις προτεραιότητες του έχει στόχο να φανεί και ωφέλιμος στους δίπλα του. Αυτό θα πρέπει να καλλιεργηθεί από τις μικρές ηλικίες, ώστε να γαλουχηθούν οι νέοι άνθρωποι με τις αξίες  της αγάπης και της προσφοράς. Η συμβουλή των προγόνων μας είχε νόημα, γιατί τον επιτυχημένο τον θέλανε με ήθος και ευγένεια να είναι χρήσιμος στους συνανθρώπους του, να μην συμπεριφέρεται τυπικά, ψυχρά, με ψεύτικο χαμόγελο, υποκριτικά. Φυσικά κάθε εποχή έχει τους αδιάφορους, αλλά στα σημερινά χρόνια μήπως μεγάλωσε αυτό το ποσοστό; 

Τον ίδιο στόχο έχει και η αθλητική εκπαίδευση, που διδάσκει το «ευ αγωνίζεσθαι»: ένα συναγωνισμό θεμιτό, χρήσιμο στη διαμόρφωση της υγιούς προσωπικότητας, που μερικές φορές καταστρατηγείται από το πάθος της κατάκτησης του μεταλλίου, της νίκης και της προβολής. Η επιτυχία με πλάγιο τρόπο, αλήθεια κάνει ευτυχισμένο τον αθλητή ή την αθλήτρια, ή απλά επιτυχημένο, επιτυχημένη;  Βέβαια, εξαρτάται το τι θέλει ο καθένας είτε είναι αθλητής –τρια, είτε έχει το ρόλο του παράγοντα ή του προπονητή.  

Ο δρόμος που τελικά θα βαδίσουμε δεν τον καθορίζουν οι άλλοι. Τον διαλέγουμε οι ίδιοι. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την επιλογή της πορείας μας προς την αληθινή ή την επίπλαστη επιτυχία. Θέλουμε να ακολουθήσουμε τις αθλητικές αξίες και παραδόσεις; Να αλλάξουμε αν έχουμε κάνει λάθη; Να κάνουμε νέα αρχή; Αν ναι, τότε οι επιτυχίες μας, (έστω οι λίγες), αλλά πραγματικές θα έχουν αξία  και η ζωή μας θα αποκτήσει βαθύτερο νόημα, βοηθώντας ταυτόχρονα στο υγιές «χτίσιμο» της κοινωνίας. Έτσι θα εφαρμόσουμε την ευχή να γίνουμε χρήσιμοι άνθρωποι, με τη προσφορά, το παράδειγμα, με την προσωπικότητά μας, χωρίς να μας κυριεύει η μανία της επιτυχίας με οποιοδήποτε κόστος. Σύμμαχός μας, σε αυτήν την προσπάθεια, για να νοιώθουμε πιο δυνατοί, εφόσον το επιθυμούμε θα είναι πάντοτε  Εκείνος, «που εποίησε» και κυβερνάει το χρόνο. Ποιος είναι; «και εκλήθη το όνομα Αυτού Ιησούς». 

Θεολόγος Καπετανίδης 

Διπλωματούχος 

προπονητής αθλήματος 

Απόφοιτος Ι.Ε.Κ / Ο.Α.Ε.Δ. Ιωαννίνων