Σε εξέλιξη βρίσκεται η Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας  του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, η οποία αυτή τη χρονιά, από τις 4 έως τις 10 Μαΐου, θα εστιάσει στο θέμα Παιδί και Οδική Ασφάλεια. Στόχος είναι να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότερες παιδικές ζωές και να ενισχυθεί η ασφαλής μετακίνηση των παιδιών.
Αν και η Ευρώπη διαθέτει την πιο προχωρημένη νομοθεσία και τις ασφαλέστερες υποδομές σε σύγκριση με τις άλλες Ηπείρους, πάνω από 15.000 νέοι κάτω των 20 ετών χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στο ευρωπαϊκό οδικό δίκτυο.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τη δεκαετία 1996-2007, 22.104 παιδιά μέχρι 14 ετών έχασαν την ζωή τους στους δρόμους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σ αυτά συμπεριλαμβάνονται 600 παιδιά από την Ελλάδα,  πράγμα που τοποθετεί τη χώρα μας στη χειρότερη θέση ανάμεσα στις Ευρωπαϊκές χώρες. 
Σ’ ολόκληρο τον κόσμο, 186.300 παιδιά χάνουν τη ζωή τους σε τροχαία κάθε χρόνο.
Αυτό σημαίνει πως κάθε μέρα, περισσότερα από 500 παιδιά χάνουν την ζωή τους. Χιλιάδες άλλα τραυματίζονται. Οι τροχαίες συγκρούσεις αποτελούν ένα από τα κύρια αίτια θανάτου για τα παιδιά 15 έως 17 ετών.
Σε όλες τις παραμέτρους που αφορούν την οδική ασφάλεια των παιδιών, η χώρα μας βρίσκεται στην τελευταία Ευρωπαϊκή θέση ή ανάμεσα στους τελευταίους. Ενδεικτικά, για τα έτη 2010-2012, η Ελλάδα κατέλαβε την πρώτη θέση σε θανάτους παιδιών που επέβαιναν σε αυτοκίνητα αναλογικά με τον πληθυσμό της, με ποσοστό υπερδιπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου όρου. 
Ο πανελλήνιος σύλλογος «SOS Τροχαία Εγκλήματα», που έχει ιδρυθεί και αποτελείται κύρια από συγγενείς θυμάτων τροχαίων, συμμετέχοντας ενεργά στην προσπάθεια μείωσης του αριθμού των τροχαίων στην Ελλάδα, διοργανώνει σειρά εκδηλώσεων ενώ παρουσίασε και στοιχεία που δείχνουν πόσο αναγκαία είναι μία πολιτική για την οδική ασφάλεια. Μέρος αυτών των στοιχείων παρουσιάζουμε σήμερα και εδώ.
Για τον σύλλογο, οι θάνατοι αυτοί αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου.
Τουλάχιστον ίσος αριθμός βαριά τραυματισμένων παιδιών που θα ζήσουν την ζωή τους με σοβαρή αναπηρία είναι επίσης αποτέλεσμα της κατάστασης που επικρατεί στο Οδικό Δίκτυο. 
Σε ένα μεγάλο αριθμό αυτών των συμβάντων η κατάσταση είναι εξαιρετικά περίπλοκη, με σοβαρότατες συναισθηματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις, καθώς γονείς εμπλέκονται στον θάνατο ή τον τραυματισμό των ίδιων τους των παιδιών.
Σημειώνει, δε., ότι η κατάσταση αυτή αντικατοπτρίζει την παντελή έλλειψη δικαιωμάτων των παιδιών και στην κυκλοφορία.
 «Το ζητούμενο δεν είναι απλά η ασφαλής μετακίνηση των παιδιών και η υποχρέωση των ενηλίκων να προσέχουν τα παιδιά όταν χρησιμοποιούν το οδικό δίκτυο. 
 Ζητούμενο είναι η διεκδίκηση ζωτικού χώρου, χώρου ελεύθερου, χώρου ελευθερίας όπου τα παιδιά θα μπορούν να κυκλοφορούν, να ζουν και να παίζουν, χωρίς τον τρόμο που έχουν επιβάλει τα μηχανοκίνητα μέσα, όχι μόνο στους δρόμους, αλλά και στους πεζόδρομους, τα πεζοδρόμια, τις πλατείες, παντού. Αποτελεί ζωτική ανάγκη η ανάκτηση του δημόσιου χώρου και η δυνατότητα ελεύθερης, ασφαλούς, και –γιατί όχι; – ευχάριστης μετακίνησης για τα παιδιά, με τα πόδια, με ποδήλατο, πατίνι ή σκέιτ μπορντ», σημειώνεται. 
Στο πλαίσιο αυτό ο σύλλογος προχωράει σε μία σειρά από προτάσεις. 
Όπως αναφέρει:
Η ιεραρχία που κυριαρχεί στην κυκλοφορία σήμερα πρέπει να ανατραπεί, προς όφελος των ευάλωτων χρηστών του οδικού δικτύου και πρώτα απ’ όλα των παιδιών. 
 Το κυκλοφοριακό δίκτυο πρέπει να ανασχεδιαστεί, ώστε η πόλη να γίνει ασφαλής και φιλική προς τους κατοίκους της – μια κυψέλη συλλογικότητας και όχι ένα δίκτυο από πίστες ταχύτητας ανάμεσα σε πολυκατοικίες που φιλοξενούν εγκλείστους.
 Στο πλαίσιο αυτό ζητάει:
-Απομάκρυνση κάθε εμπόδιου από τα πεζοδρόμια και εκτεταμένες πεζοδρομήσεις, απόλυτα σεβαστές, ιδιαίτερα γύρω από σχολεία, παιδικούς σταθμούς και αθλητικές εγκαταστάσεις, που θα επιτρέπουν και θα ενθαρρύνουν την μετακίνηση των παιδιών με τα πόδια, με το ποδήλατο ή το πατίνι προς αυτά.
-Εκτεταμένες ζώνες ήπιας κυκλοφορίας με όριο ταχύτητος τα 30 km/h, όριο που ελαχιστοποιεί την πιθανότητα θανατηφόρων τροχαίων και που εφαρμόζεται σε ολοένα και περισσότερες πόλεις σήμερα.
-Εφαρμογή και αυστηρή επιτήρηση όλων των προβλεπόμενων για την ασφαλή μεταφορά παιδιών με ΙΧ ή με Σχολικά Λεωφορεία.
-Ενθάρρυνση των παιδιών να υιοθετούν το περπάτημα και το ποδήλατο, καθώς και την χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
-Πραγματοποίηση μιας πλατιάς ενημερωτικής καμπάνιας πως και στη χώρα μας πλέον, ο πεζός έχει προτεραιότητα και πως ο οδηγός είναι υποχρεωμένος να σταματά παραχωρώντας προτεραιότητα στους πεζούς σε κάθε διάβαση. Εφαρμογή με αυστηρή επιτήρηση αυτής της αρχής από 1/1/2016.
– Ενίσχυση της τροχαίας με ικανό προσωπικό, καθώς και συστηματικούς ελέγχους και αυστηρές ποινές για όλες τις παραβάσεις που απειλούν την ζωή των υπόλοιπων χρηστών του οδικού δικτύου, ιδιαίτερα των παιδιών (υπερβολική ταχύτητα, παραβίαση σηματοδότη, οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ).
«Δεν ζητάμε να υποταχθούν οι ανάγκες των παιδιών στα δεδομένα της κυκλοφορίας.
Αντίθετα, ζητάμε να προσαρμοστεί η κυκλοφορία στις ανάγκες των ανθρώπων για τους οποίους δημιουργήθηκε, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται τόσο τα παιδιά, όσο και άλλοι ευάλωτοι χρήστες του οδικού δικτύου. Τα παιδιά είναι και αυτά χρήστες του οδικού δικτύου. Δεν είναι κινούμενοι στόχοι», τονίζεται.
Ο σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα, με αφορμή την πρωτοβουλία του ΟΗΕ και με γνώση της απελπιστικής κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα όσον αφορά το θέμα Παιδί και Οδική Ασφάλεια,  καλεί τα αρμόδια υπουργεία (ιδιαίτερα τα υπουργεία Παιδείας, Υγείας και Πολιτισμού) να ασχοληθούν σοβαρά με το πρόβλημα αυτό που αποδεκατίζει τη νέα γενιά. 

Επιμέλεια ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ