Υπόμνημα, με τις εκκρεμότητες με επίκεντρο τις περιβαλλοντικές και χωροταξικές εκκρεμότητες στο νομό Ιωαννίνων παρέδωσε κατά τα συνάντηση που είχαν το Σάββατο, ο Σταύρος Καλογιάννης στον Υφυπουργό Περιβάλλοντος Γιώργο Αμυρά

Ο κ. Καλογιάννης, ανά θέμα επισήμανε τα εξής:

– Χωροταξικός/πολεοδομικός σχεδιασμός λεκανοπεδίου Ιωαννίνων 

Το λεκανοπέδιο Ιωαννίνων στερείται ενός ενιαίου χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού, με αποτέλεσμα η ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών να μην υπόκειται σε κανόνες. Απόλυτη προτεραιότητα αποτελεί η εκπόνηση Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΤΠΣ) για το σύνολο των Δημοτικών Ενοτήτων, η οποία έχει καθυστερήσει. Αυτονόητο είναι ότι το ΤΠΣ πρέπει να βασίζεται στο «Ρυθμιστικό Σχέδιο και πρόγραμμα προστασίας περιβάλλοντος Ιωαννίνων», του οποίου η θεσμοθέτηση εκκρεμεί επί δεκαετία. Το Ρυθμιστικό Σχέδιο περιελάμβανε μεγάλες καινοτομίες στο σχεδιασμό του λεκανοπεδίου, όπως ενδεικτικά, η παραχώρηση του συνόλου του στρατοπέδου Βελισσαρίου στην πόλη των Ιωαννίνων, η δημιουργία Τεχνόπολης στην Πεδινή, η αναβάθμιση του παραλίμνιου μετώπου, η δημιουργία οικολογικής ζώνης περιμετρικά της Παμβώτιδας. 

– Περιβαλλοντική αναβάθμιση λίμνης Παμβώτιδας – Ύδρευση πόλης και οικισμών λεκανοπεδίου Ιωαννίνων

Άμεσα συνυφασμένα με τον χωροταξικό σχεδιασμό, είναι τα θέματα της ποιοτικής αναβάθμισης της λίμνης Παμβώτιδας, της ύδρευσης της πόλης των Ιωαννίνων και των οικισμών του λεκανοπεδίου. Είναι ενδεικτικό ότι η στάθμη της Παμβώτιδας, τον περασμένο Δεκέμβριο, βρισκόταν ένα μέτρο κάτω από τη μέση στάθμη της, ενώ πολλά δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Ιωαννιτών στερούνται το πόσιμο νερό για μεγάλα χρονικά διαστήματα. 

Για την ύδρευση των οικισμών του λεκανοπεδίου, την άρδευση του κάμπου, την αναβάθμιση της λίμνης, έχουν εκπονηθεί σχετικές μελέτες από την Περιφέρεια Ηπείρου και το Υπουργείο Περιβάλλοντος. Καθώς η κλιματική αλλαγή επιτείνει τα προβλήματα, είναι πλέον η ώρα να προχωρήσουμε στην υλοποίηση της βέλτιστης πρότασης. 

Παράλληλα, είναι επιτακτική ανάγκη η έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία του οικοσυστήματος της Παμβώτιδας, που εκκρεμεί επί δεκαετία και πλέον.

– Προστατευόμενες περιοχές

Ο Ν. 4685/2020 περί εκσυγχρονισμού της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, θα συμβάλλει ουσιαστικά στην επιτάχυνση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων, στην απλοποίηση διαδικασιών έγκρισης των σχεδίων διαχείρισης απορριμμάτων, στον εκσυγχρονισμό ρυθμίσεων για τις ΑΠΕ. Όσον αφορά τις προστατευόμενες περιοχές, στον Ν. 4685/2020 προβλέπεται ένα νέο σύστημα διοίκησής τους σε κεντρικό επίπεδο (ΟΦΥΠΕΚΑ), ενώ οι υφιστάμενοι Φορείς Διαχείρισης μετατρέπονται σε Μονάδες Διαχείρισης.

Η συνεισφορά των Φορέων στη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών είναι σημαντική, παρά τις λειτουργικές αδυναμίες τους που έπρεπε να είχαν διορθωθεί από καιρό. Το προσωπικό χρειάζεται αξιολόγηση και διασφάλιση της εργασίας του. Ο ΟΦΥΠΕΚΑ πρέπει να στελεχωθεί και να αναλάβει όλες τις αρμοδιότητές του το συντομότερο δυνατό, καθώς έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος για τις προστατευόμενες περιοχές της χώρας, ιδιαίτερα της Ηπείρου. Επίσης πρέπει να θεσμοθετηθεί η περιοχή του Γράμμου, καθώς η σχετική Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη είναι έτοιμη από το 2009».

Οι Δασικοί Χάρτες

Για τους Δασικούς χάρτες, συζητήθηκαν τα προβλήματα που δημιουργούνται με τους δασικούς χάρτες και ο Σταύρος Καλογιάννης επεσήμανε τις επιπτώσεις από την πρόσφατη Εγκύκλιο 3295/104/ 2021 του ΥΠΕΝ, με την οποία πολλοί ιδιοκτήτες αγροτεμαχίων που ενημερώθηκαν από το Κτηματολόγιο ότι οι εκτάσεις τους είναι δασικές, χάνουν το δικαίωμα υποβολής αντίρρησης στους δασικούς χάρτες. Η Εγκύκλιος φαίνεται να κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση από τον Ν. 4685/2020 και τη σχετική ΥΑ ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/64663/2956, καθώς ορίζει ότι για τους δασικούς χάρτες που αναρτήθηκαν και κυρώθηκαν πριν την ισχύ του Ν. 4685/2020, αντιρρήσεις υποβάλλονται μόνο για το αναμορφούμενο τμήμα και όχι το σύνολο του δασικού χάρτη.

Ο Σταύρος Καλογιάννης ζήτησε την επανεξέταση της Εγκυκλίου, ευχήθηκε για ακόμη μία φορά καλή επιτυχία στον κ. Αμυρά και δήλωσε ότι είναι στη διάθεσή του για συνεργασία, ώστε να επιλυθούν περιβαλλοντικά ζητήματα που χρονίζουν και να καλυφθεί το χαμένο έδαφος.