Αγάπη για τη ζωή

Για μία ακόμα φορά η κοινή γνώμη στην Ελλάδα υποδέχτηκε ψύχραιμα τις εξελίξεις από τις Βρυξέλλες και το πρώτο Eurogroup. Αρκετοί βέβαια που ζουν στον εικονικό κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης συνέχισαν να συνομιλούν με φανταστικούς «φίλους» και να βγάζουν συμπεράσματα άνευ στοιχείων. Η «δημοσιογραφία των πολιτών» στην Ελλάδα δεν είναι τίποτα άλλο από ένα «φαντάζομαι και γράφω». Και δεν γράφουν καν καλή επιστημονική πλειοψηφία.
Όλοι οι υπόλοιποι, οι συντριπτικά πολύ περισσότεροι, συνέχισαν να ζουν τη ζωή τους, με σκεπτικισμό βέβαια όπως κάνουν κάθε μέρα τα τελευταία χρόνια, με μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την πολιτική, αλλά κατά βάση με την ίδια εμμονή στην επιβίωση. Πώς αλλιώς;

Συνεχίζεταια

Οι συνταρακτικές εξελίξεις που πολλοί περιμένουν δεν θα είναι τόσο εντυπωσιακές νομίζουν, ακόμα κι αν έρθει το κακό σενάριο, η χρεοκοπία δηλαδή και το στέρεμα του ρευστού. Οι άνθρωποι συνεχίζουν να ζουν και σε χώρες που χρεοκόπησαν. Η ζωή δεν σταματάει επειδή θα μηδενίσουν τα κοντέρ πέντε τεχνοκράτες.
Η σύγχρονη Ελλάδα όμως είναι μία άλλη ιστορία. Δεν είναι ούτε Αργεντινή (στην οποία εκατομμύρια πολίτες αγωνίζονται ακόμα αν και ατύχησαν να έχουν άθλιες ηγεσίες στο παρελθόν), δεν είναι όμως ούτε πρώην κομμουνιστική χώρα του ’90 (όπου οι πολίτες αναζητούσαν κάτι που να μη μοιάζει σε τίποτα με το παρελθόν τους). Δεν θέλει μια ζωή ισοπεδωμένη.
Η Ελλάδα είναι μία χώρα ανοιχτή, ευρωπαϊκή, σύγχρονη. Το ότι έχει παθογένειες, δομικά προβλήματα στο Δημόσιο ή κακές νοοτροπίες, δεν σημαίνει ότι δεν είναι μια χώρα που ζει στο σήμερα και θέλει να συνεχίσει να το κάνει. Ούτε σημαίνει κι ότι δεν καταλαβαίνει τα λάθη της και δεν μαθαίνει από αυτά. 
Αυτό άλλωστε το κατάλαβαν στις ευρωεκλογές τα κόμματα της δραχμής, είτε αριστερά είτε δεξιά, που κατατροπώθηκαν. Το αίτημα για έξοδο από την Ευρώπη δεν θεωρείται επιλογή, αλλά ατύχημα για εκατομμύρια Έλληνες. 

Νέο μέλλον

Πολλοί αναλυτές περιμένουν αυτήν την περίοδο μια προσαρμογή της κυβέρνησης στα δεδομένα των προηγούμενων. Κάτι σαν να άλλαξε απλώς φορεσιά ο Μανωλιός. Αν αυτό ήθελε ο κόσμος όμως θα διάλεγε πάλι τους προηγούμενους. Αντίθετα, η επιλογή μιας άλλης πολιτικής γραμμής στις εκλογές, υπονοεί ότι οι Έλληνες σήμερα αναζητούν ένα νέο μέλλον. Είναι περίεργη αυτή η αγάπη των Ελλήνων για τη ζωή. Φαντάζει παράταιρη με τα οικονομικά τους. Κι όμως…

Τα γοητευτικά τρολ

Πολλοί πέφτουν θύματα τρολ στο διαδίκτυο. Πιστεύουν δηλαδή ιστορίες που παρουσιάζονται ως γεγονότα ενώ είναι απάτη, ψέματα. Το έχουν πάθει πολλοί επώνυμοι, πολιτικοί, ακόμα και κόμματα. Αλλά το φαινόμενο είναι διεθνές, αν κάτι παρηγορητικό λέει αυτό το γεγονός.
Η τρολιά, δεν είναι τίποτα παραπάνω από την παλιότερη ψευδαίσθηση που δημιουργούσε μια «πειραγμένη» φωτογραφία. Ας πούμε, ο Στάλιν που εξαφάνιζε από τις φωτογραφίες όσα στελέχη «εξαφανίζονταν» κι από τη ζωή. Η λογική ήταν ότι υπάρχει μόνο ό,τι υπάρχει στη φωτογραφία, το πιο κοντινό στην αλήθεια τεχνολογικό μέσο της εποχής.
Τώρα, στις μέρες μας, οι υπολογιστές και το ίντερνετ έχουν κάνει τόσο εύκολη τη δημιουργίας ενός ψέματος που απορείς γιατί δεν είναι όλα ένα ψέμα. 
Για να αποφύγουμε τα τρολ, πρέπει να είμαστε πιο καχύποπτοι και να αναζητούμε την αυθεντική εκδοχή όσων μας παρουσιάζονται. Το ψέμα όμως καμιά φορά ηχεί όμορφα και παγιδεύει και τους πιο καχύποπτους. Ίσως να είναι και μία ανώριμη πρώτη φάση του διαδικτύου, το οποίο είναι αλήθεια ότι ακόμα βρίσκεται στην κατάσταση προώθησης της ψυχαγωγίας και μόνο.
Έτσι κι αλλιώς όμως, το καλύτερο είναι να ξέρουμε από πρώτο χέρι όσα θα πρέπει να ξέρουμε. Κάτι που σημαίνει τρέξιμο, επιβεβαίωση, αγωνία… Δεν είναι κι εύκολο.
fkaramitsos@yahoo.gr