Από το ένα άκρο στο άλλο… Ως συνήθως… Έτσι δεν κάνουμε πάντα ως λαός;

Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και στην περίπτωση της κατάρρευσης του γεφυριού της Πλάκας από το πρωί της Κυριακής…

Έπρεπε να πέσει το γεφύρι; Ήταν η ώρα του να πέσει ή φταίει το κακό το ριζικό μας; 

Τέτοιου είδους «φιλοσοφικά» ερωτήματα και πολλά άλλα μας απασχολούν από προχθές…

Κάποια στιγμή όλοι πέφτουμε στην παγίδα της εύκολης απόδοσης ευθυνών και από τον κανόνα αυτό δεν εξαιρούμε ούτε τον εαυτό μας…

Θα μπορούσε ίσως να έχει σωθεί το γεφύρι, εάν είχαν γίνει οι παρεμβάσεις στα βάθρα του και όπου αλλού χρειαζόταν…

Εάν όμως είχαν γίνει οι παρεμβάσεις και έπεφτε, πάλι δε θα είχαμε μία συζήτηση, για τους λόγους που έπεσε, γιατί δεν ήταν καλή η παρέμβαση κ.λπ;

Μία η άλλη δηλαδή… Κατά την άποψή μας οι ευθύνες μοιράζονται εξίσου σε όλους όσοι έχουν έστω την παραμικρή δικαιοδοσία, με πρώτο και καλύτερο το υπουργείο Πολιτισμού…

Από το 2002 που εργαζόμαστε, έχουμε πάει για ρεπορτάζ πολλές φορές στην Πλάκα, μιλώντας κατά καιρούς με δημάρχους, κατοίκους, εκπροσώπους φορέων και σωματείων για την κατάστασή του…

Να μην ξεχνάμε και κάτι σημαντικό… Και δικαιοδοσία να μην έχεις και αρμοδιότητα να μη διαθέτεις, εάν δε μπορείς επί χρόνια να πείσεις για την κρισιμότητα της κατάστασης και για την αναγκαιότητα εκτέλεσης έργων προστασίας, είσαι επιεικώς ανεπαρκής…

Ως εκ τούτου, ας αφήσουμε τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουν ορισμένοι και ας επικεντρωθούμε άπαντες στην αναστήλωσή του, που είμαστε βέβαιοι, ότι θα γίνει και μάλιστα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για να αντέξει άλλα 150 χρόνια τουλάχιστον…

Μιας και ο λόγος όμως για ευθύνες, είναι κρίσιμο να σημειώσουμε δύο πραγματάκια για τις πλημμύρες στην Άρτα…

Εκεί βρίσκεται η ουσία της συζήτησης για την αναζήτηση ευθυνών και για τους υπαίτιους της πλημμύρας…

Δε θέλουμε να πιστέψουμε φυσικά, ότι την ευθύνη την έχει ο εκάστοτε υπάλληλος που έχει υπηρεσία στον ΥΗΣ Πουρναρίου, αλλά πρέπει να υπάρχει μία απόφαση της διοίκησης, που επίσης προφανώς, θα καλύπτεται από μία πολιτική απόφαση για το πότε θα ανοίγει το φράγμα…

Αλλά, τι σόι απόφαση και λογική είναι αυτή, που ενώ όλοι γνωρίζουμε τι θα συμβεί με τις βροχοπτώσεις, περιμένουμε να γεμίσει ο ταμιευτήρας, λίγο πριν «σκάσει» το φράγμα, για να το ανοίξουμε, πλημμυρίζοντας τα πάντα;

Υπό μία έννοια θα μπορούσαμε να πούμε, ότι είναι αστείες οι αποφάσεις αυτές… Δεν είναι όμως μόνον αυτό…

Είναι κυρίως επικίνδυνες και ως τέτοιες θα πρέπει αφενός να αντιμετωπιστούν και αφετέρου να αντικατασταθούν από μία διαφορετική αντίληψη και λογική…    

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ