Η κοινωνία μπροστά

Για μία ακόμα φορά, τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης, είδαν καλύτερα το τι έγινε στην Ελλάδα. Και λέμε για μία άλλη φορά, γιατί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, χρειάστηκε να ενημερωθούμε από μία ξένη εφημερίδα ή πρακτορείο για τις εξελίξεις στη χώρα μας, αφού στο εσωτερικό όλα τα κάλυπτε η λογική του «αυτονόητου», του «μονοδρόμου» και του «δεδομένου». 
Αυτή τη φορά, οι εκατοντάδες ξένοι δημοσιογράφοι διάβασαν το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα, ως ένα ισχυρό μήνυμα κατά της λιτότητας. Τίποτα περισσότερο, αλλά και τίποτα λιγότερο. Υπότιτλος βέβαια, η νίκη ενός αμιγούς αριστερού κόμματος για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της χώρας και της Ευρώπης.

Το κύριο

Το μήνυμα κατά της λιτότητας δεν μπορεί να κοπεί σε φέτες, να αλλάξει περιεχόμενο, να ανατραπεί, να παραχαραχτεί. Γιατί ό,τι κι αν ειπώθηκε σε αυτόν τον προεκλογικό αγώνα, ό,τι κι αν είχε ο καθένας στο μυαλό του όταν ψήφιζε, αυτό που πραγματικά ψήφισε ο κόσμος τελικά είναι αποδοκιμασία της πολιτικής που μέχρι σήμερα εφαρμόστηκε και άνοιγμα σε ένα άλλο, εναλλακτικό πεδίο. Γι’ αυτό και κανείς δεν μπήκε σε λεπτομέρειες, γι’ αυτό και δεν είχε σημασία το επιμέρους πρόγραμμα των κομμάτων. Το  βασικό διακύβευμα ήταν το τέλος της παλιάς πολιτικής.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τώρα, την επόμενη μέρα, δεν πρέπει να δούμε, λαός και ηγεσία, τι σημαίνει νέα οικονομική πολιτική. Τα εκλογικά προγράμματα τελείωσαν, τώρα υπάρχει μόνο το κυβερνητικό πρόγραμμα. Από την υλοποίηση αυτού και μόνου προγράμματος θα κριθεί η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και όχι αν ο νέος πρωθυπουργός ορκίστηκε με πολιτικό όρκο ή ποια είναι η γνώμη του δείνα βουλευτή για τα «Δεκεμβιανά». 

Ο λαός

Αυτό που μάθαμε όλα αυτά τα βαριά χρόνια είναι ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνη της. Εντάσσεται σε ένα διεθνές πλαίσιο στο οποίο κυριαρχούν οι περίφημες «αγορές», το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο με άλλα λόγια, το οποίο παίζει πια και το ρόλο της πολιτικής εξουσίας ενίοτε.
Καταλάβαμε επίσης ότι το κοινωνικό μπορεί να έρχεται αντιμέτωπο με το πολιτικό και το οικονομικό… και να χάνει. Να προέχουν δηλαδή τα οικονομικά στοιχεία έναντι της κοινωνικής συνοχής. Οι Έλληνες ακόμα το βιώνουν αυτό δραματικά.
Μπορεί το πολιτικό να συνδυαστεί με το κοινωνικό στην Ελλάδα; Μπορεί η οικονομική πολιτική να δώσει απαντήσεις και στο κοινωνικό πρόβλημα; Δεν θα το μάθουμε πάντως αν δεν αναδείξουμε τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας, αν δεν έρθει η κοινωνία μπροστά. Κι αν τελικά, είπε κάτι ο λαός την Κυριακή, δεν ήταν μόνο ότι δεν μπορεί άλλο τη λιτότητα. Ζήτησε επιπλέον, να αποτελεί και ο ίδιος μια παράμετρο της διαμορφούμενης πολιτικής

Κυριακάτικα στιγμιότυπα

Το πρωί της Κυριακής, πήγαμε με τον πατέρα μου να ψηφίσει στο Τέροβο. Πολλά αυτοκίνητα στο δρόμο, αλλά μόλις μπήκαμε στα χωριά μας, ερημιά. Είδαμε τα έργα της Ιόνιας Οδού, σκέφτηκα ότι αλλάζει ο τόπος κι εκεί που παίζαμε παιδιά, γέφυρες και αναχώματα αλλάζουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε τον τόπο πια. Άνθρωποι όμως πουθενά. Λίγο περισσότεροι στην πλατεία του χωριού, όλα ήρεμα όμως, ίδια με τη σιγή του τοπίου.
Αργά το βράδυ της Κυριακής, επέστρεφα στο σπίτι μετά τη δουλειά και τις ανταποκρίσεις στο ITV από το εκλογικό κέντρο του ΣΥΡΙΖΑ. Το σκοτάδι είχε πέσει βαριά και κανείς δεν κυκλοφορούσε στους δρόμους. Ο κόσμος είχε μαζευτεί νωρίς, είδε τα αποτελέσματα… και έπεσε για ύπνο.
Στο εκλογικό κέντρο του ΣΥΡΙΖΑ, πιο πριν, πολλοί άνθρωποι, ένταση, καμιά διάθεση όμως για πάρτι και ξεφάντωμα. Οι άνθρωποι της αριστεράς ήταν συγκινημένοι, χαρούμενοι βέβαια, αλλά και με πολλές σκέψεις. Για τα παλιά, όταν η αριστερά πάλευε να αρθρώσει λόγο, για τα μελλούμενα που ο λόγος πρέπει να γίνει πράξη.
Στο σπίτι, η υπερένταση δεν με άφηνε να κοιμηθώ. Είδα τα αποτελέσματα από όλη την Ελλάδα, πολλοί, παρά πολλοί φίλοι παλιοί και νεότεροι βγήκαν βουλευτές. Χάρηκα νοερά για τη γενιά μου που τα κατάφερε προσηλωμένη στη σχέση της πολιτικής με την κοινωνία, πέρα από κομματικούς μηχανισμούς, «βίβλους» της γνώσης και δογματισμούς.
Προσπάθησα να κοιμηθώ, αφού παρά τις προβλέψεις και τη Δευτέρα το ξυπνητήρι θα χτυπούσε κανονικά. Όταν έχεις μάθεις να αγωνίζεσαι για την καθημερινότητά σου, τίποτα τελικά δεν πρόκειται να την αλλάξει. Όπως και ποτέ δεν άλλαξε τίποτα από τη μία μέρα στην άλλη. 

fkaramitsos@yahoo.gr